Padaczka jest poważną chorobą wieku dziecięcego, która ma wiele przyczyn początku i rozwoju, której objawy i oznaki objawiają się u dzieci od niemowlęctwa, można ją leczyć.

Wykryty na czas zespół epileptyczny skutecznie powstrzymuje się za pomocą terapii lekowej, więc wiele dzieci prowadzi całkowicie normalne życie do okresu dojrzewania, nie pamiętając o swojej chorobie. Nieleczona choroba będzie postępować..

Przyczyny padaczki u dzieci

Podczas wstępnego badania konieczne jest zrozumienie, co dokładnie powoduje epilepsję u dzieci, a następnie stanie się jasne, w jaki sposób patologia objawi się później i co z nią zrobić.

Ludzki mózg utrzymuje ciągłą aktywność bioelektryczną, dzięki czemu wyładowania elektryczne okresowo zachodzą przez neurony i zapewniają pełne funkcjonowanie mózgu.

Kiedy w mózgu różnią się częstotliwością, siłą i nietypowymi wyładowaniami, rozpoczyna się atak. Jest to mechanizm wywołujący atak epilepsji u małych dzieci..

Głównym problemem, z powodu którego rozpoczynają się drgawki, są genetyczne predyspozycje przekazywane przez rodziców. Ponadto przyczyną wystąpienia i rozwoju padaczki u dzieci ze wszystkimi objawami i objawami, które objawiają się i wymagają leczenia w każdym wieku od 2-3 do 5, 6, 7, 8 lat, a także po okresie dojrzewania, są:

• wirusowe, zakaźne choroby mózgu;
• urazy głowy o różnym nasileniu, wstrząs mózgu;
• downizm;
• wady wrodzone w strukturze mózgu;
• nieprawidłowości w tworzeniu mózgu;
• żółtaczka odmiany w pierwszych miesiącach życia;
• ciężkie choroby ośrodkowego układu nerwowego.

Rozpoznanie, co dokładnie powoduje padaczkę u dziecka, może być trudne, ponieważ występują różne objawy.

Objawy

Najbardziej rozpoznawalnym objawem choroby są konwulsyjne ataki, jednak pojawiają się tylko w ciężkich postaciach przebiegu. Niebezpieczeństwem padaczki u dzieci jest jej nieprzewidywalność.

Istnieje ponad 60 różnych podgatunków choroby, z których każdy ma swoje charakterystyczne cechy i objawy, które trudno jest określić na pierwszy rzut oka.

Jak wygląda atak epilepsji w dzieciństwie, jak rozpoznać chorobę na wczesnym etapie, możesz dowiedzieć się, badając początkowe objawy choroby u małych dzieci.

U niemowląt

Patologia u noworodków i jednorocznych dzieci jest taka sama. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, jeśli u dziecka występuje co najmniej jedna z następujących cech:

• mięśnie na twarzy tymczasowo zdrętwiały, zamieniając się w stałą maskę, a następnie szybko się kurczą.
• podczas karmienia trójkąt w pobliżu warg zmienia kolor na niebieski (od górnej wargi do nosa).
• odnotowuje się utrwalenie wzroku w jednym punkcie przez długi czas.
• występują mimowolne ruchy kończyn.
• długotrwały brak reakcji na jakiekolwiek dźwięki, jednocześnie możliwa jest defekacja, a następnie atak płaczu.

Starsi faceci

Im bardziej dojrzała osoba, tym wyraźniejsze są objawy choroby.

Objawy padaczki przed 2-3 latami i po 5-8 latach całkowicie różnią się nasileniem.

Oprócz opisanych powyżej objawów fizycznych, charakter, zachowanie dzieci.

Stają się niespokojni, agresywni, drażliwi. Trudno im budować relacje z rówieśnikami i innymi osobami, uczestniczyć w szkoleniach. Jednocześnie na pierwszy rzut oka nie zawsze można ustalić, jak dokładnie rozpoczyna się atak padaczki, jak wygląda i jak długo trwa u dziecka. Wynika to z faktu, że każdy typ patologii ma swoje własne cechy.

Formy choroby

Lekarze znają bardzo wiele rodzajów zespołu padaczkowego, które różnią się objawami, lokalizacją ognisk w mózgu i wiekiem, w którym pojawiają się po raz pierwszy.

Ale niektóre opcje są uważane za najczęściej występujące od urodzenia:

1. Rolandic. Fokus znajduje się w rowku roland (centralnym). Napady występują od 3 do 13 lat, znikają po osiągnięciu dojrzałości płciowej. W okresie stymulacji neuronalnej dziecko odczuwa drętwienie mięśni twarzy, mrowienie. Mowa znika, ślina zaczyna się bardziej aktywnie wyróżniać. Czas trwania objawów wynosi 3-5 minut. Pacjent pozostaje w pełni świadomy, pamięć nie cierpi.
2. Nocny widok - padaczka objawia się u dzieci utajonymi objawami w nocy, często tylko do 3 lat. Jednak napady są możliwe w późniejszym wieku. Ataki są bezbolesne. Towarzyszy lunatyzm, miażdżyca, drżenie kończyn podczas snu, silna drażliwość.
3. Padaczka ropniowa, której objawy są najpierw wykrywane u dziecka w wieku 5-8 lat, jest uważana za najłagodniejszą formę. Po okresie dojrzewania może zniknąć. Lub odrodzić się w bardziej surową formę. Objawy: okresowe zamrażanie oczu, synchroniczne zwoje głowy i kończyn, awarie pamięci podczas ataków.
4. Idiopatyczny. Pacjent nie wykazuje odchyleń od normy ani w rozwoju intelektualnym, ani fizycznym, ale od czasu do czasu doświadcza napadów. Drgawki z okresową utratą przytomności, zwiększonym wydzielaniem śliny, krótkimi przerwami w oddychaniu. Nie ma pamięci stanu.

Rodzaje ataków padaczki u dzieci

Z reguły uważa się, że zespół epileptyczny objawia się wyłącznie w postaci drgawek, jednak okresy nadmiernego pobudzenia neuronów w mózgu mogą wystąpić na inne sposoby:

• atoniczne ataki z boku wyglądają jak zwykłe omdlenia;
• napady padaczkowe u dzieci mogą pojawić się w wieku 5-7 lat, dziecko po prostu odchyla się do tyłu, jego oczy się wywracają, powieki są zamknięte, dreszcze;

• drgawki konwulsyjne mogą trwać od 30 sekund do 25 minut, towarzyszy im moczenie, skurcz mięśni przechodzi na tle utraty przytomności, pamięci;
• skurcz dziecięcy z padaczką objawia się od 2 lat, zaraz po przebudzeniu dziecko kręci krótko głową, przyciskając dłonie do piersi.

Objawowe objawy zespołu padaczkowego u ludzi nie są jasno określone. Są jednak posłańcami kłopotów, nie można ich zignorować.

Z wiekiem, bez koniecznego leczenia, dieta, objawy nasilają się, choroba przechodzi w cięższą postać, więc musisz uważnie monitorować najmniejsze osobliwości w zachowaniu potomków.

Jak diagnozować i leczyć padaczkę u dzieci?

Leczenie pierwszych objawów padaczki u dzieci w wieku od 1 roku do 5 lat z terminową diagnozą jest skuteczne, później jednoroczne dzieci nie różnią się od swoich rówieśników.

Przy pierwszym podejrzeniu rodzice powinni skontaktować się z neurologiem, który na podstawie zestawu objawów decyduje się na badanie.

Aby postawić diagnozę, musisz uzyskać wyniki:

• encefalografia (EEG);
• CT
• MRI
• EEG snu nocnego, EEG - codzienne monitorowanie.

Zebrane dane są analizowane przez neuropatologa i na ich podstawie opracowuje plan leczenia dziecka.

Jeśli wyniki wskazują na obecność choroby, w zależności od jej lokalizacji, manifestacji objawów, stanu zdrowia dziecka, kompleksowe leczenie przeprowadza się w ciągu 2 do 4 lat. Czasami przyjmowanie tabletek trwa przez całe życie.

Oprócz leków zalecają:

• dieta ketogeniczna, która wyklucza wszystkie możliwe przeciwwskazane produkty, ograniczając warunkowo dozwolone;
• ścisła codzienna rutyna;
• wizyta psychologa, jeśli to konieczne.

Leki są przepisywane w ciągu od miesiąca do kilku lat, w zależności od oczywistych wyników, nasilenia choroby. Zadaniem tabletek jest zmniejszenie częstotliwości napadów, kontrolowanie ich, aby zapobiec postępowi patologii. Zatrzymaj rozwój padaczki u 70% pacjentów. Pełny powrót do zdrowia, mali pacjenci osiągają w 30% przypadków.

Tradycyjne podejście polega na stosowaniu leków przeciwdrgawkowych. Recepcja rozpoczyna się od minimalnych dawek w celu ustalenia skuteczności leku. Przy niewystarczającym działaniu dawka stopniowo wzrasta.

Niemożliwe jest odzyskanie za pomocą samych tabletek, bez przestrzegania ścisłej diety i codziennego schematu..

Jak zaczyna się epilepsja u dzieci

Padaczka jest przewlekłą chorobą o charakterze endogennym, występującą u dzieci i młodzieży, charakteryzującą się napadami i zmianami patopsychologicznymi w obrazie osobowości pacjenta. Wcześniej chorobę nazywano „chorobą epileptyczną”: przed atakiem chorzy zwykle tracili przytomność i padali. W jakim wieku to się objawia? Najczęściej pierwsze ataki trwają od 5 do 15 lat.

W szerokim sensie powstało pojęcie, że padaczka to tylko drgawki konwulsyjne, ale tak nie jest. Choroba to nie tylko atak, ale także złożona zmiana osobowości i epileptyczne odpowiedniki: ropień, dysforia, zaburzenia pamięci, psychoza, zaburzenia świadomości i senność. Padaczka jest chorobą leczoną nie tylko przez neurologię, ale także przez psychiatrów z psychologami.

Co to jest

1. Formacja osobowości epileptycznej, której towarzyszy zmiana myślenia, pamięci, nastroju, uwagi i emocji.
2. Stan padaczkowy - stan, w którym napady padają jeden po drugim przez 30 minut, między którymi pacjent nie odzyskuje przytomności.

Zmiana osobowości jest jedną z cech choroby, ale nie zawsze się objawia.

Jak zaczyna się epilepsja. W mózgu przenoszenie impulsów nerwowych i pobudzenie w komórkach jest zrównoważone i działa zgodnie z fizjologicznymi prawami wymiany wapnia, chloru i potasu - procesów, w których neuron jest wzbudzony, zmienia swój potencjał działania i tworzy impuls elektryczny. W padaczce takie procesy tracą regulację wzbudzenia..

Atak zwykle rozpoczyna się od małej zmiany w mózgu. Następnie wzrasta liczba patologicznych zrzutów, dlatego powstaje duży nacisk na nawadnianie. Procesy wzbudzenia mają pierwszeństwo przed procesami hamowania. Mięśnie zaczynają kurczyć się najpierw synchronicznie, a następnie losowo. Lokalizacja skurczów zależy od obszaru mózgu, w którym rozwija się ognisko patologiczne.

Istnieje koncepcja konwulsyjnej gotowości - jest to system ochronny mózgu, który działa przeciwko ostremu powstawaniu ogniska podniecenia. Próg gotowości jest niski i wysoki. Przy wysokim progu gotowości niewielki wybuch może spowodować uogólnione napady padaczkowe. Często
gotowość konwulsyjna może wzrosnąć tak bardzo, że system wyłącza świadomość nawet przy braku skupienia podniecenia. Przy niskim progu ogromne skupienie świadomości nie wyłącza się.

Choroba jest sklasyfikowana w następujący sposób:

• Punktowa epilepsja w mózgu:
  • idiopatyczna padaczka ogniskowa;
  • objawowy miejscowy;
  • kryptogenna padaczka ogniskowa.

Miejscowa, ogniskowa lub ogniskowa epilepsja charakteryzuje się obrazem klinicznym, który jest określony przez miejsce podniecenia patologicznego w mózgu.

• Uogólniona epilepsja.
  • idiopatyczny;
  • kryptogenny;
  • objawowy.

Padaczka charakteryzuje się uogólnionymi napadami w całym ciele..

Znaczenie terminów obu klasyfikacji:

1. Objawowe - napady padaczkowe pojawiają się na tle znanych przyczyn organicznych.
2. Kryptogenne. Oznacza, że ​​napady występują z nieznanej lub nieokreślonej przyczyny..
3. Idiopatyczny. Oznacza, że ​​patologia występuje na podstawie zaburzeń funkcjonalnych mózgu, a nie organicznych, jak w objawowej padaczce.

Objawy i pierwsze oznaki

Pierwsze oznaki poważnego napadu padaczkowego:

1. Zwiastuny. Pacjent odczuwa ogólne złe samopoczucie, ból głowy, zły nastrój i drażliwość. Ten stan trwa kilka dni..
2. Aura to drugi etap. Występują nudności, czasem wymioty, strach. Aura jest kilku rodzajów:
   • umysłowy: halucynacje o różnych sposobach rozpoczynają się przed atakiem, na przykład, jeśli jest to epilepsja płata skroniowego, pojawiają się halucynacje słuchowe;
   • fizjologiczny: nadmierne pocenie się, zaburzona jest symetria własnego ciała;
   • somatyczne: występują bóle i dyskomfort w ciele, na przykład ból w podbrzuszu.

Pacjenci zwykle znają specyfikę swojej aury, a kiedy pojawiają się pierwsi prekursory, już wiedzą, jak rozpoznać padaczkę.

Po pierwszych dwóch objawach u dziecka zaczynają się następujące objawy:

1. Drgawki toniczne, przed którymi pacjent mdleje. Podczas upadku struny głosowe rozszerzają się, powietrze swobodnie przechodzi przez drogi oddechowe, co powoduje specyficzny płacz epileptyczny. Większość mięśni wydaje się twardnieć. Nogi, ręce i tułów są trudne do kontrolowania. Podczas upadku epileptyki zwykle doznają poważnych obrażeń: łamią zęby, kości, sińczą, czasem stawy są zwichnięte.
   Podczas napadów tonicznych głowa jest zwykle odrzucana z powodu ostrego skurczu mięśni potylicznych. Ręce są zgięte, nogi są zgięte, dłonie i palce są zaciśnięte w pięści. Jedna z opcji - padaczka czołowa - objawia się indywidualnymi napadami z określonej części ciała przy zachowaniu świadomości.
   Przepona jest zmniejszona, co powoduje problem dostarczania tlenu do tkanki. Twarz padaczki staje się niebieska, pojawia się sinica skóry. Szczęki mocno zamknięte, oczy przewrócone.
   Ogólnie faza toniczna trwa od 30 sekund do jednej minuty, po czym rozpoczyna się następny etap.
2. Drgawki kloniczne u dzieci. Charakterystyka fazowa: szybkie i nieregularne skurcze przyspieszające. Ręce i nogi są na przemian zgięte i nierozgięte. Głowa drga wokół, oczy obracają się losowo, czasem język wystaje. Mięśnie twarzy kurczą się, więc pacjent ma niezwykłe grymasy. Na tym etapie, z powodu szybkiego skurczu języka, ślina jest wstrząsana i powstaje piana. Inne objawy u dziecka obejmują nietrzymanie kału i dróg moczowych. Ta faza trwa do 2-3 minut.
3. Etap pozwolenia. Stopniowo drgawki ustępują, a pacjent zasypia, zamieniając się w stan snu. W tej chwili jest niewrażliwy na bodźce zewnętrzne. Wszystkie odruchy są uciskane: źrenice nie reagują na światło, ruchy ścięgien nie reagują na uderzenia młotkiem neurologicznym. Głęboki sen trwa do godziny, po czym pacjent zapada w powierzchowny sen. Po przebudzeniu obserwuje się częściową amnezję wsteczną: pacjenci mogą mówić o zdarzeniach poprzedzających atak, ale z zniekształceniem w odtwarzaniu chronologii i dokładności.

Objawy padaczki u niemowląt:

• temperatura ciała wzrasta;
• dziecko traci przytomność;
• rytm oddychania jest zaburzony;
• drgawki toniczne i kloniczne;
• opróżnianie moczu i kału;
• wrażliwość na czynniki drażniące zostaje tymczasowo utracona.

Jak objawia się padaczka u dzieci w zakresie zmian osobowości:

1. Myślenie się zmienia: staje się sztywne. Procesy myślowe przebiegają wolniej; jedna myśl prawie nie przechodzi do innej. Szczegółowe i dogłębne myślenie pojawia się, gdy pacjenci z trudem potrafią odróżnić główny od wtórnego.
2. Zmiany pamięci. Dzieci stają się mściwe.
3. Sfera emocjonalno-wolicjonalna. Dysforia jest jednym z głównych objawów padaczki. Dysphoria jest państwem uciskanym przez zło, które ma tendencję do kumulowania się i nagle uwalniania do innych. Zazwyczaj dzieci z padaczką dorastają zrzędliwie, pedantycznie, drażliwie i sarkastycznie.
4. Przemówienie. Staje się monotonna i rozdarta. Pacjenci mogą powtórzyć tę samą frazę kilka razy..
5. Uwaga. Jest sztywny: pacjentom trudno jest przejść z jednego rodzaju aktywności na inny.

Dzieci mają także nocną padaczkę. We śnie dziecka rejestrowane są wymioty, chaotyczne ruchy, zaburzenia świadomości. Podczas napadu mowa jest sfrustrowana, twarz wykrzywiona, a głowa bardzo obolała. Koszmary i koszmary mogą poprzedzać nocną epilepsję..

Jednym z objawów nocnego wariantu choroby jest somnambulizm (lunatycy). U dzieci w wieku poniżej 3 lat obserwuje się nawyki ruchowe. Na przykład w środku nocy mogą wstawać i bawić się ulubioną zabawką.

Przyczyny padaczki u dzieci

Napady padaczkowe u dzieci pojawiają się w wyniku wpływu takich przyczyn:

1. Niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu.
2. Uraz głowy i czaszki dziecka podczas ciąży.
3. Genetyczne i dziedziczne zaburzenia metaboliczne.
4. Czynniki teratogenne: mama żyje z wysokim promieniowaniem, paleniem, alkoholem i narkotykami.

U dzieci po 3 latach:

• Wcześniejsza neuroinfekcja: zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.
• Urazowe uszkodzenie mózgu: siniak lub wstrząs mózgu.
• Ropne choroby mózgu, na przykład ropień.

Co powoduje padaczkę u młodych mężczyzn:

1. Alkoholizm we wczesnym dzieciństwie.
2. Uzależnienie.
3. Sporty walki, w których mózg jest często uszkodzony (nokaut, nokaut). Na przykład wszystkie rodzaje boksu.

Rodzaje napadów

Te typy są rozróżniane:

• Duże dopasowanie opisane powyżej.
• Niewielki napad, ropień lub drobne uszkodzenie. Padaczka objawia się niekontrolowanym przebiegiem. Typowy ropień charakteryzuje się nagłym i krótkotrwałym zanikiem bez wcześniejszych oznak, takich jak aura lub prekursory. Świadomość jest wyłączana średnio na 30 sekund, po czym pacjent powraca do poprzedniej aktywności, nie wiedząc, że był po prostu nieprzytomny. Na zewnątrz wygląda na to, że dziecko zamarło na pół minuty, a potem kontynuowało zabawę.
• Automatyzm ambulatoryjny. Napad przejawia się w taki sposób, że świadomość osoby tymczasowo się wyłącza, ale zaczyna wykonywać czynności, które są mu znane. Na przykład zdarzają się przypadki, gdy osoby w stanie ambulatoryjnego automatyzmu wyszły w zatłoczone miejsce, rozebrały się i położyły, aby „spać” bezpośrednio na chodniku. W tym przypadku pacjent wykonał wiele znanych wzorców motorycznych, które wykonuje codziennie przed snem: myje zęby, zdejmuje ubranie i leży na łóżku.
• Dyforia Epizod dysforyczny objawia się zwiększoną drażliwością i głośnością.

Diagnoza i leczenie

Główną metodą diagnozowania choroby jest elektroencefalografia. Podczas ataku i jego stanu poprzedniego na elektroencefalogramie notowane są określone kompleksy fali szczytowej. Fale EEG są asymetryczne.

Leczenie jest w toku i pilne. W pierwszej opcji leczenia pacjent przyjmuje leki przeciwdrgawkowe na całe życie. Zmniejszają częstotliwość skurczów mięśni i zmniejszają ich nasilenie.

Pierwsza pomoc polega na zapewnieniu ataku przy minimalnym urazie. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że w przypadku napadu padaczkowego nie można w ogóle dotknąć pacjenta. Powinieneś poczekać na epizod, podczas gdy wokół pacjenta konieczne jest usunięcie wszystkich rzeczy, które mogą potencjalnie zranić głowę lub tułów. Nie musisz próbować robić czegoś językiem, trzymać głowy i wykonywać innych bezużytecznych czynności. Mięśnie kurczą się tak bardzo, że jeśli włożysz palec w usta pacjenta podczas skurczów tonicznych, szczęka po prostu odgryzie falangi. Nie można również manipulować językiem: jest on również zredukowany i nie można go naprawić.

Objawy i przyczyny padaczki u dzieci w wieku do roku i starszych, metody leczenia choroby

Padaczka u dzieci jest jedną z najczęstszych przewlekłych patologii neurologicznych. W większości przypadków (80%) zaczyna objawiać się już w dzieciństwie. Terminowe wykrycie umożliwia przeprowadzenie bardziej skutecznego leczenia, które pozwoli pacjentowi prowadzić pełne życie.

Padaczka jest poważną chorobą wymagającą poważnego leczenia.

Ogólny opis padaczki

Padaczka jest chorobą neurologiczną o charakterze przewlekłym. Charakteryzuje się nagłym napadem padaczkowym związanym z zaburzeniem czynności mózgu..

Podczas napadowego ataku pacjent nie może się kontrolować, motoryczna, psychiczna i wrażliwa funkcja jest wyłączona. Jest prawie niemożliwe, aby przewidzieć jego pojawienie się, ponieważ choroba jest jedną z niewielu badanych i jest przenoszona głównie na poziomie genetycznym..

Padaczka jest częściej diagnozowana u dzieci. Jeśli weźmiemy pod uwagę, w jakim konkretnym wieku może się przejawiać, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Zasadniczo chorobę wykrywa się w wieku od 5 do 18 lat.

Przyczyny choroby

Mózg dziecka jest wyposażony w aktywność bioelektryczną, dzięki czemu pewne wyładowania elektryczne występują z wyraźną częstotliwością. Jeśli dziecko jest zdrowe i nie ma odchyleń w funkcjonowaniu mózgu, wówczas procesy te nie powodują nienormalnych zmian w stanie.

Napady padaczkowe występują, gdy wyładowania elektryczne mają różne siły i częstotliwości. W zależności od tego, w której części tworzą się patologiczne zrzuty kory mózgowej, przebieg choroby jest różny.

Przyczyny padaczki obejmują:

• wady w strukturze mózgu;
• procesy patologiczne podczas porodu;
• Choroba Downa;
• żółtaczka koniugacyjna u niemowląt;
• nieprawidłowości w tworzeniu mózgu;
• wstrząs mózgu, urazowe uszkodzenie mózgu (zalecamy czytanie: leczenie wstrząsu mózgu u dzieci w domu);
• dziedziczność;
• choroby ośrodkowego układu nerwowego z towarzyszącym ciężkim przebiegiem (drgawki, wysoka gorączka, dreszcze, gorączka);
• zakaźne / wirusowe choroby struktur mózgu.

Główne objawy choroby u dzieci

Ponieważ pojęcie „padaczki” obejmuje około 60 odmian choroby, trudno jest ją ustalić na podstawie poszczególnych objawów. Wielu rodziców uważa, że ​​ta patologia objawia się tylko w postaci napadów padaczkowych, więc nie przywiązują wagi do niektórych sygnałów alarmowych. W każdym wieku dzieci mają główne wyróżniające się objawy, które można niezależnie rozpoznać..

Objawy choroby u niemowląt nie zawsze są rozpoznawane na czas, dlatego dzieci w pierwszych latach życia wymagają specjalnego monitorowania

Cechy manifestacji padaczki u niemowląt

Patologia u noworodków i dzieci do roku objawia się jednakowo. Rodzice powinni natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli takie sygnały zostaną zaobserwowane:

• niebieskawy trójkąt podczas karmienia;
• mimowolne drganie kończyn;
• skupiając spojrzenie w jednym punkcie;
• dziecko nie reaguje na dźwięki przez kilka minut, zaczyna płakać, możliwe jest spontaniczne wypróżnianie;
• mięśnie twarzy drętwieją, a następnie szybko się kurczą.

Objawy choroby u starszych dzieci

Dzieci w wieku szkolnym i młodzież często pogarszają zachowanie, z powodu choroby stają się drażliwi i agresywni, a ich nastrój dramatycznie się zmienia. Takie dzieci zdecydowanie potrzebują pomocy psychologa, w przeciwnym razie wpłynie to na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Rodzice powinni zapewnić swojemu dziecku wsparcie i opiekę, aby relacje z rówieśnikami, nauka i czas wolny nie powodowały negatywnych wybuchów.

Rodzaje i formy padaczki

Wyróżnia się ponad 40 rodzajów padaczki. Klasyfikacja choroby zależy od kilku czynników - charakterystycznych objawów, lokalizacji miejsca patologicznego, dynamiki patologii i wieku, gdy znaleziono pierwsze objawy epileptyczne. Głównymi rodzajami choroby są objawowa padaczka u dzieci, rolandic, nocna itp..

Rodzaj padaczki	funkcje	Objawy
Idiopatyczny	W przypadku idiopatycznej padaczki pacjent nie ma oczywistych neurologicznych, psychicznych nieprawidłowości. Rozwój intelektualny i psychoruchowy odpowiada wiekowi (więcej w artykule: cechy rozwoju psychoruchowego dziecka). Głównymi przyczynami tego rodzaju patologii są dziedziczne predyspozycje, wrodzone anomalie mózgu, toksyczne działanie alkoholu i narkotyków, choroby neuropsychiatryczne.	2 rodzaje okresowych skurczów - tonik (wyprostowane kończyny, niektóre mięśnie są całkowicie unieruchomione) i kloniczny (mięśnie kurczą się spontanicznie) (zalecamy czytanie: jak leczyć toniczne skurcze u dzieci?); z utratą przytomności oddychanie jest chwilowo nieobecne; zwiększone wydzielanie śliny; utrata pamięci podczas ataku.
Rolandic	Ostrość patologii znajduje się w rowku mózgu. Ten rodzaj padaczki objawia się u dziecka w wieku od 3 do 13 lat, w wieku 16 lat ataki całkowicie znikają. Podczas napadu pacjent jest bardziej zaangażowany w mięśnie twarzy i kończyn.	dolny obszar twarzy i języka jest unieruchomiony; niezdolność do reprodukcji mowy; atak trwa 3-5 minut, nie występuje utrata pamięci i przytomności; pacjent odczuwa mrowienie w jamie ustnej i gardle; skurcze nóg i ramion; zwiększa się wydzielanie śliny; ataki częściej występują w nocy.
Objawowy	Prawie nigdy nie występuje u dzieci, diagnozuje się ją po 20 latach, ponieważ rozwija się w wyniku wcześniejszych chorób. Rozwój objawowej padaczki jest spowodowany: URAZY głowy; guzy mózgu, słabe krążenie, tętniak, udar; procesy zakaźne i zapalne; zatrucie trucizną.	W przypadku objawowej padaczki pojawiają się różne ataki, które różnią się przebiegiem, objawami i czasem trwania, na przykład: operacyjny; odwrotność; częściowy; silnik itp..
Kryptogenne	Najczęstszy rodzaj choroby (60%). Rozpoznanie padaczki kryptogenicznej zostaje postawione, gdy nie jest możliwe ustalenie przyczyny, która spowodowała rozwój choroby. Charakteryzuje się różnymi objawami i wzrostem dotkniętego obszaru..	zaburzenie mowy; omamy (wzrokowe, smak); niestabilne ciśnienie krwi; problemy z jelitami (nudności, częste pragnienie opróżnienia itp.); dreszcze; zwiększone pocenie się.
Noc	Nocna padaczka jest rodzajem formy czołowej. Ataki zdarzają się wyłącznie w nocy. Różnią się bezbolesnością, tk. wzbudzenie nie obejmuje określonego obszaru. Podczas prowadzenia wysokiej jakości terapii możliwe jest całkowite wyeliminowanie choroby.	moczenie mimowolne; napady nocne; parasomnia (drżenie kończyn podczas przebudzenia lub snu); Lunatykowanie; słaby sen, mówienie we śnie; silna drażliwość i agresja; koszmary senne.
Pełny etat	Łagodna postać choroby, chłopcy są diagnozowani rzadziej niż dziewczynki. Pierwsze oznaki można znaleźć za 5-8 lat. W przyszłości przechodzą niezależnie w okresie dojrzewania lub przechodzą w inną formę.	„Zamrożenie” wyglądu; zwoje głowy są wykonywane synchronicznie z obrotem kończyn; nieuzasadnione pogorszenie stanu zdrowia (problemy z przewodem pokarmowym, wymioty, wysoka temperatura ciała, gorączka); ataki nie są zapamiętywane.

Bezwzględna postać choroby objawia się po 5-8 latach

Choroba jest klasyfikowana nie tylko według gatunku, wyróżnia się kilka jej form. W zależności od obszaru dotkniętego obszaru przebieg napadów będzie się różnić. Istnieją 4 formy padaczki:

Forma padaczki	funkcje	Objawy
Czołowy	Ogniska patologii znajdują się w płatach czołowych, pierwsze objawy mogą pojawić się niezależnie od wieku pacjenta. Jest bardzo trudny do leczenia, dlatego lekarze często uciekają się do interwencji chirurgicznej. Napady w padaczce czołowej trwają około 30 sekund, występują głównie w nocy.	skurcze określone gesty; zaburzenie koordynacji; ślinotok; drżenie rąk i nóg; instytucja głowy i oczu; duża liczba napadów, które różnią się objawami i stanem pacjenta.
Czasowy	Nazwa wskazuje obszar obrażeń (czasowy). Ataki prawie zawsze znikają bez zajęcia. Padaczka skroniowa jest uleczalna, ale wymaga przestrzegania wszystkich zaleceń lekarza, czasem leczona chirurgicznie (usunięcie ognisk).	dziecko pamięta wszystkie swoje działania i emocje podczas ataku; halucynacje są trudne do odróżnienia od rzeczywistości; chodzenie we śnie; częste uczucie powtarzania tego, co się dzieje; zaburzenia fizjologiczne (skoki ciśnienia krwi, nadmierne pocenie się, zaburzenia przewodu pokarmowego itp.); obsesyjne myśli, szybkie wahania nastroju (zalecamy czytanie: jak rozpoznać zespół ruchów obsesyjnych u dzieci?).
Potyliczny	Pojawia się u noworodków, nastolatków i osób dorosłych. Powodem są genetyczne predyspozycje lub następstwa urazów i przeniesionych chorób zakaźnych i zapalnych.	halucynacje wzrokowe (kolorowe plamy, kółka, błyski); wypadnięcie z pola widzenia; częste mruganie; drganie gałki ocznej.
Ciemieniowy	Patologia znajduje się w ciemności. Główną charakterystyczną cechą tej formy jest to, że pacjent często doświadcza różnych odczuć - bólu, pieczenia, niekontrolowanych ruchów i przyjmowania dziwnych postaw itp..	parestezje, drętwienie niektórych obszarów; zaburzona świadomość; zły sen; zawroty głowy; utrata orientacji w przestrzeni; zamrożony wygląd.

Rodzaje ataków u dzieci

Ogólnie przyjmuje się, że głównym wskaźnikiem padaczki są drgawki, ale tak nie jest. Choroba może objawiać się na różne sposoby, dlatego powinieneś zapoznać się ze wszystkimi rodzajami napadów u dzieci.

Takie formy są rozróżniane:

• Skurcz dzieci - objawy zaczynają się od 2-6 lat. Atak pojawia się natychmiast po śnie, wyrażony kołysaniem (kiwaniem głową), podczas gdy ręce są przynoszone do klatki piersiowej. Trwa kilka sekund.
• Napady atoniczne - wyglądają jak zwykłe omdlenie.
• Napady drgawkowe - trwają od 30 sekund do 25 minut. Początkowo pojawiają się skurcze mięśni, oddychanie jest prawie nieobecne. Drgawkom może towarzyszyć enureza..
• Napady drgawkowe (nieobecności) - obserwowane od 5 lat. Dzieciak odchyla głowę do tyłu na 20-30 sekund, powieki są zamknięte i drżą lekko.

Diagnoza choroby

Jeśli rodzice zauważyli objawy padaczki u swojego dziecka, należy skonsultować się z neurologiem, aby przejść szereg procedur diagnostycznych. Odchylenia w zachowaniu dzieci nie zawsze wskazują na obecność choroby.

Dzieje się tak zarówno jako wariant normy (na przykład u niemowląt bardzo łatwo pomylić zwiększoną aktywność ruchową z objawami epilepsji), a także jako objaw innych patologii neurologicznych. Metody diagnostyczne stosowane we współczesnej medycynie:

• MRI
• CT
• encefalografia;
• deprywacja, fotostymulacja, hiperwentylacja snu;
• Monitorowanie EEG-wideo i EEG snu nocnego (zalecamy czytanie: co pokazuje EEG mózgu u dziecka?).

Jeśli dziecko jest podejrzane o chorobę, wykonuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny mózgu (zalecamy przeczytanie: co to jest tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny mózgu dziecka?)

W niektórych przypadkach lekarz przepisze ponowne badanie, ponieważ aktywność padaczki u dziecka jest możliwa bez obecności tej choroby. Diagnoza pomoże potwierdzić / obalić diagnozę, przepisać skuteczne leczenie i śledzić dynamikę patologii.

Leczenie padaczki

Po postawieniu diagnozy lekarz przepisuje skuteczne leczenie w celu wyeliminowania przyczyny, która wywołuje nieprzyjemne objawy i napady spowodowane nieprawidłową aktywacją neuronów. We współczesnej medycynie stosuje się kilka metod terapeutycznych (monoterapia / politerapia, leczenie nielekowe i interwencja chirurgiczna).

Terapia dla każdego pacjenta jest dobierana indywidualnie, specjalista bierze pod uwagę nasilenie objawów, częstotliwość i nasilenie napadów. Kurs trwa od 2 do 4 lat, czasem wymagane jest leczenie przez całe życie. Niezależnie od recepty lekarz powinien dodatkowo przestrzegać następujących zaleceń:

• właściwa codzienna rutyna;
• specjalna dieta (ketogeniczna) (zalecamy przeczytanie: menu diety ketogenicznej w leczeniu padaczki u dzieci);
• w razie potrzeby udać się do psychologa.

Pierwsza pomoc podczas napadu

• połóż dziecko na płaskiej, niezbyt wysokiej powierzchni;
• możesz obrócić głowę i ciało na bok, aby wymioty nie dostały się do dróg oddechowych;
• jeśli nie ma naturalnego dopływu świeżego powietrza, otwórz okno;
• Nie próbuj zatrzymywać napadu ani wkładać twardego przedmiotu do ust;
• w przypadku ataku trwającego dłużej niż 5 minut wezwać karetkę pogotowia.

Używanie narkotyków

Leczenie uzależnień jest przepisywane na kursie trwającym od kilku miesięcy do kilku lat. Jego głównym zadaniem jest zmniejszenie częstości napadów i przejęcie nad nimi kontroli. Zwykle ta metoda wystarcza, aby pacjent wyzdrowiał, w 30% wszystkich przypadków możliwe jest osiągnięcie pełnego wyzdrowienia.

Lekarz przepisuje leki przeciwdrgawkowe. Recepcja rozpoczyna się od małej dawki, dawka jest stopniowo zwiększana. Do tej pory używają takich leków, jak:

• Diazepam;
• Prześwit;
• Tegretol;
• Convulex;
• Fenlepsin;
• Depakine;
• Lewetyracetam;
• Okskarbazepina;
• Lamotrygina;
• Difenin.

Metody nielekowe

Główną metodą terapii nielekowej jest dieta ketogeniczna. W spożywanej żywności powinien być odpowiedni stosunek węglowodanów, białek i tłuszczów (na 1 gram białka i węglowodanów 4 gramy tłuszczu). Stosowane są również następujące metody leczenia choroby: terapia BOS, immunoterapia, psychoterapia i przyjmowanie hormonów.

Interwencja chirurgiczna

Operacja jest tylko ostatecznością. Jest skuteczny w leczeniu objawowej padaczki, która jest wywoływana pojawieniem się nowotworów (forma czołowa, skroniowa). Stosowane są następujące metody chirurgiczne:

• dodatkowa resekcja czasowa;
• hemispherectomy;
• przednia lobektomia skroniowa;
• instalacja implantów w celu stymulacji nerwu błędnego;
• ograniczona czasowa resekcja.

Prognozy dotyczące powrotu do zdrowia i zapobiegania

Przyjmowanie leków przeciwdrgawkowych w okresie dojrzewania w 75% przypadków pozwala zatrzymać wszystkie objawy, wyeliminować napady i całkowicie wyleczyć pacjenta. Z zastrzeżeniem zaleceń, perspektywy na przyszłość są korzystne.

W celu zapobiegania rodzice powinni monitorować samopoczucie swojego dziecka i okresowo odwiedzać neurologa. Po wyzdrowieniu i wyeliminowaniu napadów możesz nadal przestrzegać diety, a także utrzymać normalny stan psycho-emocjonalny.

Padaczka u dzieci

Padaczka u dzieci jest przewlekłą chorobą neurologiczną, która objawia się powtarzającymi się napadami drgawkowymi lub ich odpowiednikami (sensorycznymi, umysłowymi, autonomicznymi). Występowanie napadów padaczkowych wiąże się z naruszeniem synchronicznej aktywności elektrycznej komórek nerwowych w mózgu.

Według statystyk medycznych 2–5% dzieci cierpi na epilepsję. U 70–75% dorosłych pacjentów cierpiących na tę chorobę pierwsze objawy pojawiły się przed 16 rokiem życia.

U dzieci i młodzieży występują zarówno łagodne, jak i złośliwe (oporne na leczenie, postępujące) postacie choroby. Często napady padaczkowe u dzieci występują z usuniętym obrazem klinicznym lub są atypowe, a zmiany w elektroencefalogramie (EEG) nie zawsze odpowiadają objawom.

Badanie problemu epilepsji dziecięcej jest prowadzone przez epileptologów - neurologów, którzy przeszli specjalne szkolenie..

Przyczyny

Głównym czynnikiem leżącym u podstaw patologicznego mechanizmu początku choroby we wczesnym wieku jest niedojrzałość struktur mózgowych, która charakteryzuje się przewagą pobudliwości nad hamowaniem. Prowadzi to do naruszenia tworzenia prawidłowych połączeń między poszczególnymi neuronami.

Różne chorobotwórcze zmiany w mózgu o dziedzicznej lub nabytej naturze mogą powodować zwiększoną gotowość konwulsyjną.

Wiadomo, że jeśli jedno z rodziców cierpi na tę chorobę, ryzyko jej wystąpienia u dziecka wynosi 10%.

Rozwój epilepsji dziecięcej może również prowadzić do:

• nieprawidłowości chromosomalne (zespół Downa, zespół Marfana);
• dziedziczne zaburzenia metaboliczne (hiperglikinemia, leucynoza, fenyloketonuria, encefalomiopatia mitochondrialna);
• dziedziczne zespoły neurodermalne (stwardnienie guzowate, nerwiakowłókniakowatość).

W strukturze występowania dzieci dość duża część przypada na formy związane z prenatalnym i poporodowym uszkodzeniem mózgu. Prenatalne czynniki ryzyka rozwoju choroby obejmują:

Pierwsze objawy choroby spowodowane czynnikami prenatalnymi zwykle występują u dzieci w wieku 1-2 lat.

U dzieci w wieku 3-6 lat i starszych objawy patologiczne są zwykle spowodowane:

• powikłania chorób zakaźnych (zapalenie płuc, grypa, sepsa);
• wcześniejsze choroby neuroinfekcyjne (zapalenie pajęczaków, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych);
• wrodzone patologie mózgu.

U pacjentów z porażeniem mózgowym (porażeniem mózgowym) epilepsję rozpoznaje się w 25–35% przypadków.

Klasyfikacja

W zależności od cech napadów padaczkowych wyróżnia się kilka postaci choroby:

Choroba przebiega z napadami ogniskowymi (częściowymi, lokalnymi), które mogą być:

· Prosty (z komponentami umysłowymi, somatosensorycznymi, autonomicznymi i motorycznymi);

· Złożony - cechuje je upośledzona świadomość;

Z wtórnymi uogólnionymi atakami napadów toniczno-klonicznych.

Choroba charakteryzuje się okresowymi atakami pierwotnie uogólnionymi:

· Abans (nietypowy, typowy);

Występuje w przypadku niesklasyfikowanych napadów:

W zależności od czynnika etiologicznego uogólnione i związane z lokalizacją formy padaczki dzielą się na kilka rodzajów:

• kryptogenny;
• objawowy;
• idiopatyczny.

Wśród idiopatycznych uogólnionych postaci choroby najczęściej obserwuje się łagodne skurcze noworodków, abansyjne i miokloniczne niemowlęta oraz padaczkę młodzieńczą. W strukturze występowania form ogniskowych dominują:

• czytanie padaczki;
• padaczka z napadami potylicznymi;
• łagodna łagodna padaczka.

Objawy padaczki u dzieci

Objawy kliniczne padaczki u dzieci są dość zróżnicowane i zależą od rodzaju napadu, postaci choroby.

Napad padaczkowy zwykle poprzedza pojawienie się prekursorów, które mogą obejmować:

• zaburzenia afektywne (strach, ból głowy, drażliwość);
• aura (umysłowa, węchowa, smakowa, wizualna, słuchowa, somatosensoryczna).

Świetne dopasowanie

W uogólnionym (dużym) napadzie pacjent nagle mdleje, głośno jęczy i upada. Natychmiast po tym rozpoczyna się etap drgawek tonicznych. Klinicznie objawia się:

• napięcie mięśni;
• zaciskając szczęki;
• odrzucając głowę do tyłu;
• rozszerzone źrenice;
• bezdech;
• sinica twarzy;
• rozciąganie nóg;
• zgięcie rąk w stawach łokciowych.

Skurcze toniczne trwają kilka sekund i są zastępowane skurczami klonicznymi, które trwają 1-2 minuty. Ten okres napadu charakteryzuje się następującymi objawami:

• mimowolne oddawanie moczu i wypróżnianie;
• gryzienie języka;
• wydzielanie piany z ust;
• głośny oddech.

Po zakończeniu ataku pacjent zwykle nie reaguje na bodźce zewnętrzne i zasypia. Po odzyskaniu przytomności pacjenci nie pamiętają napadu.

Małe dopasowanie

Ropnie lub drobne drgawki charakteryzują się krótkotrwałą utratą przytomności (do 20 sekund). W tym samym czasie oczy pacjenta zamarzają, mowa, ruch się zatrzymuje. Po ataku kontynuuje swoją działalność, jakby nic się nie wydarzyło..

Przy złożonych nieobecnościach odnotowuje się różne zjawiska:

• motoryczny (redukcja mięśni twarzy, zwijanie gałek ocznych, drganie miokloniczne);
• naczynia krwionośne (pocenie się, ślinienie się, blanszowanie lub zaczerwienienie twarzy);
• automatyzmy ruchowe.

Ataki nieobecności występują wielokrotnie w ciągu dnia i prawie codziennie.

Proste ataki ogniskowe

U dzieci tej formie choroby może towarzyszyć:

• niezwykłe wrażenia (somatosensoryczne, smakowe, wizualne, słuchowe);
• drganie poszczególnych grup mięśni;
• zaburzenia psychiczne;
• gorączka;
• wyzysk;
• częstoskurcz;
• nudności
• bóle brzucha lub głowy.

Powikłania

Konsekwencje przedłużonego przebiegu padaczki mogą być:

• zaburzenia zachowania;
• trudności w nauce;
• zaburzenia koncentracji;
• zespół nadpobudliwości;
• zmniejszona inteligencja.

Diagnostyka

Rozpoznanie choroby opiera się na epileptologu badającym historię choroby, badanie neurologiczne, laboratoryjne i instrumentalne metody badań. Aby postawić diagnozę, lekarz potrzebuje odpowiedzi na następujące pytania:

• jaki jest czas wystąpienia, czas trwania i częstotliwość napadów;
• jakie są cechy przebiegu ataku;
• jeśli jest aura, jeśli w ogóle, jakie są jej cechy.

Rodzice powinni szczegółowo poinformować epileptologa o naturze napadów u ich dziecka. Jeśli to możliwe, zaleca się usunięcie ataku na wideo i pokazanie tego nagrania specjaliście. Biorąc pod uwagę, że na przykład małe dzieci w wieku 3 lat nie zawsze mogą powiedzieć lekarzowi o swoim stanie, taki film bardzo pomaga we wczesnej diagnozie choroby.

Jeśli podejrzewasz padaczkę, dziecko jest wysyłane na elektroencefalografię (EEG). W razie potrzeby lekarz może zalecić monitorowanie EEG (codziennie, wieczorem).

Pomocnicze metody diagnostyczne obejmują:

• Prześwietlenie czaszki;
• PET, MRI lub CT mózgu;
• EKG i codzienne monitorowanie EKG.

Leczenie padaczki u dzieci

Dzieci cierpiące na padaczkę są przepisywane na długą, często przez całe życie terapię lekami przeciwdrgawkowymi (przeciwdrgawkowymi). W przypadku opornej postaci choroby można zastosować alternatywne metody terapii:

• immunoterapia;
• dieta ketogeniczna;
• terapia hormonalna.

Złożony schemat leczenia obejmuje terapię biofeedbackiem, psychoterapię.

Jeśli jest to wskazane, możliwe jest leczenie chirurgiczne. Najczęściej stosowane są następujące metody operacyjne:

• stymulacja nerwu błędnego za pomocą wszczepialnego urządzenia;
• ograniczona czasowa resekcja;
• dodatkowa czasowa resekcja neokortykalna;
• przednia lobektomia skroniowa;
• hemispherectomy.

Padaczka jest chorobą przewlekłą, która bez odpowiedniej terapii zagraża rozwojowi powikłań. Niedopuszczalne jest, aby próbować traktować ją alternatywnymi metodami. Tylko terminowe leczenie może utrzymać przebieg choroby pod kontrolą, aw niektórych przypadkach osiągnąć długoterminową remisję..

Pierwsza pomoc

Rodzice dzieci z epilepsją powinni wiedzieć, jak udzielić im pierwszej pomocy w momencie ataku. Kiedy pojawią się prekursory, dziecko należy położyć na plecach, odpiąć kołnierz i zapewnić napływ świeżego powietrza.

Aby zapobiec aspiracji śliny lub wymiotów, a także zatrzymaniu języka, głowa jest odwrócona na bok.

Jak podejrzewać padaczkę

Padaczka dziecięca często zaczyna się od ataków konwulsyjnych, dlatego trudno jest rozpoznać chorobę. Rodzice powinni uważnie monitorować rozwój swoich dzieci. Następujące cechy zachowania dziecka mogą wskazywać na utajony okres choroby:

• chodzenie we śnie;
• wymawianie we śnie tych samych dźwięków lub słów;
• systematyczne koszmary.

U dzieci w wieku jednego roku pierwszą oznaką choroby jest szybkie przechylenie głowy do przodu (objaw kiwania głową).

Prognoza

Nowoczesna farmakoterapia pozwala uzyskać kontrolę nad chorobą u większości dzieci. Przy normalnym obrazie EEG i braku napadów, po 3-4 latach możliwe jest stopniowe znoszenie leków przeciwdrgawkowych.

Przy wczesnym początku ataków, oporności na leczenie farmakologiczne rokowanie jest mniej korzystne.

Wideo

Oferujemy obejrzenie filmu na temat tego artykułu.

Wykształcenie: ukończył Państwowy Instytut Medyczny w Taszkiencie z dyplomem opieki medycznej w 1991 roku. Wielokrotnie odbywał zaawansowane kursy szkoleniowe.

Doświadczenie zawodowe: anestezjolog-resuscytator miejskiego kompleksu macierzyńskiego, resuscytator oddziału hemodializy.

Znalazłeś błąd w tekście? Wybierz i naciśnij Ctrl + Enter.

U 5% pacjentów przeciwdepresyjny klomipramina powoduje orgazm..

Podczas pracy nasz mózg zużywa energię równą 10-watowej żarówce. Tak więc obraz żarówki nad głową w momencie pojawienia się interesującej myśli nie jest tak daleki od prawdy.

Według badań WHO codzienna półgodzinna rozmowa przez telefon komórkowy zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju guza mózgu o 40%.

Masa ludzkiego mózgu stanowi około 2% całkowitej masy ciała, ale zużywa około 20% tlenu wchodzącego do krwi. Ten fakt sprawia, że ​​ludzki mózg jest wyjątkowo podatny na uszkodzenia spowodowane brakiem tlenu..

Wiele leków było początkowo sprzedawanych jako leki. Na przykład heroina była początkowo sprzedawana jako lek na kaszel. A kokaina była zalecana przez lekarzy jako środek znieczulający i jako środek na zwiększenie wytrzymałości..

Podczas życia przeciętna osoba wytwarza nie mniej niż dwie duże kałuże śliny.

74-letni mieszkaniec Australii James Harrison został dawcą krwi około 1000 razy. Ma rzadką grupę krwi, której przeciwciała pomagają przetrwać noworodkom z ciężką niedokrwistością. W ten sposób Australijczycy uratowali około dwóch milionów dzieci.

Aby wyciągnąć pacjenta, lekarze często idą za daleko. Na przykład pewien Charles Jensen w latach 1954–1994. przeżył ponad 900 operacji usuwania nowotworów.

Oczekiwana długość życia leworęcznych jest mniejsza niż osób praworęcznych.

Nasze nerki mogą oczyścić trzy litry krwi w ciągu jednej minuty.

Osoba wykształcona jest mniej podatna na choroby mózgu. Aktywność intelektualna przyczynia się do tworzenia dodatkowej tkanki w celu zrekompensowania choroby.

Cztery plasterki ciemnej czekolady zawierają około dwustu kalorii. Więc jeśli nie chcesz być lepszy, lepiej nie jeść więcej niż dwóch płatków dziennie.

Ludzkie kości są cztery razy silniejsze niż beton.

Dentyści pojawili się stosunkowo niedawno. W XIX wieku obowiązkiem zwykłego fryzjera było wyciąganie chorych zębów.

Osoba przyjmująca leki przeciwdepresyjne w większości przypadków ponownie cierpi na depresję. Jeśli ktoś sam sobie radzi z depresją, ma wszelkie szanse na zawsze zapomnieć o tym stanie..

Rosnąca liczba pacjentów z całego świata jest wysyłana na leczenie w Turcji. Ludzie przyjeżdżają tutaj z krajów rozwiniętych, a także z krajów o niskim poziomie rozwoju..