Co to jest choroba naczyń mózgowych i jak jest leczona?

Każdego roku 6 milionów ludzi na całym świecie cierpi na udar, a często jest to konsekwencja choroby naczyniowo-mózgowej (CVD). Ten ostatni - jeden z głównych problemów medycznych w krajach rozwiniętych, dotyka nie tylko osób starszych - z każdym rokiem staje się młodszy.

Diagnoza CVB - co to jest?

Choroba naczyniowo-mózgowa jest uszkodzeniem naczyń mózgu, w których naczynia są zwężone, co prowadzi do głodu tlenu w mózgu i upośledzenia funkcji. CVB nie jest swoistą chorobą, ale zbiorową koncepcją, łączącą różne uszkodzenia naczyń mózgu, powodując naruszenie krążenia mózgowego. Najpoważniejsze konsekwencje takich zaburzeń to udary niedokrwienne i krwotoczne, zwężenie naczyń, tętniak, encefalopatia nadciśnieniowa, mózgowe zapalenie tętnic, zakrzepica i niedrożność naczyń.

Choroba naczyniowo-mózgowa jest częstą dolegliwością. W Rosji około 9 milionów ludzi cierpi na zaburzenia krążenia i co roku dla 400 tysięcy z nich kończy się udarem mózgu.

Przyczyny choroby

Najczęstszą przyczyną chorób naczyniowo-mózgowych jest miażdżycowa choroba naczyniowa. Znacznie rzadziej CVB jest wywoływany przez choroby zapalne naczyń mózgu, jednak nie jest to rzadkie..

Co może prowadzić do problemów z naczyniami mózgu? Czynniki ryzyka obejmują palenie i nadużywanie alkoholu, nadciśnienie tętnicze, miażdżycę, niezdrową dietę i nadwagę, cukrzycę, niektóre zaburzenia metaboliczne, przewlekły stres, szereg chorób zakaźnych, nowotwory, urazy, choroby serca, wrodzoną patologię naczyniową, zespół antyfosfolipidowy, zakrzepicę i choroby układu krążenia. Jak widać, w ten czy inny sposób prawie wszyscy są zagrożeni, a wraz z wiekiem zwiększa się ryzyko chorób naczyniowo-mózgowych.

Skutki CVB

Mózg jest „centrum kontroli” naszego ciała, jest niezwykle złożony i nawet naukowcy wciąż nie rozumieją w pełni wszystkich subtelności swojej pracy. Ale jedno jest pewne - do normalnej pracy potrzebuje tlenu. Jeśli coś, nawet jego najmniejsza część, pozostanie bez jedzenia, konsekwencje będą druzgocące. Choroba naczyniowo-mózgowa okresowo wywołuje pojawienie się kryzysów mózgowych spowodowanych niewystarczającym dopływem tlenu do mózgu. Objawami takich kryzysów są nagłe osłabienie, drętwienie kończyn z jednej strony, zaburzenia mowy i wzroku oraz dezorientacja. Warunki te są tymczasowe i szybko znikają, ale bez odpowiedniego leczenia prędzej czy później sprawa kończy się udarem. Ta ostatnia może przekształcić osobę w osobę niepełnosprawną, a jeśli zdrowie pacjenta pozostawi wiele do życzenia przed udarem, możliwy jest nawet śmiertelny skutek.

Po 45 latach ryzyko udaru podwaja się co 10 lat..

Jak wykryć chorobę naczyń mózgowych?

Choroba naczyniowo-mózgowa prawie zawsze rozwija się stopniowo, ale niewiele osób zwraca uwagę na pierwsze „dzwonki alarmowe”. Wielu nawet przyjmuje je prawie normalnie - współcześni obywatele dużo pracują, denerwują się i męczą, więc objawy takie jak zmęczenie, osłabienie, bezsenność i obniżona wydajność nawet nie wydają im się czymś nienormalnym. Tymczasem to właśnie te zjawiska są pierwszymi oznakami braku tlenu w mózgu.

Jeśli środki nie zostaną podjęte na czas, stan się pogorszy. W miarę rozwoju choroby naczyniowo-mózgowej zdolność koncentracji stopniowo maleje, zaczynają się problemy z pamięcią, silne bóle głowy, zawroty głowy, nagłe szumy uszne, utrata orientacji. Często zmniejsza się inteligencja i szybkość reakcji, rozwija się depresja i inne zaburzenia nerwowe.

Wszyscy zagrożeni powinni regularnie poddawać się badaniom neurologicznym. Jeśli podejrzewasz chorobę naczyniowo-mózgową, lekarz przepisze dodatkowe badania i testy - elektrokardiografię, elektroencefalografię, reoencefalografię, angiografię, analizę krwi, a jeśli to konieczne - CT lub MRI.

Leczenie CVB

Jeśli lekarz potwierdzi rozwój choroby naczyniowo-mózgowej, pacjent będzie musiał zmienić swój styl życia - rozpocząć dietę, rzucić palenie i pić alkohol, schudnąć i starać się unikać napięcia nerwowego. Podstawą leczenia choroby naczyń mózgowych są leki. Lekarz przepisuje leki rozszerzające naczynia krwionośne i leki poprawiające funkcje poznawcze. W najtrudniejszych przypadkach wskazana jest interwencja chirurgiczna - endarterektomia (usunięcie zakrzepu z tętnicy), angioplastyka (wprowadzenie cewnika z balonem do światła tętnicy, a następnie balonowanie w celu zwiększenia światła naczynia) i stentowanie tętnicy szyjnej (dodatkowo stent jest zainstalowany, aby utrzymać światło naczynia).

Jeśli choroba rozpoczęła się i zakończyła udarem, leczenie będzie trudniejsze. W takim przypadku wiele zależy od tego, która część mózgu jest dotknięta. Paraliż, zaburzenia pamięci, wzroku, słuchu i mowy, zmniejszona inteligencja - to typowe konsekwencje udaru mózgu. Leczenie będzie miało na celu przywrócenie utraconych funkcji i rehabilitację, która wykorzystuje metody fizjoterapii, mechanoterapii, terapii ruchowej i masażu, leków, terapii dietetycznej i często współpracuje z psychologiem. Rehabilitacja powinna być przeprowadzana w specjalistycznych ośrodkach terapii rehabilitacyjnej. Kurs powinien rozpocząć się jak najszybciej - wtedy istnieje szansa, że ​​szanse utracone z powodu udaru zostaną prawie całkowicie przywrócone. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zmian, ale w każdym przypadku należy wziąć kilka 2-3 tygodniowych kursów..

Zapobieganie chorobom naczyń mózgowych lub Co robić, aby zapobiec powikłaniom

Bardzo często rozwój chorób naczyniowo-mózgowych jest wynikiem niewłaściwego stylu życia. Głównymi wrogami są złe nawyki, zwłaszcza palenie i nadużywanie alkoholu. U palaczy udar występuje 2-3 razy częściej niż u niepalących, a po 55 latach palenie najczęściej powoduje poważne problemy z naczyniami. Osoby cierpiące na wysokie ciśnienie krwi są szczególnie narażone na ryzyko - u palaczy z nadciśnieniem udary występują 5 razy częściej niż u osób palących z prawidłowym ciśnieniem i 20 razy częściej niż u osób, które nie są narażone na ten zły nawyk. Alkohol jest nie mniej szkodliwy - ci, którzy lubią pić, są narażeni na 4-krotnie większą liczbę osób uprawiających teet, a te statystyki nie dotyczą chronicznych alkoholików, ale tych, którzy piją tylko sporadycznie. Nadwaga, niezrównoważona dieta z dużą ilością tłuszczów i smażonych również ma bardzo zły wpływ na stan naczyń. Czasami we wczesnych stadiach choroby wystarczy zmienić dietę i zrzucić kilka kilogramów, aby zapobiec rozwojowi choroby. Zalecane są również lekkie ćwiczenia fizyczne - pływanie, spacery, codzienne ćwiczenia. W przypadku chorób, które mogą wywoływać chorobę naczyniowo-mózgową i udar, konieczne jest ich leczenie.

Gdzie mogę się udać przy identyfikacji CVB?

Leczenie chorób naczyniowo-mózgowych i następstw udaru to bardzo poważny proces i nie należy zakładać, że wystarczy wypić przepisaną tabletkę - i wszystko się ułoży. Ci, którzy doznali udaru, powinni zwracać dużą uwagę na swoje zdrowie. Właściwa rehabilitacja jest szczególnie ważna i lepiej przejść ją nie w domu, ale w specjalistycznym ośrodku. Obecnie istnieje wiele takich klinik, a niektóre z nich można słusznie uznać za centra rehabilitacji na najwyższym poziomie - na przykład ośrodek Trzy Siostry pod Moskwą.

Jest to multidyscyplinarne sanatorium hotelowe, oferujące programy rehabilitacji po różnych urazach i chorobach, w tym rehabilitację chorób naczyniowo-mózgowych, a także leczenie skutków udaru mózgu. W Centrum Trzech Sióstr warunki życia odpowiadają warunkom wysokiej klasy wiejskiego pensjonatu, goście zakwaterowani są w komfortowych pokojach o eleganckim wnętrzu, a samo centrum znajduje się w malowniczym zakątku obwodu moskiewskiego, w otoczeniu sosnowego lasu. Goście pensjonatu nie muszą się martwić o drobiazgi domowe - działy usług rozwiązują wszystkie pojawiające się problemy. Od zwykłego hotelu Three Sisters różnią się tylko imponującą bazą medyczną: tutaj pracują rehabilitolodzy, którzy ukończyli szkolenie praktyczne w Europie i autorzy własnych unikatowych technik odbudowy. „Trzy siostry” ćwiczą zintegrowane podejście do rehabilitacji, stosując wszystkie skuteczne metody - od diety i masażu po akupunkturę i ergoterapię.

Licencja Ministerstwa Zdrowia Obwodu Moskiewskiego nr LO-50-01-009095 z dnia 12 października 2017 r.

Niewydolność naczyń mózgowych: przyczyny, powikłania, leczenie

Z tego artykułu dowiesz się: czym jest niewydolność naczyń mózgowych, co ją powoduje, jak lekarze leczą patologię.

Autor artykułu: Victoria Stoyanova, lekarz kategorii 2, kierownik laboratorium w centrum diagnostyczno-leczniczym (2015–2016).

Niewydolność naczyniowo-mózgowa (inne nazwy: zespół naczyniowo-mózgowy, choroba naczyniowo-mózgowa, CVB) jest grupą patologii naczyń mózgowych, w których krążenie krwi w naczyniach tego narządu jest chronicznie upośledzone. Prowadzi to do upośledzenia dopływu tlenu i składników odżywczych do tkanki mózgowej (niedokrwienie mózgu).

Pojęcie „zespołu naczyniowo-mózgowego” obejmuje całą grupę patologii naczyniowych, w wyniku których pojawia się niedokrwienie mózgu. Ich cechy są przedstawione w tabeli:

Jeśli masz jakiekolwiek objawy choroby, natychmiast skonsultuj się z kardiologiem, ponieważ CVB jest bardzo niebezpieczną chorobą. Długotrwały brak tlenu i składników odżywczych prowadzi do różnych patologii mózgu, o których dowiesz się w dalszej części artykułu..

Przyczyny choroby

Ludzie zagrożeni

Zagrożone są:

• ci, którzy palą i / lub piją alkohol, uzależnieni od narkotyków;
• pracownicy biurowi niesportowi;
• pacjenci z cukrzycą;
• osoby powyżej 60. roku życia.

Przyczyny różnych patologii naczyń mózgowych

Objawy niewydolności naczyniowo-mózgowej

Pierwszy etap

Pierwszy etap zespołu przebiega z następującymi objawami:

• częste bóle głowy,
• zawroty głowy,
• senność,
• zmniejszona wydajność,
• letarg,
• zapomnienie i rozproszenie uwagi.

Kiedy pojawiają się te objawy, niewiele osób udaje się do lekarza. Ale na próżno! Jeśli zidentyfikujesz chorobę na tym etapie - możesz pozbyć się objawów bez uciekania się do operacji, a także uniknąć komplikacji.

Drugi etap

W miarę postępu niewydolności naczyniowo-mózgowej następują:

• gorsze bóle głowy;
• pojawia się szum w uszach;
• pogorszenie widzenia;
• półomdlały.

Jeśli choroba przeszła do drugiego etapu, natychmiast skonsultuj się z lekarzem, ponieważ już na tym etapie mogą pojawić się niebezpieczne komplikacje, o których przeczytasz poniżej.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia choroby, pojawią się zaburzenia psycho-emocjonalne. Mogą to być ostre wahania nastroju, nieodpowiednia reakcja na stresujące sytuacje, różne nerwice i psychozy, fobie, stany obsesyjne. Często w takiej sytuacji pacjent zwraca się tylko do psychoterapeuty, który leczy zaburzenia zdrowia psychicznego, nie znając prawdziwej przyczyny swojego pojawienia się. Dlatego jeśli nerwicę lub psychozę poprzedziły objawy opisane na dwóch poprzednich listach - oprócz psychoterapeuty skonsultuj się z kardiologiem, który przeprowadzi kompleksową diagnozę naczyń mózgowych.

Również w drugim etapie zaczynają pojawiać się zaburzenia aparatu ruchowego. Może pojawić się niepewny chód, drżenie kończyn..

Dalszy postęp patologii

Jeśli nie przeprowadzisz prawidłowego leczenia patologii na tym etapie, nasilają się negatywne objawy psychiki:

• zdolność uczenia się jest zmniejszona;
• pamięć długoterminowa i krótkotrwała pogarsza się;
• zanika reakcja emocjonalna na zachodzące wydarzenia;
• zmniejsza się zdolność logicznego myślenia;
• orientacja przestrzenna jest zaburzona.
• postępują również zaburzenia, koordynacja ruchów.

Wszystko to prowadzi do całkowitej niepełnosprawności pacjenta..

Powikłania zespołu naczyniowo-mózgowego

Choroba często prowadzi do powikłań, ponieważ na wczesnym etapie pacjenci po prostu nie idą do lekarza.

Demencja

Na ostatnim etapie choroba prowadzi do demencji psychicznej. Wraz z postępem objawów psychoemocjonalnych rozwijają się silne zaburzenia myślenia logicznego, krytycznego i przenośni, osłabia się pamięć krótkotrwała i długotrwała, zaburzenia mowy, a także zdolność do postrzegania i analizowania informacji wzrokowych i słuchowych, które prawie zanikają w orientacji przestrzennej.

Uderzenie

Na każdym etapie progresji zespołu naczyniowo-mózgowego mogą wystąpić dwa rodzaje udarów:

Występuje z powodu silnego i długotrwałego braku tlenu i składników odżywczych. Część tkanki mózgowej umiera. Zablokowanie naczyń mózgowych przez płytki cholesterolowe lub skrzepy krwi prowadzi do udaru niedokrwiennego..

Objawy patologii: ostry ból głowy, nudności, wymioty, zawroty głowy, ból oczu, otępienie słuchu, uczucie gorąca, pragnienia, pocenia się, omdlenia i skurcze. Zaburzenia mogą również wystąpić w pracy dowolnej części ciała, w zależności od lokalizacji dotkniętego obszaru. Czasami rozwija się śpiączka.

Udar, który występuje z powodu CVI, niezależnie od jego rodzaju, można nazwać udarem mózgowo-naczyniowym..

Przemijający napad niedokrwienny

Innym możliwym powikłaniem jest przejściowy atak niedokrwienny (inne nazwy: TIA, mikrokrok). Jest to gwałtowny spadek dopływu krwi do obszaru mózgu. Występuje na tle patologii naczyniowo-mózgowych.

Objawy: porażenie jednej z części ciała, upośledzona wrażliwość. Objawy znikają same i utrzymują się nie dłużej niż jeden dzień, więc TIA nazywa się mikrokrokiem..

Pomimo szybkiego przebiegu choroby nie należy go lekceważyć, ponieważ według statystyk około 40% pacjentów z TIA w ciągu 5 lat po udarach spowodowało udar mózgu.

Diagnoza niewydolności naczyniowo-mózgowej

Jeśli pojawią się pierwsze objawy, skonsultuj się z kardiologiem. Przepisze następujące procedury diagnostyczne:

podwójne skanowanie naczyń szyi i głowy;

Skan MRI lub CT mózgu.

Leczenie

Wszystkie patologie wywołujące CVB wymagają długotrwałego leczenia (często przez całe życie). W większości przypadków leki należy przyjmować przez całe życie. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń lekarzy, możesz całkowicie pozbyć się negatywnych objawów i zapobiec komplikacjom zagrażającym życiu.

Najczęściej stosuje się leki w leczeniu choroby, jednak w przypadku ostrej zakrzepicy lub całkowitego zablokowania naczynia za pomocą płytki nazębnej lekarz może zdecydować o potrzebie operacji.

Niewydolność naczyń mózgowych

Diagnostyka

Instrumentalne metody badań sprowadzają się do diagnozy choroby, która jest genezą DEP i poszukiwania charakterystycznych zmian morfologicznych. Zakres środków diagnostycznych określa nasilenie zmiany niedokrwiennej, objawy kliniczne choroby i etapy procesu patologicznego.

Główne metody diagnozowania wypadków mózgowo-naczyniowych to:

• neuroobrazowanie (CT i MRI);
• reaencefalografia;
• echoencefaloskopia;
• elektroencefalografia;
• ultrasonograficzna dopplerografia naczyń głowy i szyi;
• koagulogram;
• chemia krwi;
• codzienne monitorowanie EKG i ciśnienia krwi;
• badania neuropsychologiczne.

MRI jest preferowaną metodą wykrywania encefalopatii krążeniowej. W porównaniu z CT zmiany charakterystyczne dla niedokrwienia mózgu są wyraźniej wizualizowane precyzyjnie dzięki diagnostyce MR..

Aby wyjaśnić poziom mózgowego przepływu krwi, stosuje się perfuzyjną tomografię komputerową, dla której wytwarza się dożylny bolus środka kontrastowego i wykonuje się skanowanie na wymaganych poziomach.

Kompleksowe leczenie encefalopatii krążeniowej powinno obejmować ekspozycję na chorobę, na tle której powstał przewlekły proces niedokrwienny, oraz eliminację deficytów neurologicznych z aktywacją mózgowego przepływu krwi i regulacją procesów neurometabolicznych. Encefalopatia o złożonej genezie i zaawansowane przypadki choroby są najtrudniejsze do leczenia.

Główne leki zawarte w standardach leczenia DEP to:

• leki przeciwnadciśnieniowe;
• statyny
• antykoagulanty i przeciwzakrzepowe;
• leki obniżające poziom cukru;
• przeciwutleniacze;
• środki przeciwbólowe;
• nootropowe;
• leki wazoaktywne;
• leki przeciwdrgawkowe;
• leki przeciwparkinsonowskie.

Ponadto w leczeniu encefalopatii skutecznie stosuje się fizjoterapię, fizjoterapię, psychoterapię..

Najbardziej skuteczny zabieg dla DEP 2 i 1 stopni. To na tych etapach za pomocą środków terapeutycznych można spowolnić postęp choroby i wyrównać jej objawy. Stan pacjentów z DEP w stadium 3 praktycznie nie jest uleczalny, szczególnie jeśli chorobie towarzyszy rozwinięta demencja. Terapia farmakologiczna w tej kategorii obejmuje wyłącznie stosowanie środków objawowych. A główna pomoc ogranicza się do opuszczenia i stworzenia optymalnych warunków dla ich pobytu w społeczeństwie.

Choroba naczyniowo-mózgowa jest jednym z najczęstszych zaburzeń neurologicznych. Upośledzony mózgowy przepływ krwi jest nieuniknionym procesem starzenia się mózgu. Jednak obecnie przeciążenie psychoemocjonalne i informacyjne ta patologia może rozwinąć się nawet u stosunkowo młodych ludzi, obniżając jakość ich życia i prowadząc do przedwczesnej niepełnosprawności. Rokowanie choroby zależy bezpośrednio od terminowości i adekwatności leczenia

Ważne jest, aby pamiętać, że krążenie mózgowe nie jest zdaniem. Dzięki wczesnemu wykryciu choroby postęp procesu niedokrwiennego można spowolnić i utrzymać funkcjonalną przydatność komórek nerwowych.

Oceń ten artykuł:

Głosów: 46

Diagnoza CVB

Podstawowa diagnoza przeprowadzana jest przez neurologa, obejmuje:

• dokładne badanie skarg, historii medycznej i życia
• ocena i analiza objawów, w tym stanu przed chorobą
• pełne badanie neurologiczne

Zgodnie ze wskazaniami zalecane są dodatkowe metody badania:

• badania laboratoryjne
• badania ultrasonograficzne, w tym podwójne i potrójne skanowanie naczyń za pomocą dopplerografii
• funkcjonalny, w tym codzienne monitorowanie ciśnienia krwi i EKG
• radiologiczny
• MRI i CT mózgu

Zgodnie ze wskazaniami wyznaczono konsultację z innymi lekarzami specjalistycznymi, w tym kardiologiem, endokrynologiem, lekarzem rodzinnym, nefrologiem, psychoterapeutą itp..

Zespół mózgowo-naczyniowy można wykryć tylko przez diagnozę w placówce medycznej. Nawet jeśli istnieje podejrzenie takiej choroby, ani sam pacjent, ani jego krewni nie mogą ustalić patologii w domu. Dlatego powinieneś znaleźć dobrego chirurga naczyniowego, który może rozpoznać rodzaj zaburzenia i zalecić leczenie.

Diagnozę CVB można przeprowadzić po zastosowaniu następujących środków diagnostycznych:

1. Badania krwi (wskaźnik protrombiny, biochemia jest bardzo ważna), mocz.
2. Testy na infekcje (kiła).
3. EEG.
4. EKG.
5. Rentgen klatki piersiowej.
6. Angioscanning to bardzo pouczająca metoda wykrywania niewydolności naczyń mózgowych.
7. Scyntygrafia.
8. Angiografia.
9. Przezczaszkowa dopplerografia.
10. MRI.

Mogą występować problemy z rozszyfrowaniem choroby naczyń mózgowych, ale wybór wykwalifikowanego specjalisty szybko określi rodzaj dolegliwości i opracuje leczenie.

2-stopniowa encefalopatia krążeniowa

Encefalopatia krążeniowa drugiego stopnia dekompensacji jest zmianą naczyniową mózgu w wyniku ostrej niewydolności krążenia mózgowego. Głównym powodem jest stopniowy spadek naczyń krwionośnych. Choroba występuje w wyniku niedotlenienia w niektórych częściach mózgu. Istnieje wrodzona i nabyta encefalopatia.

Etap 2 encefalopatia dysko-krążeniowa rozwija się ze stałego braku dopływu krwi i niedotlenienia mózgu. Niektóre choroby mogą być przyczyną zmniejszenia średnicy naczyń..

W zależności od tego, która choroba była pierwotna, można wyróżnić 5 następujących rodzajów encefalopatii:

• Widok miażdżycowy. Przejawia się w upośledzeniu mowy, naruszeniu listów i kont. Utrata koordynacji ruchów i orientacji w przestrzeni. Naruszenia są spowodowane miażdżycą naczyń mózgowych. Szkodliwe związki białek i tłuszczów w wyniku zaburzeń metabolizmu lipidów gromadzą się na wewnętrznych ściankach naczyń krwionośnych. Uszkodzone narastają na sobie masy zakrzepowe. Światło samego naczynia zmniejsza się, przepływ krwi pogarsza się i prowadzi do niedotlenienia niektórych części mózgu.
• Wygląd nadciśnienia. Jest to spowodowane nagłym wzrostem i spadkiem ciśnienia krwi. Podczas gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi ścianki naczyń są ściśnięte. Aby zapobiec rozciąganiu i łzawieniu. Jest to reakcja ochronna organizmu. Przy systematycznych lub skokach ciśnienia ścianki naczyń pogrubiają się do wewnątrz. W ten sposób zawęża się prześwit. Zmniejsza się przepływ krwi, w wyniku czego mózg doświadcza przewlekłej hipoksji, pojawiają się zmiany. Gwałtowny wzrost i spadek ciśnienia występują w przypadku takich pierwotnych chorób, jak:
• choroba hipertoniczna;
• Kłębuszkowe zapalenie nerek;
• policystyczna niewydolność wątroby;
• Choroba Cushinga;

Encefalopatia może być powikłaniem osteochondrozy, uszkodzeń kręgosłupa szyjnego i innych patologii kręgosłupa.

Ogólnoustrojowe zapalenie naczyń występuje na tle chorób takich jak cukrzyca, arytmia, choroby dziedziczne i układ hormonalny.

• Widok mieszany. Lub encefalopatia krążeniowa o złożonej genezie 2 stopnie. Jest to spowodowane połączoną naturą hipertoniczną i miażdżycową. Gdy na pogorszenie krążenia krwi wpływa kilka różnych czynników. Najszybciej postępujący rodzaj choroby, któremu towarzyszą kryzysy nadciśnieniowe.
• Wygląd żylny. Występuje podczas ściskania żył wewnętrznych. Różni się rozwojem w przypadku naruszenia nie przepływu krwi do mózgu, ale odpływu krwi z głowy.

Wszystkie powyższe objawy są oznakami nabytej choroby..

Wrodzona encefalopatia okołoporodowa rozwija się z powodu:

• Zaplątanie pępowiny.
• Kontuzja porodowa.
• Patologia porodu, w tym dużego płodu.
• Spóźniona dostawa.
• Zakażenia ciążowe.
• Przyjmowanie narkotyków, które są zabronione podczas ciąży.

Często Zadawane Pytania

CVI występuje tylko u osób starszych?

Oczywiście CVB występuje częściej w starszym wieku, ale zdarza się również u młodych ludzi. Zwłaszcza w obecności wrodzonych anomalii naczyniowych i predyspozycji. Dlatego błędne jest w diagnozowaniu tej choroby wyłącznie na podstawie wieku.

Miałem udar. Czy to może być znowu?

Powtarzające się uderzenia są dość powszechne. Zwłaszcza jeśli nie zostanie przeprowadzone odpowiednie leczenie zapobiegawcze. Przy regularnej obserwacji przez neurologa i przestrzeganiu zaleceń lekarza prawdopodobieństwo wielokrotnego udaru jest znacznie zmniejszone..

Jakie badania muszę przejść w przypadku choroby naczyń mózgowych?

Ilość niezbędnych badań laboratoryjnych i instrumentalnych powinna ustalić neurolog podczas wizyty, ponieważ on jest indywidualny. Najczęściej badane są laboratoryjne parametry krzepnięcia, czynność nerek i wątroby, trzustka i metabolizm lipidów we krwi; z badań instrumentalnych: badanie ultrasonograficzne naczyń krwionośnych, tomografia mózgu i inne.

Objawy choroby mózgowo-naczyniowej mózgu

Objawy niewydolności mózgowo-naczyniowej mózgu rosną wraz ze pogarszaniem się stanu patologicznego. Patologia mózgowo-naczyniowa mózgu rozwija się z niewielkimi odchyleniami w postaci zmęczenia, bezsenności i innych pozornie niekrytycznych objawów. Ale w ciele wszystkie narządy i układy są ze sobą połączone i nic nie dzieje się bez przyczyny i nie przechodzi bez konsekwencji.

Ciało ludzkie ma charakter uniwersalny i często niezależnie sygnalizuje swoje naruszenia i potrzeby. Dlatego należy zauważyć najmniejsze odchylenie w samopoczuciu, szczególnie od strony mózgu. A jeśli przez krótki czas stan nie wróci do normy, konieczne są pilne środki, czyli skonsultuj się ze specjalistami.

Klasyfikacja według ciężkości choroby mózgowo-naczyniowej mózgu:

Ja na scenie Początkowe objawy, gdy rozwija się niewydolność naczyń mózgowych, zwykle nie powodują niepokoju u większości ludzi. Przy przewlekłym głodzie tlenowym osoba może odczuwać ciągłe zmęczenie nawet po nocnym odpoczynku, zmniejsza się aktywność życiowa i zdolność do pracy, częste załamania nerwowe, gwałtowna zmiana nastroju, słaby sen, trudności z zapamiętywaniem.

II etap. Zauważono już wyraźną chorobę naczyń mózgowych z charakterystycznymi objawami w postaci zaburzeń neuronalnych. Neurolog u takich pacjentów może zidentyfikować patologie poznawcze związane z bardziej złożonymi funkcjami mózgu. W przypadku zaburzeń poznawczych spowodowanych przedłużającym się głodem tlenu w mózgu dochodzi do pogorszenia procesu znaczącego poznania otaczającej przestrzeni i racjonalnej interakcji z nią. Choroby naczyniowo-mózgowe prowadzą do pogorszenia percepcji, wymiany, analizy i przetwarzania napływających informacji, a także realizacji sekwencji działań przez osobę.

III etap. Choroba mózgowo-naczyniowa osiąga krytyczne rozmiary. Pacjent na tym etapie może już mieć nieodwracalne skutki funkcji mózgu. Tutaj już nie tylko odchylenia neuronalne, w tym poznawcze, są już wyraźnie widoczne. Ale występują również nieprawidłowości w funkcjonowaniu różnych narządów i układów ludzkiego ciała, znikają naturalne odruchy fizjologiczne. Naruszono koordynację ruchów, patologię aparatu słuchowego, wzrokowego i mowy, a także układ sensoryczny.

W ostatnim stadium niewydolności naczyniowo-mózgowej występują kryzysy w postaci udarów, porażenia kończyn górnych i dolnych, dysfagii, niedowładu, gwałtownego płaczu lub śmiechu. Warunki patologiczne zmian morfologicznych w tkance mózgowej nie podlegają już przywracaniu. Być może tylko osłabienie ciężkich objawów klinicznych

Dlatego tak ważna jest terminowa eliminacja źródeł głodu tlenu w ciele, a zwłaszcza w mózgu

Przyczyny powstawania patologii naczyniowo-mózgowej

Ludzki mózg to złożona struktura, która sprawuje kontrolę nad procesami i układami organizmu. Aby skutecznie funkcjonować, musi otrzymywać wystarczającą ilość tlenu i składników odżywczych zapewnianych przez normalny przepływ krwi przez naczynia mózgowe.

Gdy krążenie krwi jest zaburzone, mózg cierpi, ponieważ rozpoczyna się masowy proces śmierci neuronów, co wpływa na aktywność jego elementów strukturalnych, prowadząc do poważnych konsekwencji. Główne przyczyny zmian naczyniowo-mózgowych w naczyniach obejmują:

1. Miażdżyca. Stan rozwija się na tle podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi. Ze względu na lepkość lipidów gromadzących się na ściankach naczyń krwionośnych tworzą się gęste złogi włókniste. Płytki zwężają światło, zakłócają przepływ krwi i powodują zapalenie ścian tętnic i żył. Rozwój niedokrwienia powoduje niedotlenienie, zaburzając funkcjonowanie mózgu i powodując nieodwracalne zmiany w tkankach.
2. Nadciśnienie tętnicze. Wykrywa się go u 40% pacjentów z niewydolnością mózgowego przepływu krwi. Utrzymujące się zwężenie naczyń prowadzi do niedoboru dopływu tlenu do tkanek, w wyniku czego komórki mózgowe stopniowo umierają. Regularne skurcze są przyczyną utraty elastyczności przez ściany i zwiększenia ich przepuszczalności, co przyczynia się do uszkodzenia integralności i wywołuje krwotok..
3. Patologia serca. Naruszenie aktywności w sercu zwiększa ryzyko mózgowej choroby zakrzepowo-zatorowej, u 20% pacjentów zakrzepica jest podstawą udaru niedokrwiennego. Ponadto w wyniku ogólnoustrojowego niedoboru hemodynamicznego rozwija się globalne lub lokalne niedokrwienie mózgu o nadchodzącym lub trwałym charakterze..
4. Układowe zapalenie naczyń. Patologie, które są częścią grupy chorób, charakteryzują się procesami zapalnymi i deformującymi wpływającymi na żyły, tętnice i naczynia włosowate. W wyniku dysfunkcji naczyniowej do mózgu dostaje się niewystarczająca ilość krwi, co przyczynia się do niszczenia jej komórek.

Zaburzenia mózgowe powstają pod wpływem innych czynników wewnętrznych i zewnętrznych, do których należą:

• choroby zakaźne mózgu;
• osteochondroza kręgosłupa szyjnego;
• cukrzyca;
• URAZY głowy;
• alkoholizm i palenie;
• nadwaga i zaburzenia hormonalne;
• zaburzenia narządów krwiotwórczych i formacje nowotworowe;
• chroniczny stres.

Grupa czynników predysponujących obejmuje genetyczną skłonność do patologii, związane z wiekiem zmiany w naczyniach krwionośnych, zakłócenia procesów metabolicznych, menopauzę.

Leczenie choroby naczyń mózgowych

Jeśli CVB zostanie potwierdzone, neurolog zaleci terapię, która obejmuje kompleks leków. Pierwszym krokiem na drodze do wyzdrowienia jest porzucenie przez pacjenta wszystkich złych nawyków (palenie, alkohol), a także zrównoważenie diety. Dzięki CVI pacjent powinien zminimalizować stosowanie szkodliwych, tłustych i smażonych potraw, ponieważ płytki cholesterolowe często stają się konsekwencją takiej diety.

Podczas leczenia pacjentowi przepisuje się leki przeciwpłytkowe („dipirydamol”). Później przepisywane są leki, które promują rozszerzenie naczyń krwionośnych, a także zwiększają poziom odporności tkanek na niedotlenienie (głód tlenu) i mają pozytywny wpływ na elastyczność błon komórek nerwowych. Leki te obejmują:

W szczególnie ciężkich przypadkach, oprócz leczenia farmakologicznego, pacjentowi może zostać przepisane chirurgiczne łyżeczkowanie (endarterektomia). Operacja ma na celu usunięcie blaszek miażdżycowych. Po jego wdrożeniu znajduje się prześwit w jamie naczyniowej, krew zaczyna w pełni krążyć, a tym samym nasyca komórki mózgowe tlenem.

Angioplastyka nie jest również pokazywana wszystkim, zależy to od stopnia choroby. Do jamy naczyniowej wprowadza się dożylny cewnik z balonem. Dzięki temu naczynia rozszerzają się, co zapewnia normalizację przepływu krwi i tlenu do tkanek.

Wiele osób zastanawia się, czy można leczyć CVV środkami ludowymi. Ponieważ choroba wpływa bezpośrednio na części mózgu, medycyna alternatywna może działać jako dodatkowy sposób leczenia. Bez podstawowej terapii i tak już poważna sytuacja może ulec pogorszeniu..

Leczenie i zapobieganie - podstawowe podstawy

Choroby naczyniowo-mózgowe wymagają nie tylko leków, aby utrzymać optymalny stan zdrowia, ale także często całkowitej zmiany stylu życia, porzucenia złych nawyków, zrównoważonego odżywiania, snu i walki.

Leczenie farmakologiczne odbywa się z uwzględnieniem czynników ryzyka, neurolog, kierując się wszystkimi cechami przebiegu choroby, może przepisać leki przeciwnowotworowe lub hipoglikemiczne.

Leki najczęściej spotykane w praktyce w leczeniu chorób naczyń mózgowych:

• blokować kanały wapniowe (Verapamil, Corinfar, Cardil);
• rozszerz naczynia krwionośne mózgu (Cordipin, Dilzem);
• w zależności od konkretnej sytuacji przepisywane są przeciwutleniacze: Cerebrolizyna, Actovegin;
• statyny o działaniu hipocholesterolemicznym (probukol, lowastatyna);
• antykoagulanty (bezpośrednie - Fraxiparin lub pośrednie - Sincumar);
• Metabolizm: Sermion, Tanakan;
• Nootropics: piracetam, glicyna, fenibut;
• a także przeciwskurczowe: Dibazol, Papaweryna.

Stenoza jest instalowana wewnątrz zwężenia tętnicy, a także balon, po którym balon jest napompowany, prostując zwężające się odcinki tętnicy. Po usunięciu balonu z tętnicy stent pozostaje w środku, aby zachować pożądany kształt..

Aby uniknąć ryzyka CVB, konieczne jest znormalizowanie ciśnienia krwi, regularne poddawanie się badaniom, terminowe identyfikowanie i eliminowanie pojawiających się patologii, całkowite porzucenie złych nawyków, codzienne wykonywanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych, sporządzanie zbilansowanej diety, przestrzeganie prawidłowego schematu zmiany czuwania i snu śledzić wagę.

Zapobiegawcze środki medyczne - przyjmowanie leków poprawiających krążenie mózgowe, normalizujących krzepnięcie krwi - tylko po konsultacji z lekarzem. Dzięki przestrzeganiu procedur zapobiegawczych wzrasta jakość życia danej osoby, jej ogólny stan zdrowia, a ryzyko chorób naczyniowo-mózgowych jest znacznie zmniejszone.

Różne przyczyny mogą powodować zaburzenia krążenia w mózgu. Ten stan przyczynia się do rozwoju wielu patologii, które w medycynie są połączone w ogólną grupę zwaną „chorobą naczyń mózgowych”. Jednak nie wszyscy rozumieją, czym jest diagnoza i jakie mogą być konsekwencje..

Główne powody pojawienia się CVB

Choroba, zwana niewydolnością naczyń mózgowych lub encefalopatią krążeniową, należy do kategorii chorób, w których występuje przewlekłe uszkodzenie dopływu krwi do obszarów mózgu, w wyniku czego niedostateczne zaopatrzenie w tlen i niezbędne dla nich składniki odżywcze.

W takich warunkach patologiczne zmiany w postępie tkanki mózgowej, zarówno ogniskowe, jak i rozproszone.

Tak niewystarczające ukrwienie powoduje rozwój ognisk martwicy tkanki mózgowej, aw konsekwencji upośledzenie funkcji mózgu.

Uszkodzenie naczyń krwionośnych, powodujące zwężenie ich światła, może być spowodowane z wielu powodów.

Czynniki predysponujące:

• Obecność historii miażdżycy, wysokie ciśnienie krwi
• Choroby układu sercowo-naczyniowego
• Odchylenia od normy naczyń krwionośnych (w mózgu, szyi, obręczy barkowej, aorcie i jej łuku)
• Żylna patologia wewnątrzczaszkowa i zewnątrzczaszkowa
• Tętnicze i żylne kompresje naczyniowe
• Historia niskiego ciśnienia krwi
• Złogi amyloidu w naczyniach
• Historia cukrzycy
• Procesy zapalne w naczyniach mózgowych
• Choroby układu krążenia

Diagnozowanie przyczyn, które mogą prowadzić do niewydolności naczyń mózgowych, jest ważne przy podejmowaniu decyzji o najbardziej odpowiednim i najskuteczniejszym schemacie leczenia. WARTO WIEDZIEĆ

Narzędzie do czyszczenia naczyń krwionośnych i obniżania ciśnienia krwi, które jest zalecane przez lekarzy

Choroba naczyniowo-mózgowa rozwija się dość szybko. Jednocześnie małe tętnice w mózgu są zwężone, komórki tkanek nie otrzymują wystarczającej ilości tlenu i odżywiania. Istnieje wiele czynników, które wywołują rozwój przewlekłej niewydolności naczyń mózgowych.

Wśród nich są:

1. Miażdżyca naczyń mózgowych, w których dochodzi do odkładania się płytek cholesterolu, zwężenia i zablokowania ich światła.
2. Upośledzony układ krzepnięcia krwi.
3. Skurcze ścian naczyń krwionośnych (tętnic), które rozwijają się w wyniku zmian ciśnienia krwi.
4. Zapalenie naczyń.
5. Osteochondroza.
6. Cukrzyca.
7. Związane z wiekiem zmiany w ciele.
8. Otyłość.
9. Przebywanie w stresujących sytuacjach, stres emocjonalny i psychiczny.
10. Uraz głowy.
11. Długotrwałe stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, które mogą zmienić tło hormonalne.
12. Złe nawyki.
13. Niska aktywność fizyczna pacjentów.
14. Genetyczne predyspozycje.

Choroba mózgowo-naczyniowa (CVD) ma 3 etapy rozwoju:

1. Pierwszy. Tutaj choroba praktycznie się nie pojawia, dlatego bardzo trudno jest podejrzewać jakiekolwiek zaburzenia naczyniowo-mózgowe. Mimo że okresowo odczuwa ból głowy i osłabienie, nie może powiązać tego z uszkodzeniem mózgu.
2. Drugi. Ten etap niewydolności naczyniowo-mózgowej charakteryzuje się rozwojem patologii psychicznych, w których specjaliści mogą już umieścić u pacjenta grupę niepełnosprawności. Jednak samoobsługa jest nadal możliwa..
3. Trzeci. Na tym etapie rozwoju przewlekłej niewydolności naczyniowo-mózgowej następuje całkowite otępienie naczyniowe. Tutaj pacjent traci zdolność do samodzielnego poruszania się, jego orientacja w przestrzeni jest zakłócona, a przynajmniej przez jakiś czas potrzebuje pomocy innej osoby.

Ostatni etap choroby zagraża życiu i praktycznie nie reaguje na leczenie.

W zdecydowanej większości przypadków miażdżyca naczyń - złogi cholesterolu tworzące płytki - prowadzi do ostrych i przewlekłych procesów w mózgu.

Inne przyczyny chorób naczyń mózgowych mogą być:

Jedną z głównych przyczyn chorób naczyń mózgowych jest miażdżyca naczyń krwionośnych w głowie. Ale pomimo tego pojawiają się inne przyczyny tej choroby, na przykład:

• Zapalenie naczyń w mózgu.
• Cukrzyca.
• Nadwaga.
• Serce ma patologię.
• Alkohol i palenie.
• Dna.

Istota choroby

Co to jest i jak go leczyć? Różne patologie naczyniowe prowadzą do zaburzenia przepływu krwi w nich. Te części mózgu, które otrzymały odżywianie i tlen, doświadczają głodu tlenu (niedotlenienia), który z czasem wzrasta. Wraz z krytycznym spadkiem troficznych obszarów mózgu giną, powstają ogniska rozrzedzenia tkanki (leukoarajoza).

Obszary leukoarajozy mają zwykle małą średnicę i występują w wielu liczbach w różnych częściach mózgu. Szczególnie dotknięte są te struktury, które znajdują się na granicy dwóch naczyń krwionośnych mózgu - pochodzące z tętnicy szyjnej i utworzone przez tętnicę kręgowo-podstawną.

Jeśli na początku choroby obszary sąsiadujące z osobą cierpiącą próbują zastąpić jej funkcję, wówczas połączenia między nimi zostaną utracone; w końcu zaczynają również odczuwać niedobór tlenu. Osoba staje się niepełnosprawna.

Zatem mechanizm encefalopatii krążeniowej przypomina nieco udar. tylko w tym drugim przypadku choroba rozwija się gwałtownie z powodu szybkiego zamknięcia naczynia tętniczego. W przypadku encefalopatii krążeniowej średnica gałęzi tętniczych stopniowo maleje, dlatego deficyty neurologiczne postępują powoli.

Metody operacyjne

Tradycyjne metody chirurgiczne mogą wyeliminować niedokrwienie tkanki mózgowej. W tym celu obecnie wykonywane są tylko interwencje wewnątrznaczyniowe i mikrochirurgiczne..

W niektórych przypadkach zaleca się angioplastykę balonową. Jest to procedura, podczas której specjalny balon jest wprowadzany do naczynia i tam napełniany. Pomaga to rozszerzyć światło i normalizować przepływ krwi. Po takiej interwencji - aby zapobiec zlepianiu lub zwężeniu tętnicy - pożądane jest wykonanie stentowania. Jest to procedura, podczas której implant siatkowy umieszcza się w świetle naczynia, co zapewnia utrzymanie jego ścian w stanie wyprostowanym.

Jeśli zdiagnozowano chorobę naczyń mózgowych, można również wykonać endarterektomię. Jest to operacja mikrochirurgiczna, podczas której wszystkie złogi cholesterolu są usuwane ze światła naczynia. Następnie zostaje przywrócona jego integralność.

Objawy encefalopatii dysko-krążeniowej

Choroba objawia się kilkoma głównymi zespołami (ich połączenie zależy od tego, które obszary mózgu są dotknięte). Klasyczne objawy encefalopatii krążeniowej są następujące:

1. 1) Zmiany osobiste: nowe cechy charakteru, agresja, podejrzliwość, drażliwość.
2. 2) Upośledzenie mowy: zarówno rozumienie, jak i normalne rozmnażanie.
3. 3) Zaburzenia psychiczne: osoba traci zdolność do przekazywania informacji, przestaje pamiętać, nie może korzystać z istniejących danych. Traci skłonność do poznania, świadomości, przetwarzania informacji.
4. 4) Upośledzenie słuchu, wzrok, węch.
5. 5) Ból głowy: głównie w skroniach i tylnej części głowy, podczas gdy w oczach może wystąpić ucisk, mogą wystąpić nudności i wymioty.
6. 6) Zaburzenia przedsionkowe: zawroty głowy. oszałamiający, szum w uszach. brak koordynacji.
7. 7) Objawy autonomiczne: nudności, wymioty, pocenie się. suchość w ustach.
8. 8) Zaburzenia snu: zwiększona senność, bezsenność, lekki sen.
9. 9) Zespół astenno-neurotyczny: labilność emocjonalna, to znaczy wahania nastroju, płaczliwość; często zły nastrój.

W zależności od ich nasilenia objawy dzieli się na 3 etapy.

Leczenie i zapobieganie patologii

Główną zasadą leczenia niewydolności naczyń mózgowych jest przywrócenie krążenia mózgowego. Ważne jest leczenie objawowe. Ciężkie postacie choroby są najczęściej leczone w szpitalu..

Terapia medyczna i chirurgiczna

Pacjenci nie mogą obejść się bez leków na niewydolność naczyń mózgowych.

Lekarz może przepisać te leki:

1. Blokery kanału wapniowego (Verapamil, Cardil). Pomagają poprawić mózgowy przepływ krwi, poprawić skład krwi.
2. Środki do rozszerzenia naczyń mózgowych (cordipin).
3. Przeciwutleniacze (Actovegin, Cerebrolysin).
4. Nootropics (piracetam, glicyna).
5. Środki przeciw niedotlenieniu (ketoprofen).
6. Leki przeciwskurczowe (Papaweryna).
7. Leki przeciwzakrzepowe (Fraxiparin, Sincumar).

Ponadto pacjent z przewlekłą niewydolnością naczyniowo-mózgową przechodzi sanitację dróg oddechowych, normalizację układu sercowo-naczyniowego. Jest przepisywany lekom przeciwarytmicznym, diuretykom osmotycznym (w celu zapobiegania obrzękowi mózgu), lekom stabilizującym ciśnienie. Aby znormalizować procesy metaboliczne w ciele, stosuje się roztwory glukozy i osocza. Skład leczenia objawowego niewydolności naczyniowo-mózgowej obejmuje psychotropowe leki przeciwdrgawkowe - zwiotczające mięśnie, leki przeciwbólowe.

Jeśli chodzi o terapię chirurgiczną, stosuje się ją w szczególnie trudnych przypadkach. Skrzepy krwi oraz przylegające płytki miażdżycowe są usuwane u pacjenta. Światło naczynia rozszerza się za pomocą stentu, balonu i cewnika.

Choroba mózgowo-naczyniowa pozwala na stosowanie nietradycyjnych metod terapii. Jednak ich stosowanie musi zostać uzgodnione z lekarzem..

Takie przepisy mogą być przydatne:

1. Nalewka z korzenia piwonii. Surowce muszą być dobrze wysuszone, starannie posiekane i zalać szklanką wrzącej wody. Konfiguracja zajmuje 30 minut, po czym ciecz jest filtrowana i pobierana przez 1 łyżkę. l do 5 razy dziennie.
2. Nalewka z glistnika. Możesz go kupić w dowolnej aptece. Weź płyn na pusty żołądek przez 2 tygodnie. Częstotliwość przyjmowania - 3 razy dziennie.

Korzystając z ludowych środków na przewlekłą niewydolność naczyń mózgowych, musisz być tak ostrożny, jak to możliwe. Nie można zastosować samej takiej terapii. Jest to jednak znaczący pozytywny dodatek do tradycyjnego leczenia..

Jeśli wrodzone przyczyny rozwoju niewydolności naczyniowo-mózgowej nie mogą być głównie zmienione, to aby zapobiec rozwojowi takiego uszkodzenia naczyń mózgowych, należy unikać wpływu zewnętrznych negatywnych czynników.

Aby zapobiec CVB, powinieneś skorzystać z następujących zaleceń specjalistów:

1. Normalizuj ciśnienie krwi.
2. Terminowe leczenie chorób naczyń i serca.
3. Odmawiać złych nawyków.
4. Codziennie wykonuj proste ćwiczenia fizyczne.
5. Ustal dietę i dietę.
6. Dostosuj masę ciała.
7. Zoptymalizuj czas wolny i pracę.

Aby zapobiec niewydolności naczyń mózgowych, niektórym pacjentom przepisuje się specjalne leki poprawiające krążenie mózgowe..

Wszystko o chorobie mózgowo-naczyniowej (CVD): rodzaje, objawy i leczenie

Zaburzenia krążenia mózgowego są obecnie jednym z głównych problemów współczesnej medycyny, ponieważ są dość powszechne i trudne. Choroby mózgowo-naczyniowe (CVB) obejmują grupę chorób spowodowanych różnymi patologiami naczyń mózgowych, które prowadzą do upośledzenia krążenia mózgowego.

Ostre formy często kończą się śmiercią pacjenta lub jego niepełnosprawnością. Ogromne kwoty są wydawane rocznie na leczenie i rehabilitację takich pacjentów, a ciężar opieki nad chorymi spada na ich krewnych. Według statystyk po udarach nie więcej niż jedna czwarta pacjentów powraca do normalnego życia. Ponadto co roku występuje tendencja do odmładzania choroby. Jeśli wcześniej uważano, że udary mogą występować tylko u osób starszych, to we współczesnym świecie ludzie w młodszym wieku coraz częściej cierpią na nie..

W tym artykule rozważamy ogólną charakterystykę CVB: co to jest, jakie są objawy i zasady leczenia.

Rodzaje CBV

Zaburzenia krążenia w mózgu są ostre i przewlekłe. Ostre występują dość gwałtownie, z szybkim nasileniem objawów i potrzebą pilnej opieki medycznej. Przewlekły rozwija się stopniowo, często ludzie nawet nie zauważają swoich pierwszych objawów. Jednak ich działanie jest nie mniej niebezpieczne i wymaga leczenia..

Ostre choroby naczyniowo-mózgowe dzielą się na następujące typy:

• Przemijające wypadki naczyniowo-mózgowe:

1. przemijający napad niedokrwienny;
2. kryzys nadciśnieniowy.

• Skoki:

1. udar krwotoczny;
2. udar niedokrwienny.

• Ostra encefalopatia nadciśnieniowa.

Wśród przewlekłych chorób naczyniowo-mózgowych znajdują się:

1. Encefalopatia krążeniowa.
2. Otępienie naczyniowe.

Ta klasyfikacja CVB jest dość względna, ponieważ najczęściej udary rozwijają się na tle przewlekłych zaburzeń krążenia. Oznacza to, że etap przewlekły może przejść w stan ostry i odwrotnie.

W zależności od patogenezy wyróżnia się następujące formy przewlekłej CVB:

1. Miażdżyca - w tym przypadku zwykle dotyczy to dużych naczyń mózgu, podczas gdy sieć małych pozostaje nienaruszona;
2. Hipertoniczny - dotyczy to mniejszych naczyń. W tym przypadku najczęściej rozwija się wieloogniskowa encefalopatia: wiele małych uszkodzeń mózgu, które powodują pewne objawy;
3. Kardiogenny - najczęściej rozwija się na tle chorób układu sercowo-naczyniowego i może prowadzić zarówno do rozległego zawału mózgu, jak i powodować przemijające zaburzenia.

Przyczyny

Etiologia CVB jest bardzo złożona. Obejmuje interakcję wielu czynników, które nie zawsze są możliwe do ustalenia. Nadciśnienie i miażdżyca oraz naruszenie właściwości reologicznych krwi mogą stać się przyczyną zaburzeń dopływu krwi..

Światowa Organizacja Zdrowia identyfikuje ponad trzysta czynników predysponujących do wystąpienia niewydolności naczyniowo-mózgowej. Można je podzielić na cztery duże grupy:

• Główne czynniki, które można modyfikować;

1. nadciśnienie;
2. miażdżyca;
3. cukrzyca;
4. palenie;
5. otyłość itp.

• Inne czynniki ryzyka, które można zmienić:

1. spożycie alkoholu;
2. choroba umysłowa;
3. status społeczny;
4. przyjmowanie niektórych leków itp..

• Niemodyfikowalne czynniki ryzyka:

1. wiek;
2. piętro;
3. dziedziczność.

• Tak zwane „nowe” czynniki ryzyka:

1. Zaburzenia krwawienia;
2. zapalenie naczyń.

Objawy

Ostra niewydolność naczyniowo-mózgowa charakteryzuje się jasnymi, szybko rosnącymi objawami. Udar niedokrwienny rozwija się z powodu zablokowania naczynia krwionośnego przez blaszkę miażdżycową lub zakrzep lub z powodu skurczu naczyń. Krew nie może pokonać przeszkody i dochodzi do głodu tlenu w mózgu.

Ponadto, niemal natychmiast po wystąpieniu niedokrwienia rozpoczyna się obrzęk mózgu. Udar krwotoczny obserwuje się przy pęknięciu naczynia lub zwiększonej przepuszczalności ściany naczynia i krwi wpływającej do mózgu. I w rzeczywistości, w innym przypadku, dotknięty obszar mózgu umiera, co powoduje pewne objawy.

Wszystkie objawy ostrych zaburzeń naczyniowo-mózgowych można podzielić na mózgowe, charakterystyczne dla każdego rodzaju zaburzeń krążenia w mózgu, i ogniskowe, które zależą od umiejscowienia ogniska patologicznego. Zwykle przy udarze krwotocznym objawy mózgowe są bardziej wyraźne, z udarem niedokrwiennym, ogniskowym.

Objawy mózgowe obejmują:

• Zawroty głowy;
• Silne bóle głowy;
• Nudności i wymioty. W tym przypadku wymioty nie przynoszą ulgi pacjentowi, co odróżnia go od wymiotów w chorobach przewodu żołądkowo-jelitowego i zatrucia;
• Dezorientacja. Pacjenci czasami nie pamiętają, gdzie są, nie rozpoznają krewnych. Ten stan może zarówno szybko minąć, jak i utrzymać przez długi czas;
• Przy ciężkim nasileniu zaburzeń naczyniowo-mózgowych może wystąpić utrata przytomności, a nawet śpiączka;
• Jeśli pacjent pozostaje przytomny, można zaobserwować pobudzenie psychoruchowe..

Ogniskowe objawy zależą od tego, której części mózgu dotyczy:

• W przypadku zaburzeń krążenia w przedniej tętnicy mózgowej niedowład obserwuje się po stronie przeciwnej do ogniska patologicznego. I częściej jest to zauważalne na kończynie dolnej, ponieważ niedowład ramienia szybko mija;
• Może być nietrzymanie moczu;
• Pacjent chwieje się podczas chodzenia;
• Istnieje zwiększona lub zmniejszona wrażliwość skóry na twarzy i rękach;
• Niewydolności mózgowo-naczyniowej mózgu mogą towarzyszyć zaburzenia mowy: osoba może zrozumieć, co jej powiedziano, ale nie jest w stanie odpowiedzieć;
• Jeśli poprosisz poszkodowanego o pokazanie języka, zauważysz, że zbacza on na bok;
• Bardzo często dochodzi do naruszenia węchu i zmian w ludzkiej psychice;
• Pacjent nie może wykonywać żadnych ukierunkowanych działań;
• Czasami dochodzi do utraty pamięci;
• W ciężkich przypadkach można zaobserwować paraliż kończyn..

Ostre choroby naczyniowo-mózgowe wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej! Leczenie należy rozpocząć w pierwszej godzinie po zmianie, w przeciwnym razie ryzyko śmierci lub niepełnosprawności pacjenta wzrasta z każdą godziną.

W przeciwieństwie do ostrej postaci objawy przewlekłej niewydolności naczyniowo-mózgowej rozwijają się powoli. Istnieją trzy etapy rozwoju choroby.

• Etap 1 - początkowy. Na tym etapie pacjenci mogą odczuwać szybkie zmęczenie, zmniejszoną wydajność. Stają się mniej uważni, narzekają na upośledzenie pamięci. Można zauważyć łagodne zaburzenia ruchowe i zmianę wrażliwości skóry, które szybko znikają..
• Etap 2 - wraz z dalszym postępem choroby nasilają się objawy CVI pierwszego etapu: pamięć i wydajność jeszcze bardziej spadają, pacjent bardzo szybko się męczy, obserwuje się drażliwość i zmiany charakteru. Ponadto dołączają się inne oznaki zaburzeń w dopływie krwi do mózgu. Chód zmienia się: staje się ciężki, tasuje się lub rozdrabnia. Koordynacja ruchów jest zaburzona, pojawiają się zmiany okoruchowe.
• Etap 3 - wyraźny zespół naczyniowo-mózgowy. Koordynacja ruchów, pamięć jest poważnie zaburzona, zdolności umysłowe są zmniejszone. Czasami może wystąpić omdlenie i drgawki. Na tym etapie pacjenci najczęściej potrzebują pomocy i opieki innych, w rzadkich przypadkach nadal zachowując kompetencje.

Diagnostyka

Terminowa diagnoza CVB odgrywa ogromną rolę w ratowaniu życia człowieka, ponieważ w ostrej postaci leczenie należy rozpocząć natychmiast. Jeśli dana osoba jest przytomna, gromadzona jest dokładna historia medyczna: lekarz musi dowiedzieć się o wszystkich dolegliwościach pacjenta, ustalić, kiedy wystąpiły objawy, jak się objawiły.

Ponieważ często na tle przewlekłych mogą rozwinąć się ostre zaburzenia mózgu, ważne jest wcześniejsze leczenie i jego skuteczność.

Oprócz zebrania wywiadu wykonuje się badanie zewnętrzne. Objawy neurologiczne są często bardzo wyraźne i charakterystyczne. Według nich możemy również zasugerować lokalizację patologii naczyniowo-mózgowej..

Aby wyjaśnić diagnozę, stosuje się następujące laboratoryjne metody diagnostyczne:

• Ogólna analiza krwi.
• Ogólna analiza moczu.
• Chemia krwi.
• Środki krzepnięcia krwi.
• Analiza płynu mózgowo-rdzeniowego.
• Metody badań instrumentalnych:

1. Elektrokardiogram;
2. Echokardiografia;

• U dzieci w wieku do jednego roku możliwe jest badanie ultrasonograficzne mózgu;
• Dopplerografia naczyń mózgowych;
• Komputerowe i rezonans magnetyczny mózgu;
• Elektroencefalogram;
• Angiografia.

W razie potrzeby można zalecić konsultację z wąskimi profilami lekarzy..

Leczenie

Leczenie ostrej choroby naczyniowo-mózgowej należy rozpocząć natychmiast, w związku z czym pacjent musi być hospitalizowany w szpitalu. Główne cele leczenia to złagodzenie objawów zaburzeń krążenia mózgowego, maksymalne przywrócenie patologii ogniskowych, a także leczenie powinno mieć na celu normalizację oddychania i aktywności serca.

Wskazania do nagłej hospitalizacji w ostrym typie CVB:

1. Objawy zaburzeń mózgowych: silny ból głowy, nudności, wymioty, zmniejszona wrażliwość lub niedowład kończyn.
2. Pojawienie się objawów ogniskowych, które zależy od lokalizacji ogniska patologicznego.
3. Utrata przytomności.

Te objawy wskazują na udar naczyniowo-mózgowy, który należy natychmiast zatrzymać..

Leczenie przewlekłej CVB nie wymaga natychmiastowej hospitalizacji i może być wykonywane ambulatoryjnie, jednak w niektórych przypadkach pacjent może być rutynowo kierowany do szpitala w celu diagnozy i korekty leczenia:

• Jeśli często boli go głowa, a pigułki na bóle głowy źle pomagają lub wcale nie pomagają;
• Często zmiany ciśnienia krwi i jego różnice są dość znaczące;
• Stopniowo nasilają się inne objawy, które są słabo zatrzymywane przez zwykłe leczenie..

Taktyka leczenia ostrego rodzaju choroby zależy od rodzaju patologii, jednak istnieją ogólne zasady. Należy pamiętać, że bezpośrednio po udarze wysokie ciśnienie krwi nie jest złym objawem i nie trzeba go pilnie obniżać do normalnego poziomu. Zwiększone ciśnienie pozwala naczyniom lepiej dostarczać tlen do chorego mózgu.

Terapia ogólna obejmuje następujące elementy:

• Odzyskiwanie oddechu: oczyszczanie dróg oddechowych, dostarczanie tlenu, czasem sztuczna wentylacja płuc jest stosowana, jeśli pacjent nie może samodzielnie oddychać;
• Stabilizacja ciśnienia krwi. Po pierwsze, należy ją zmniejszyć o nie więcej niż 15% dostępnych liczb. Najczęściej przepisywane są inhibitory ACE (kaptopryl, enalapryl), a także beta-blokery (labetol, propranolol). Jeśli to nie pomoże, przepisywana jest grupa blokujących zwoje;
• Przy gwałtownym spadku ciśnienia płyn jest wstrzykiwany dożylnie, aby lepiej wypełnić naczynia, a także przepisywane są kortykosteroidy i wazopresory;
• Ważne jest również wspieranie aktywności serca, w przypadku której stosuje się glikozydy nasercowe i leki przeciwarytmiczne;
• Niewydolność mózgowo-naczyniowa typu ostrego bardzo często komplikuje obrzęk mózgu, dlatego potrzebne są leki, które wyeliminują tę patologię: leki moczopędne, kortykosteroidy;
• Pamiętaj, aby przechowywać zapisy wlewu i wydostawania się płynu z organizmu, aby monitorować równowagę wodno-solną i, jeśli to konieczne, poprawić;
• Narkotyczne środki przeciwbólowe są stosowane w celu zmniejszenia bólów głowy;
• Jeśli temperatura ciała wzrośnie, należy zastosować chłodzenie fizyczne lub wprowadzić mieszaninę lityczną;
• Aby chronić mózg, przepisywane są neuroprotektory: antagoniści wapnia, przeciwutleniacze, inhibitory enzymów, a także glicyna, magnezja, nootropil i inne leki.

Dalsze leczenie niewydolności naczyniowo-mózgowej zależy od jej rodzaju.

Ogólne zasady terapii nielekowej:

1. Odżywianie ustala się od około 1-2 dni. Jeśli pacjent nie może sam przełykać, zalecana jest dieta oparta na sondach.
2. Kontrola obrzęku.
3. Konieczne jest monitorowanie powstawania odleżyn i przykurczów, często odwracanie pacjenta, monitorowanie czystości skóry i błon śluzowych.
4. Zapobiegaj zakażeniom szpitalnym.
5. Jeśli nie ma przeciwwskazań, należy jak najszybciej rozpocząć fizykoterapię.

Jeśli leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne, w pewnych warunkach można wykonać operację: usunięcie krwiaka, eliminacja kompresji mózgu.

Czym jest przewlekła choroba naczyniowo-mózgowa, omówiono powyżej, ale warto powiedzieć kilka słów o jej leczeniu. Przede wszystkim ma na celu korygowanie objawów i zapobieganie pogorszeniu stanu pacjenta. Na tle przewlekłego CVI mogą rozwinąć się udary, dlatego należy zwrócić odpowiednią uwagę na leczenie. Przepisane są leki cholinergiczne (reminil, arisept, excelon) i glutamatergiczne (memantyny). Ważna jest korekta nadciśnienia tętniczego, cukrzycy i innych chorób wpływających na stan naczyń krwionośnych.