Leukoencefalopatia pochodzenia naczyniowego

Leukoencefalopatia mózgu jest patologicznym procesem, w którym cierpi istota biała i stopniowo rozwija się demencja. Przyczyną tego problemu mogą być różne czynniki. Najczęściej rozwój leukoencefalopatii występuje w mózgu osób starszych.

Przyczyny

Leukoencefalopatia mózgu w większości przypadków rozwija się na tle utrzymującego się nadciśnienia tętniczego. Choroba dotyka osoby starsze, u których już zdiagnozowano miażdżycę i angiopatię. Oznacza to, że naczynia krwionośne są uszkodzone.

Inne choroby prowadzą do rozwoju patologii. Klęska istoty białej następuje w wyniku:

• zespół nabytego niedoboru odporności;
• patologie onkologiczne układu krążenia;
• limfogranulomatoza;
• gruźlica płuc;
• sarcidosis;
• procesy złośliwe w innych narządach;
• długotrwałe stosowanie leków immunosupresyjnych.

W procesie rozwoju procesu patologicznego następuje zmiana struktury istoty białej: nabiera miękkiej i galaretowatej postaci, na powierzchni tworzą się depresje. Choroba nie wpływa na szarą istotę. Jego stan pozostaje niezmieniony..

Rodzaje chorób

Istnieje kilka rodzajów leukoencefalopatii:

1. Postępująca leukoencefalopatia naczyniowa lub mała ogniskowa.

Postępująca encefalopatia naczyniowa rozwija się w wyniku zwiększonego ciśnienia w tętnicach. Ta patologia jest również nazywana „małą ogniskową leukoencefalopatią pochodzenia naczyniowego”..

Zwykle ten problem jest wykrywany u osób powyżej 55 roku życia. Znacząco zwiększają szanse na jego rozwój, dziedziczne predyspozycje i czynniki w postaci:

• cukrzyca;
• miażdżyca naczyń krwionośnych;
• picie alkoholu;
• palenie;
• nadwaga.

Złe odżywianie i niska aktywność ruchowa mają również negatywny wpływ na naczynia krwionośne..

2. Postać okołokomorowa.

Leukoencefalopatia okołokomorowa rozwija się w wyniku niedostatecznego dopływu tlenu do tkanek mózgowych przez długi czas. W tym przypadku patologiczne zmiany ogniskowe znajdują się zarówno w białej, jak i w szarej materii.

Móżdżek, pień mózgu i przednia część kory zwykle cierpią na patologię. Obszary te są odpowiedzialne za kontrolę funkcji motorycznych, dlatego gdy są one dotknięte, rozwijają się zaburzenia motoryczne..

Zwykle proces patologiczny jest diagnozowany u dzieci dotkniętych niedotlenieniem podczas porodu. Często prowadzi do rozwoju porażenia mózgowego..

3. Postępująca wieloogniskowa encefalopatia.

Wieloogniskowa encefalopatia jest uważana za najniebezpieczniejszą formę choroby. Dzięki temu w większości przypadków pacjent umiera. Patologia wywołuje chorobę wirusową. Czynnikiem sprawczym leukoencefalopatii tego gatunku jest ludzki poliomawirus. Jest w ciele większości światowej populacji, nie ujawnia się w żaden sposób. Jego rozwój rozpoczyna się, gdy dana osoba ma wtórny lub pierwotny niedobór odporności. Układ odpornościowy staje się bezbronny wobec wirusa.

Postępująca leukoencefalopatia jest zwykle diagnozowana u osób, u których zdiagnozowano HIV lub AIDS. Patologię cechuje wielokształtny obraz kliniczny. Doświadczenie pacjentów:

• porażenie i niedowład;
• częściowa ślepota;
• oszałamiająca świadomość;
• wady osobowości;
• uszkodzenie nerwów czaszkowych.

Dzięki tej formie można zaobserwować różne stopnie dysfunkcji układu nerwowego: od lekkiego dyskomfortu do wyraźnej demencji. Stopniowo pacjent całkowicie traci zdolność do pracy i staje się niepełnosprawny z powodu dysfunkcji układu mięśniowo-szkieletowego.

4. Leukoencefalopatia z postępującą istotą białą.

Ta diagnoza jest zwykle stawiana dzieciom w wieku poniżej 6 lat w wyniku mutacji genów. Pacjenci cierpią na:

• zaburzona koordynacja ruchów, ponieważ wpływa to na móżdżek;
• niedowład kończyn;
• upośledzenie funkcji poznawczych;
• procesy zanikowe w nerwu wzrokowym;
• napady padaczki.

Jeśli patologia pojawi się u dziecka, będzie nadmiernie pobudliwa, cierpi na drgawki, wymioty, wysoką gorączkę, opóźnia się rozwój umysłowy.

Objawy choroby

Objawy leukoencefalopatii rozwijają się stopniowo. Początkowo pacjent ma roztargnienie, niezręczność, obojętność, płaczliwość, trudności z wymową słów, obniżoną sprawność umysłową.

Po pojawieniu się pierwszych znaków proces patologiczny nadal postępuje. Występuje wzrost napięcia mięśniowego, pojawiają się zaburzenia snu, drażliwość, szum w uszach, oczopląs.

W przypadku braku niezbędnego leczenia na tym etapie pacjent będzie cierpiał na psychoneurozę, drgawki, ciężką demencję.

Konieczne jest skonsultowanie się ze specjalistą z następującymi objawami:

1. Osłabienie mięśni kończyn i zmniejszona wrażliwość.
2. Upośledzenie mowy i wzroku.
3. Drętwienie różnych części ciała.
4. Odruchowe zaburzenie połykania.
5. Niemożność utrzymania moczu.
6. Napady padaczki.
7. Ból głowy i nudności.
8. Upośledzenie umysłowe i lekka demencja.

Wszystkie te zjawiska wskazują na wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, a naruszenia postępują bardzo szybko. W tym stanie trudno jest zrozumieć, że jest chory, więc krewni muszą zwrócić na to uwagę.

Diagnostyka

Aby potwierdzić obecność naruszeń, należy przejść szereg badań diagnostycznych. Przede wszystkim osoba powinna odwiedzić neurologa. Po wykryciu objawów leukoencefalopatii pacjentowi zostanie przepisane:

• ogólna analiza krwi;
• badanie na obecność narkotyków, alkoholu, leków psychotropowych we krwi;
• rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa. Procedury te pozwalają ocenić stan mózgu i ustalić obecność ognisk patologicznych;
• elektroencefalografia w celu potwierdzenia spadku aktywności mózgu;
• USG Dopplera, które określi naruszenie dopływu krwi do mózgu;
• reakcja łańcuchowa polimerazy w celu wykrycia patogennego DNA;
• biopsja mózgu;
• nakłucie kręgosłupa w celu określenia poziomów białka.

Potwierdź, że pacjent cierpi na leukoencefalopatię pochodzenia wirusowego, używając mikroskopii elektronowej. Określa patogen w tkance mózgowej.

Ocena stanu mózgu odbywa się za pomocą specjalnych testów psychologicznych..

Nie można obejść się bez diagnostyki różnicowej z toksoplazmozą, stwardnieniem rozsianym, chłoniakiem, otępieniem HIV.

Nie można całkowicie pozbyć się tej dolegliwości. Za pomocą szeregu metod terapeutycznych zmniejszają tylko tempo rozwoju procesu patologicznego. Terapię wybiera się osobno dla każdego pacjenta, stosując kompleks objawowych i etiotropowych technik terapeutycznych.

Zmniejszenie objawów procesu patologicznego osiąga:

1. Środki poprawiające krążenie krwi w mózgu w postaci winpocetyny, Actovegin, Trental.
2. Stymulatory neurometaboliczne: Fezam, Pantocalcin, Lutsetam, Cerebrolysin.
3. Angioprotectors (Stugeron, Curantin, Zilt).
4. Kompleksy multiwitaminowe zawierające witaminy B, retinol, tokoferol.
5. Adaptogeny. Jako ekstrakt z aloesu.
6. Glukokortykosteroidy. Przyczyniają się do złagodzenia procesu zapalnego w mózgu. Prednizolon, deksametazon mają podobne właściwości..
7. Leki przeciwdepresyjne.
8. Antykoagulanty zmniejszające ryzyko zakrzepów krwi.
9. Leki przeciwwirusowe, jeśli choroba ma pochodzenie wirusowe.

Oprócz terapii lekowej mogą zalecić podjęcie kursu:

• procedury fizjoterapeutyczne;
• refleksologia;
• terapia akupunktura;
• stosowanie środków homeopatycznych i fitoterapeutycznych;
• Terapia manualna.

Aby złagodzić ten stan, musisz wykonać ćwiczenia oddechowe i masować strefę kołnierza.

Leczenie choroby jest dość trudne, ponieważ większość leków przeciwwirusowych i przeciwzapalnych nie przenika przez barierę między krwią a tkanką, która chroni centralny układ nerwowy. Dlatego nie przyczyniają się do eliminacji ognisk patologicznych.

Rokowanie w leukoencefalopatii

To, jak długo żyją z leukoencefalopatią, zależy od etapu, na którym rozpoczęto leczenie wspomagające, oraz od stopnia uszkodzenia mózgu. Nie można wyleczyć się z żadnej z tych postaci choroby. Proces patologiczny zawsze prowadzi do śmierci pacjenta. Jeśli terapia przeciwwirusowa nie zostanie przeprowadzona, pacjent będzie żył nie dłużej niż sześć miesięcy od momentu wykrycia naruszenia białej tkanki mózgowej.

Postępując zgodnie z zaleceniami lekarza i stosując przepisane leki, możesz nieznacznie zwiększyć długość życia. Jeśli pacjent będzie regularnie pił wszystkie leki, będzie żył nieco ponad rok od momentu postawienia diagnozy.

Zdarzają się przypadki, gdy ludzie zmarli w ciągu miesiąca po rozpoczęciu rozwoju patologii. Może się to zdarzyć podczas jego ostrego przebiegu..

Powikłania

Naruszenie funkcji struktur podkorowych i innych części mózgu z leukoencefalopatią stopniowo prowadzi do poważnych powikłań:

• zaburzona funkcja motoryczna;
• czułość maleje;
• może wystąpić całkowita utrata wzroku lub słuchu;
• paraliżuje różne części ciała;
• rozwijają się infekcje i powikłania septyczne;
• trwała demencja.

Wcześniej czy później choroba prowadzi do śmierci pacjenta.

Czy możliwe jest zapobieganie?

Nie ma konkretnych metod profilaktycznych, które uniknęłyby rozwoju leukoencefalopatii. Możliwe jest jedynie nieznaczne zmniejszenie ryzyka rozwoju procesu patologicznego w istocie białej mózgu za pomocą następujących zaleceń:

1. Konieczne jest wzmocnienie układu nerwowego poprzez stwardnienie i wykorzystanie kompleksów witaminowych.
2. Jeśli masz problem z otyłością, musisz go pilnie rozwiązać..
3. Wskazane jest prowadzenie aktywnego trybu życia.
4. Przydatne jest regularne wychodzenie na zewnątrz.
5. Ważne jest, aby unikać używania narkotyków i alkoholu, palenia.
6. Podążaj za kulturą seksualności. Zapobiegnie to zakażeniu wirusem HIV..
7. Używaj sprzętu ochronnego do kontaktu seksualnego..
8. Przestrzegaj zasad prawidłowego odżywiania. Dieta powinna być nasycona wszystkimi niezbędnymi witaminami i minerałami..
9. Wzmocnij układ nerwowy, zwiększ odporność na stres.
10. Unikaj przepracowania, śpij co najmniej osiem godzin dziennie.
11. Normalizuj aktywność fizyczną. Unikaj dużych obciążeń i braku aktywności fizycznej.
12. Jeśli zaczną się rozwijać jakiekolwiek choroby naczyniowe i patologie związane z zaburzeniami metabolicznymi, należy zastosować leczenie wyrównawcze.

Zastosowanie tych środków może zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia leukoencefalopatii. Ale jeśli proces patologiczny nadal zaczął się rozwijać, przy pierwszych objawach należy szukać pomocy specjalistów. Dzięki opiece podtrzymującej możesz nieznacznie poprawić jakość życia i czas jego trwania.

Mała ogniskowa leukoencefalopatia pochodzenia naczyniowego - diagnoza jest często stawiana pacjentom płci męskiej, którzy przekroczyli próg wieku 55 lat, ale nie wszyscy wiedzą, co to jest.

W przypadku leukoencefalopatii mózgu istota biała ulega zniszczeniu w strukturach podkorowych.

Ten rodzaj choroby jest jedną z odmian encefalopatii, po raz pierwszy opisaną przez niemieckiego psychiatrę i neuropatologa Otto Binswanger w 1894 roku, i dlatego został nazwany na jego cześć.

Niejasny opis choroby i niewielka liczba badań pacjentów z objawami demencji przez długi czas nie pozwoliły rozpoznać patologii przez wielu neuropatologów i psychiatrów.

Wraz z pojawieniem się obrazowania komputerowego i rezonansu magnetycznego potwierdzono zmiany w istocie białej mózgu związane ze stale podwyższonym ciśnieniem krwi, powodującym otępienie starcze.

Leczenie choroby jest przeprowadzane przez neuropatologów i psychiatrów..

Leukoencefalopatia ma różnorodność, ale prawie zawsze mówimy o zmianach w istocie białej mózgu. Rodzaj choroby determinuje schemat leczenia.

Lekoencefalopatia pochodzenia naczyniowego

Lekoencefalopatia pochodzenia naczyniowego (mała ogniskowa) - patologiczny proces mózgowo-naczyniowy.

Nadciśnienie tętnicze staje się przyczyną stwardnienia małych naczyń mózgowych - naczyń włosowatych, ich niedokrwienia, pogrubienia ścian naczyń itp. W rezultacie zmiany zanikowe ulegają istnieniu białej, która przenosi impulsy nerwowe. W takim przypadku obserwuje się:

• jego spadek;
• redukcja gęstości;
• wymiana płynu;
• pojawienie się licznych krwotoków, torbieli, małych ognisk zniszczenia.

Komory mózgu zaczynają się rozpadać.

Zwykle pierwsze objawy małej ogniskowej leukoencefalopatii mogą wystąpić u pacjentów, którzy osiągnęli wiek sześćdziesięciu lat, a czynnik dziedziczny wcześniej.

Wieloogniskowa postępująca leukoencefalopatia naczyniowa

Wieloogniskowa postępująca leukoencefalopatia naczyniowa objawia się wirusową zmianą ośrodkowego układu nerwowego, przyczyniając się do upośledzenia odporności.

Osłabiona obrona immunologiczna prowadzi do zniszczenia istoty białej mózgu.

Zmiany patologiczne wywołują niedobór odporności: zakażeni HIV (5%), pacjenci z AIDS (50%).

Również zmodyfikowane leukocyty z białaczką tracą zdolność do walki z infekcją, co przyczynia się do wystąpienia niedoboru odporności, aw konsekwencji do zmian patologicznych w mózgu.

Narażenie na wirusy prowadzi do ogniskowego uszkodzenia błon włókien nerwowych, wzrostu i deformacji komórek nerwowych. Udział szarej materii w tym procesie nie jest obserwowany. Zmienia się struktura istoty białej, mięknie i staje się galaretowata z pojawieniem się wielu małych wgłębień na jej powierzchni.

Przejawy upośledzenia funkcji poznawczych mogą się różnić od przejawu łagodnego upośledzenia do wyraźnej demencji. Ogniskowe objawy neurologiczne obejmują: upośledzenie mowy i pogorszenie widzenia, czasami aż do całkowitej utraty. Przyspieszony postęp zaburzeń ruchowych może powodować ciężką niepełnosprawność.

Leukoencefalopatia okołokomorowa

Leukoencefalopatia okołokomorowa (ogniskowa) jest rozległym uszkodzeniem mózgu spowodowanym brakiem tlenu lub chronicznym zaburzeniem dopływu krwi.

Patologie to obszary móżdżku, pnia mózgu i poddziały odpowiedzialne za ruch człowieka. Długotrwały brak tlenu prowadzi do suchej martwicy (śmierci) istoty białej. Ma szybki rozwój i przyczynia się do wystąpienia poważnie upośledzonej aktywności ruchowej.

Leukoencefalopatia okołokomorowa może być wywołana niedotlenieniem płodu i prowadzić do porażenia mózgowego (porażenie mózgowe).

Zniknięcie istoty białej

Ten typ choroby jest spowodowany mutacją genów..
Z reguły manifestacja patologii występuje w kategorii wiekowej pacjentów w wieku od 2 do 6 lat, ale może objawiać się zarówno w niemowlęctwie, jak iu dorosłych.

Po całkowitym zniknięciu istoty białej w ostatnim stadium choroby, ściany komór i kory mózgowej pozostają.

• ze stale podwyższonym ciśnieniem krwi;
• neuroinfekcje: kiła, gruźlica, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, kleszczowe zapalenie mózgu;
• niedotlenienie płodu;
• białaczka;
• sarkoidoza;
• choroby nowotworowe
• niedobór odporności spowodowany zakażeniem HIV i gruźlicą;
• długotrwałe stosowanie leków immunosupresyjnych.

Postępująca leukoencefalopatia pochodzenia naczyniowego może również rozwijać się z powodu:

• miażdżyca;
• cukrzyca, gdy krew gęstnieje i przepływ krwi staje się trudny;
• choroby i urazy kręgosłupa, w wyniku których mózgowi brakuje tlenu i składników odżywczych.

Wystąpienie małej ogniskowej leukoencefalopatii pochodzenia naczyniowego jest prawdopodobne:

• z nadmierną wagą pacjenta;
• obecność złych nawyków (nadużywanie alkoholu, palenie);
• nienormalna dieta;
• niewystarczająca aktywność fizyczna.

Aby zapobiec wystąpieniu choroby, należy wcześniej pozbyć się wszystkich czynników ryzyka.

Objawy procesów patologicznych rozwijają się przez kilka lat i mogą wystąpić na dwa sposoby:

• Stale się rozwija, z coraz większą złożonością.
• W okresie progresji zmian patologicznych obserwuje się długie okresy stabilizacji bez pogorszenia stanu zdrowia pacjenta.

Z reguły pogorszenie objawów obserwuje się przy wysokim ciśnieniu krwi przez długi czas..

Na początkowych etapach obraz kliniczny leukoencefalopatii charakteryzuje się:

• zmniejszona sprawność umysłowa;
• osłabienie kończyn;
• roztargnienie;
• spowolnienie reakcji;
• apatia;
• płaczliwość;
• nieporadność.

Ponadto sen jest zaburzony, napięcie mięśni wzrasta, drażliwość, skłonność do stanów depresyjnych, lęk, fobie.

Czasami zmniejsza się widzenie, bóle głowy, gorzej podczas kichania lub kaszlu.

W rezultacie pacjent staje się całkowicie bezradny, podatny na epiprotyczne ataki, niezdolny do samodzielnej obsługi, kontrolowania opróżniania jelit i pęcherza.

Najczęściej objawy objawiają się jako:

• utrata pamięci, zmniejszenie uwagi, gwałtowna zmiana nastroju, zahamowanie myślenia - obserwowane u 70–90% pacjentów;
• niespójna, zaburzona mowa, nieprawidłowa wymowa - 40%;
• powolne, zaburzone ruchy - 50%;
• osłabienie jednej strony ciała - 40%;
• naruszenie odruchu połykania - 30%;
• nietrzymanie moczu - 25%;
• demencja - 90%.

Zaburzenia psychiczne

W przypadku leukoencefalopatii naczyniowej u pacjentów obserwuje się zaburzenia psychiczne wyrażone jako:

• Z naruszeniem pamięci. Osoba nie jest w stanie zapamiętać nowych informacji, odtworzyć przeszłych wydarzeń i ich sekwencji, traci wcześniej zdobytą wiedzę i umiejętności.
• Naruszenie zdolności intelektualnych obejmuje ograniczoną zdolność analizowania codziennych wydarzeń, podkreślania najważniejszych i przewidywania ich dalszego rozwoju. Osoba z dużymi trudnościami cierpi na możliwe nowe warunki życia.
• Naruszenie uwagi, w postaci zwężenia objętości, niemożność skupienia wzroku na kilku obiektach i przełączania się z jednego tematu na drugi.
• Zaburzona mowa jest bezpośrednio związana z trudnością w przywoływaniu imion, nazwisk znajomych, różnych imion. W rezultacie mowa staje się powolna, niewyraźna, naznaczona wyraźnym ubóstwem.

Upośledzenie pamięci i uwagi prowadzi do całkowitej utraty orientacji osoby w czasie i przestrzeni.

Manifestacja zmian osobowości zależy bezpośrednio od nasilenia demencji i ma szeroki zakres.

Rozwój funkcji opcjonalnych obserwuje się w 70–80% przypadków. Charakteryzują się splątaniem, zaburzeniami urojeniowymi, depresją, zaburzeniami lękowymi, zachowaniami psychopatycznymi.

Objawy demencji zależą od jej rodzaju:

• zniesmaczony. Charakteryzuje się zmniejszeniem pamięci i spowolnieniem reakcji psychomotorycznych. Ponadto niemożność zdobycia nowej wiedzy przy długotrwałym zachowaniu w pamięci umiejętności wprowadzonych do automatyzmu. Dla pacjentów prace domowe nie są trudne, jednak złożona aktywność zawodowa jest dla nich nieodpowiednia. Osoba krytycznie ocenia swój stan (zapomnienie, ospałość itp.) I przeżywa go ciężko;
• amnestyczny. Pacjent nie pamięta, co się dzieje, jednak przeszłość pamięta całkiem dobrze;
• otępienie pseudo-paraliżujące charakteryzuje się stabilnym, życzliwym nastrojem pacjenta, drobnymi zaburzeniami pamięci, wyraźnym spadkiem samokrytyki.

Objawy kliniczne demencji są bardzo zróżnicowane.

Diagnostyka

Kompleksowa diagnoza zmian patologicznych w istocie białej mózgu obejmuje:

• podejmowanie historii;
• badanie obrazu klinicznego choroby;
• komputerowa diagnostyka (CT), za pomocą której bada się strukturę i błonę mózgu i naczyń krwionośnych;
• MRI (rezonans magnetyczny) to skuteczna metoda wykrywania ognisk uszkodzenia mózgu. Na końcu badania, z pozytywną diagnozą, pacjent otrzymuje obraz MR leukoencefalopatii pochodzenia naczyniowego;
• elektroencefalopatia, która określa obszary aktywności mózgu, które mogą wykrywać zakaźne zmiany tkanki mózgowej, zaburzenia troficzne i dopływ krwi;
• biopsja lub reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), która umożliwia wykrycie zmian wirusowych;
• testy neuropsychologiczne, które oceniają różnorodne funkcje psychologiczne kontrolowane przez mózg.

Następnie wyznacza się diagnostykę różnicową z chorobami Parkinsona i Alzheimera, stwardnieniem rozsianym, encefalopatią radiacyjną, zaburzeniami psychicznymi, wodogłowiem normotensyjnym.

Jeśli demencja występuje z powodu leukoencefalopatii naczyniowej, konieczne jest zidentyfikowanie związku między zmianami patologicznymi w istocie białej mózgu a nabytą demencją.

Współczesna medycyna nie ma metod, które mogłyby całkowicie uratować osobę przed leukoencefalopatią naczyniową.

Celem leczenia jest:

• spowolnienie postępu zmian patologicznych;
• łagodzenie objawów;
• powrót do stanu psychicznego pacjenta.

Kierunki leczenia obejmują:

• środki terapeutyczne mające na celu zwalczanie rozwoju patologii;
• leczenie objawowe;
• korekta ciśnienia krwi, która w idealnym stanie nie powinna przekraczać 120/80 mm RT. Sztuka. Należy pamiętać, że występowanie niedociśnienia jest również niepożądane, ponieważ spadek ciśnienia krwi może tylko pogorszyć sytuację;
• eliminacja spontanicznego opróżniania jelit i pęcherza;
• rehabilitacja;
• adaptacja społeczna.

Specjaliści stosują następujące leki:

• „Lisinoprilu” o działaniu kardioprotekcyjnym, rozszerzającym naczynia krwionośne i przeciwnadciśnieniowe;
• leki poprawiające krążenie krwi w mózgu: Cavinton, pentoksyfilina, klopidogrel;
• nootropowe stymulujące aktywność umysłową, poprawiające pamięć i zwiększające zdolności uczenia się: „Cerebrolizyna”, „Piracetam”, „Nootropil”;
• angioprotektory, przywracające ściany naczyń krwionośnych: Plavix, Cinnarizine, Curantyl ";
• leki przeciwdepresyjne: Prozac;
• adapttrogeny, które zwiększają ogólny ton ciała: „wyciąg z aloesu”;
• witaminy A, E, B;
• w niektórych przypadkach leki przeciwwirusowe: Kipferon, acyklowir;
• leki z grupy inhibitorów acetylocholinoesterazy poprawiających funkcje poznawcze: „Rivastigmine”, „Donepezil”, „Galantamine”, „Memantine”.

Odruch - nie można wykluczyć fizjoterapii: ćwiczenia oddechowe, masaż, akupunktura, sesje terapii manualnej.

Środki zapobiegawcze i prognozy

Z reguły pacjenci z leukoencefalopatią naczyniową żyją nie dłużej niż dwa lata.

Nie istnieją również jasno opracowane zasady zapobiegania patologii. Można jednak zminimalizować ryzyko zmian patologicznych w istocie białej:

• ze stałym monitorowaniem ciśnienia krwi;
• porzucenie złych nawyków (alkohol, palenie, narkotyki);
• normalna aktywność fizyczna;
• dbanie o stan twojej odporności;
• przestrzeganie zasad zdrowego odżywiania.

Terminowe rozpoznanie i leczenie leukoencefalopatii naczyniowej pomoże przedłużyć życie pacjenta.

Leukoencefalopatia pochodzenia naczyniowego (leukoencefalopatia naczyniowa) jest rzadką chorobą, która niszczy istotę białą ludzkiego mózgu w strukturach podkorowych.

Często choroba występuje u osób starszych, charakteryzujących się demencją naczyniową (demencja w starszym wieku). Występuje na tle nadciśnienia tętniczego.

Choroba ta nazywana jest również chorobą Binswangera lub podkorową encefalopatią miażdżycową..

Rodzaje leukoencefalopatii

Wśród leukoencefalopatii pochodzenia naczyniowego wyróżnia się następujące typy:

Leukoencefalopatia drobnokomórkowa pochodzenia naczyniowego jest patologią funkcjonowania układu naczyniowego półkul mózgowych. Choroba jest przewlekła. Choroba stopniowo wpływa na istotę białą ludzkiego mózgu..

Przyczyną choroby jest systematyczny wzrost ciśnienia krwi. Prawdopodobieństwo wystąpienia występuje u osób w wieku powyżej 55 lat, głównie mężczyzn. Cierpią także osoby z dziedziczną predyspozycją. Stopniowo rozwijające się otępienie naczyniowe (otępienie).

Profilaktyczna wieloogniskowa encefalopatia to szybko rozwijające się zniszczenie ośrodkowego układu nerwowego spowodowane infekcją wirusową. Biała istota ludzkiego mózgu jest niszczona asymetrycznie.

Przyczyną choroby jest niedobór odporności organizmu. Jest to jeden z najbardziej postępujących rodzajów choroby, prowadzący do najgorszych konsekwencji (śmierci).

Objawy i przyczyny

Objawy leukoencefalopatii pochodzenia naczyniowego rozwijają się przez kilka lat. Sami pacjenci często odrzucają rzeczywistość wystąpienia objawów, dlatego krewni kontaktują się z placówką medyczną. Chorobę można rozpoznać po znakach podanych w tabeli:

Pierwszą oznaką rozwoju choroby jest osłabienie jednej kończyny lub wszystkich naraz.

W wielu przypadkach występuje pogorszenie widzenia i stale dręczący ból głowy, który nasila się wraz z kichaniem lub kaszlem. Wielu pacjentów skarży się na nudności, zawroty głowy. Ciężki przebieg choroby wyraża się zaburzeniami psychopatycznymi (zwiększone zmęczenie, drażliwość, apatia, fobie, zespół depresyjny, niewyjaśniony stan strachu).

Stopień manifestacji i zmiany objawów zależy od niedoboru odporności organizmu. U pacjentów ze stabilniejszą odpornością objawy są mniej wyraźne niż u pacjentów ze słabszą odpornością..

Postępująca leukoencefalopatia naczyniowa rozwija się z powodu uszkodzenia wirusa JC z powodu ostrego niedoboru odporności organizmu lub zakażenia poliomawirusem. Główne czynniki ryzyka pojawienia się choroby to:

• Zakażenie HIV, AIDS;
• białaczka (złośliwa choroba krwi);
• nadciśnienie tętnicze;
• niedobór odporności rozwinięty w wyniku leczenia środkami immunosupresyjnymi;
• złośliwe nowotwory limfatyczne (limfogranulomatoza);
• wszelkie złośliwe nowotwory;
• uszkodzenie funkcji płuc (gruźlica, zapalenie opłucnej, zapalenie płuc);
• sarcidosis.

Diagnoza i leczenie

Aby poprawnie zdiagnozować chorobę i określić lokalizację ognisk zmiany, konieczne jest wykonanie następujących środków:

Wielu naszych czytelników aktywnie korzysta ze znanej metody opartej na nasionach i soku amarantowym, odkrytej przez Elenę Malysheva, w celu obniżenia poziomu CHOLESTEROLU w organizmie. Zalecamy zapoznanie się z tą techniką..

• konsultacja z neurologiem i specjalistą chorób zakaźnych;
• w następnym etapie wykonuje się elektroencefalografię;
• tomografia komputerowa (CT);
• rezonans magnetyczny (MRI);
• biopsja diagnostyczna przeprowadzana w celu wykrycia uszkodzenia wirusowego;
• badania laboratoryjne.

Obrazowanie rezonansem magnetycznym (MRI) pozwala określić całe ogniskowe zniszczenie istoty białej ludzkiego mózgu. Skan tomografii komputerowej (CT) jest słaby pod względem zawartości informacji, z jego pomocą wyświetlane są tylko szkodliwe ogniska przeniesionych zawałów serca.

Badania laboratoryjne przeprowadzane są metodą PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy). Pozwala określić obecność wirusowego DNA w tkance mózgowej..

Zawartość informacyjna tej metody wynosi 95%. Dzięki tej metodzie można uniknąć biopsji. Biopsja jest konieczna, gdy musisz dokładnie określić obecność nieodwracalnych procesów i stopień ich rozwoju. Badania laboratoryjne obejmują nakłucie lędźwiowe. Ta metoda jest rzadko stosowana, ponieważ charakteryzuje się niską zawartością informacji, wykazuje niski poziom wzrostu białka w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Taktyki terapeutyczne

Środki medyczne są przeprowadzane tylko w celu powstrzymania rozwoju patologii, ponieważ po prostu nie można się z niej wyleczyć. Jak opisano powyżej, przyczyną rozwoju choroby jest wirus JC, który niszczy ludzką strukturę mózgu, dlatego podstawowym zadaniem leczenia jest jedynie stłumienie wirusa JC.

Złożoność tego zdarzenia polega na pokonaniu bariery krew-mózg, która komplikuje ruch składników leku.

Aby pokonać ścieżkę do ogniska, lek musi mieć strukturę lipofilową (rozpuszczalną w tłuszczach). Jednak większość środków przeciwwirusowych jest rozpuszczalnych w wodzie, i to jest złożoność terapii lekowej. Do tej pory nie opracowano skutecznych leków, które są w stanie pokonać wirusa JC.

Przez wiele lat lekarze testowali leki o różnych efektach i skuteczności, są to:

Niedawno przeczytałem artykuł, który mówi o naturalnym syropie choledolowym w celu obniżenia poziomu cholesterolu i normalizacji układu sercowo-naczyniowego. Za pomocą tego syropu możesz SZYBKO obniżyć poziom cholesterolu, przywrócić naczynia krwionośne, wyeliminować miażdżycę, poprawić funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, oczyścić krew i limfę w domu.

Nie byłem przyzwyczajony do ufania żadnej informacji, ale postanowiłem sprawdzić i zamówić jedną paczkę. Zauważyłem zmiany po tygodniu: moje serce przestało się martwić, zacząłem czuć się lepiej, pojawiła się siła i energia. Analizy wykazały spadek CHOLESTEROLU do RATE. Wypróbuj go, a jeśli ktoś jest zainteresowany, to link do artykułu poniżej.

• Acyklowir.
• Deksametazon.
• Interferon.
• Peptyd T..
• Topotekan.
• Zidofowir.
• Cytarabina.

Zidofowir poprawia aktywność mózgu, podaje się go dożylnie. Cytarabin jest w stanie ustabilizować samopoczucie pacjenta. Jeśli przyczyną choroby jest zakażenie HIV, w tym przypadku stosuje się leczenie przeciwretrowirusowe (Mirtazipim, Ziprasidone).

Prognozy dotyczące tej choroby są rozczarowujące: w przypadku braku leczenia pacjenci z tą diagnozą żyją nie później niż sześć miesięcy po pierwszych objawach. Leczenie lekami przeciwretrowirusowymi wydłuża życie pacjenta do półtora roku. Jeśli leukoencefalopatia ma ostro postępującą postać, śmierć pacjenta następuje już miesiąc po wystąpieniu choroby.

Objawy i zapobieganie leukoencefalopatii mózgu

Smirnova Olga Leonidovna

Neurolog, edukacja: Pierwszy Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medyczny im. I.M. Sechenov. Doświadczenie zawodowe 20 lat.

Leukoencefalopatia mózgu jest patologicznym procesem, w którym cierpi istota biała i stopniowo rozwija się demencja. Przyczyną tego problemu mogą być różne czynniki. Najczęściej rozwój leukoencefalopatii występuje w mózgu osób starszych.

Klasyfikacja leukoencefalopatii

W praktyce medycznej zwykle wyróżnia się kilka form tej patologii.

1. Mała ogniskowa leukoencefalopatia pochodzenia naczyniowego. Ten stan jest przewlekły, charakteryzuje się powolnym niszczeniem komórek mózgowych. Zagrożone są osoby, które przekroczyły granicę 58 lat. Przyczynę tego zjawiska uważa się za dziedziczną predyspozycję. Mała ogniskowa leukoencefalopatia może również powodować przewlekłe nadciśnienie. Konsekwencją choroby jest demencja i śmierć pacjenta..
2. Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia. Ten typ choroby jest ostry i ma pochodzenie wirusowe. Ze względu na słabą odporność substancja biała ma skłonność do upłynniania, co oczywiście prowadzi do nieodwracalnych procesów w korze mózgowej. Patologia może się szybko rozwijać, ponieważ wieloogniskowa leukoencefalopatia objawia się na tle dolegliwości somatycznych.
3. Nieswoista leukoencefalopatia okołokomorowa. Choroba wyraża się poprzez uszkodzenie mózgu na tle choroby niedokrwiennej. Pień w korze mózgowej najczęściej podlega procesowi patologicznemu. Choroba rozwija się z powodu braku tlenu i głodu naczyń krwionośnych mózgu, ta forma jest zlokalizowana w móżdżku, dlatego w obecności choroby wykrywane są przede wszystkim zaburzenia motoryczne. Jeśli choroba została wykryta u dziecka, wywołuje porażenie mózgowe. Zwykle dziecko rodzi się w chwili urodzenia w wyniku urazu porodowego.

Leukomalacja okołokomorowa

W przypadku tej postaci encefalopatii uszkodzenie mózgu występuje w wyniku pojawienia się ognisk martwicy w strukturach podkorowych, najczęściej wokół komór. Jest to wynik niedotlenienia, diagnoza „leukoencefalopatii okołokomorowej” jest często stawiana noworodkom, które doświadczyły głodu tlenu z powodu złożonych porodów.

Strefy okołokomorowe istoty białej są odpowiedzialne za ruch, więc martwica poszczególnych odcinków prowadzi do porażenia mózgowego. Leukomalacja okołokomorowa została szczegółowo zbadana przez radzieckiego naukowca V.V. Vlasyuka. Badał nie tylko patogenezę, etiologię, etapy uszkodzenia mózgu.

V.V. Vlasyuk doszedł do wniosku o przewlekłej formie choroby, z czasem nowe obszary przyłączają się do dotkniętych obszarów.

Mała martwa ogniskowa (zawał serca) występuje w istocie białej i najczęściej znajduje się symetrycznie w półkulach mózgowych. W ciężkich przypadkach zmiany mogą rozprzestrzeniać się na centralne części mózgu.

Martwica przechodzi przez kilka etapów:

• rozwój;
• stopniowa zmiana struktury;
• tworzenie się blizn lub torbieli.

Wyróżniono kilka stopni manifestacji leukomalacji..

• łatwy. Objawy obserwuje się do tygodnia od momentu urodzenia, wyraża się w łagodnej formie;
• średni. Objawy utrzymują się przez 10 dni, mogą wystąpić drgawki, obserwuje się wzrost ciśnienia śródczaszkowego;
• ciężki. Trwa bardzo długo, dziecko zapada w śpiączkę.

Objawy białaczki okołokomorowej są różne:

• niedowład;
• paraliż;
• pojawienie się zeza;
• opóźnienie rozwoju;
• nadpobudliwość lub przeciwnie, depresja układu nerwowego;
• zmniejszone napięcie mięśniowe.

Czasami zaburzenia neurologiczne w pierwszych miesiącach życia dziecka nie są wyrażane i pojawiają się dopiero po sześciu miesiącach. Z biegiem czasu pojawiają się objawy upośledzenia czynności układu nerwowego, może wystąpić zespół konwulsyjny.

Leczenie leukoencefalopatii okołokomorowej odbywa się za pomocą leków. Ważną rolę odgrywają zabiegi fizyczne, masaż, ćwiczenia terapeutyczne. Tacy pacjenci wymagają większej uwagi, systematycznych spacerów na świeżym powietrzu, gier, komunikacji z rówieśnikami są obowiązkowe.

Z jakiego powodu może pojawić się dolegliwość?

Geneza choroby może się różnić w zależności od postaci. Tak więc leukoencefalopatia naczyniowa mózgu objawia się w obecności trwałego nadciśnienia tętniczego, a także z udziałem takich niekorzystnych czynników:

• cukrzyca;
• nadciśnienie;
• naruszenie układu hormonalnego;
• dziedziczna predyspozycja;
• ciężka miażdżyca;
• niewłaściwe wykorzystywanie nawyków.

Łagodna leukoencefalopatia okołokomorowa może wystąpić, jeśli:

• urazy porodowe;
• wady wrodzone;
• deformacja kręgosłupa związana z urazem lub zmianami związanymi z wiekiem.

Wieloogniskowa leukoencefalopatia mózgu objawia się na tle osłabionego układu odpornościowego. Przyczyną tego stanu jest:

• gruźlica;
• Wirus AIDS;
• guz złośliwy;
• AIDS;
• odbiór chemikaliów;
• przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych.

Postępująca leukoencefalopatia naczyniowa jest ciężką postacią choroby, ma pochodzenie wirusowe. Bakterie chorobotwórcze są transportowane przez leukocyty bezpośrednio do układu centralnego i tam się rozprzestrzeniają. Po całkowitym zniknięciu istoty białej kora mózgowa zostaje całkowicie zachowana. Grupa wysokiego ryzyka obejmuje:

• Pacjentów z HIV
• ludzie cierpiący na ziarniniak;
• pacjenci po przeszczepie narządu.

Ile osób żyje z rozpoznaniem leukoencefalopatii, trudno powiedzieć. Podstawowym czynnikiem jest tutaj szybkość wykrycia choroby, stopień uszkodzenia mózgu i przeprowadzone leczenie..

Etiologia występowania choroby Binswanger i jej forma

Pochodzenie wiąże się ze stałym wzrostem ciśnienia krwi. Najczęściej zdarza się to u pacjentów w podeszłym wieku, którzy mają wahania ciśnienia w ciągu dnia. Rzadko choroba Binswanger jest diagnozowana przy braku tych zaburzeń. Ponadto angiopatia mózgowa lub amyloidowa i inne patologie naczyniowe prowadzą do choroby..

Pierwsze oznaki patologii podkorowej występują w wieku 55–60 lat. Jednak u tych, którzy są genetycznie predysponowani do choroby Binswanger, objawy demencji występują nawet w młodości.

Ci, którzy są zagrożeni i mogą dostać leukoencefalopatię, powinni dowiedzieć się, co to jest. Zniszczenie istoty białej następuje ze względu na zmniejszenie przerw i wzrost grubości naczyń mózgowych. Prowadzi to do pogorszenia dopływu krwi i stopniowego zaniku istoty białej. Występują w nim krwotoki, foki. Mózg z znikającą białą materią wypełnia się płynem.

Kod choroby ICD 10 jest zdefiniowany jako I67.3. Opisując obraz kliniczny, wskazane są formy patologii: mała ogniskowa, postępująca wieloogniskowa, okołokomorowa, leukoencefalopatia z zanikającą białą substancją.

Symptomatologia

Objawy patologii są dość różnorodne, nieodwracalne procesy mogą rozwinąć się od łagodnej dysfunkcji do poważniejszego problemu. Ogniskowe objawy manifestują się poważnym upośledzeniem mowy, a nawet ślepotą, a niektóre zaburzenia układu ruchowego postępują i często prowadzą do niepełnosprawności. Charakter znaków i ich nasilenie zależy od lokalizacji choroby. Istnieją podstawowe odchylenia, za pomocą których można ustalić obecność choroby:

• skurcze głowy;
• zaburzenie psychiczne (lęk);
• ogólny stan słabości;
• nudności;
• chwiejny chód;
• skurcze
• mimowolne oddawanie moczu;
• demencja;
• zaburzenia widzenia;
• powolna mowa.

Nasilenie powyższych objawów zależy od układu odpornościowego człowieka. Na przykład u pacjentów o złym zdrowiu istota szara jest bardziej dotknięta niż u osób o normalnej odporności..

Objawy

Klasyczna postać choroby powoduje zaburzenia neurologiczne w ciągu kilku dni po aktywacji poliomawirusa. W przeciwieństwie do innych infekcji OUN postępująca leukoencefalopatia nie objawia się objawami mózgowymi i oponowymi. Czynniki zakaźne wpływają przede wszystkim na struktury odpowiedzialne za utrzymanie zdolności poznawczych. Później pojawiają się zaburzenia ruchowe. Zniszczenie istoty białej mózgu o charakterze niedokrwiennym wpływa również na intelekt i osobowość, jednak zmiany patologiczne rozwijają się znacznie wolniej. Demencję diagnozuje się kilka lat po wystąpieniu choroby..

Objawy i znaki:

• niemotywowane wahania nastroju;
• drażliwość, agresja;
• zmniejszona ostrość wzroku;
• apatia i niepełnosprawność;
• uporczywa paranoja;
• zmniejszona inteligencja;
• upośledzenie pamięci;
• trudności w uczeniu się;
• słabe mięśnie;
• zaburzenia chodu.

Wirusowa leukoencefalopatia ma bardziej agresywny przebieg. Prawie co drugi pacjent ma zaburzenia psychiczne. W przypadku patologii naczyniowej na pierwszy plan wysuwają się zmiany poznawcze charakterystyczne dla demencji.

Diagnoza choroby

Aby poprawnie ustalić diagnozę i ustalić pozycję choroby, konieczne jest wykonanie następujących środków:

• obrazowanie półkul mózgowych;
• konsultacja ze specjalistą neurologiem;
• szczegółowe badanie krwi;
• elektroencefalografia;
• biopsja półkuli mózgowej;
• obrazowanie rezonansem magnetycznym (umożliwia różnicowanie typu encefalopatii krążącej);
• nakłucie kręgosłupa;
• PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy).

Jeśli lekarz uważa, że ​​wirus leukocytów jest podstawą choroby, wyznacza mikroskopię elektronową pacjenta. Podczas przeprowadzania analizy immunocytochemicznej można wykryć antygeny mikroorganizmów. Różne testy koordynacji ruchów również pomagają zdiagnozować chorobę..

Diagnostyka różnicowa powinna wykluczać takie patologie:

• kryptokokoza;
• toksoplazmoza;
• HIV
• stwardnienie rozsiane;
• chłoniak układu nerwowego.

MRI może wykryć różne ogniska choroby w istocie białej. Tak więc chorobę można wykryć na wczesnym etapie, nie tracąc cennego czasu. Podstępność choroby polega na tym, że dana osoba może żyć i nie wiedzieć o jej obecności, ponieważ objawy mogą wystąpić i zniknąć na chwilę, dlatego niezwykle ważne jest, aby szybko przeprowadzić diagnozę.

PCR odnosi się do laboratoryjnych metod badawczych, technika ta pozwala wykryć wirusowe DNA w komórkach mózgu. Ta metoda diagnozy jest popularna, ponieważ zawartość informacyjna procedury wynosi co najmniej 95%. Za pomocą PCR można uniknąć operacji - biopsji.

Nakłucie lędźwiowe stosuje się również w praktyce medycznej, ale bardzo rzadko ze względu na niewielką ilość informacji. Którą metodę badania lepiej wybrać, decyduje tylko lekarz prowadzący, na podstawie ogólnego stanu pacjenta.

Metody leczenia

Musimy od razu powiedzieć, że alternatywne metody leczenia nie są tutaj odpowiednie. Leukoencefalopatia jest chorobą, której nie można całkowicie wyleczyć. Jeśli zdiagnozowano pacjenta, lekarz zaleci leczenie podtrzymujące specjalnymi lekami. Będzie miał na celu wyeliminowanie przyczyn choroby, złagodzenie objawów i zahamowanie jej dalszego rozwoju..

Konieczne jest leczenie patologii w każdym przypadku na różne sposoby, biorąc pod uwagę cechy ciała. Lekarz może przepisać następujące leki:

1. Środki poprawiające krążenie mózgowe - Actovegin, Vinpocetine, Trental.
2. Leki stymulujące metabolizm - pantokalcyna, cerebrolizyna.
3. Witaminy - Retinol lub Tokoferol.
4. Leki przeciwdepresyjne - fluoksetyna.
5. Zovirax, Viferon, Cytoferon.

Encefalopatia jest korygowana między innymi: fizjoterapia, masaż strefy kołnierza, homeopatia, refleksologia, terapia manualna.

Prognoza

Niestety nie można całkowicie wyleczyć choroby. Według statystyk trudno jest ustalić oczekiwaną długość życia pacjentów z taką diagnozą, przy braku leczenia terapeutycznego osoba dorosła żyje nie dłużej niż 6 miesięcy. Leczenie przeciwwirusowe może przedłużyć życie do dwóch do trzech lat lub dłużej, jeśli nie wpłynie to poważnie na strukturę mózgu. Oczywiście zgon może nastąpić wcześniej, jeśli jest to dziecko, które otrzymało straszną dolegliwość od urodzenia..

Objawy kliniczne zaawansowanego stadium choroby

W przypadku braku kompleksowej specjalnej terapii objawy zaburzeń naczyniowych są nasilone - zaburzenie intelektualne objawiające się zmniejszeniem pamięci staje się demencją. Wieloogniskowa encefalopatia często prowadzi do napadów padaczkowych, wad mowy, aż do głupoty.

W sferze motorycznej zachodzą również zmiany patologiczne - powszechny jest brak koordynacji z jednej strony. Drętwienie kończyn zmienia się w niedowład lub porażenie.

Postępująca leukoencefalopatia prowadzi do pojawienia się:

• zespół opuszkowy - naruszenie połykania jedzenia, a następnie wody;
• kompleks parkinsoński - drżenie kończyn, trudności w poruszaniu się;
• niemożność utrzymania moczu;
• częsty ból w różnych obszarach głowy.

Z reguły pacjenci nie są świadomi patologicznych zmian, które się z nimi wiążą - procesy naczyniowe w przypadku leukoencefalopatii wpływają, w tym części mózgu, które są odpowiedzialne za zachowanie osobowości. Krewni przynoszą takie osoby do specjalistów.

Działania zapobiegawcze

Nie ma specjalnej terapii przeciw leukoencefalopatii. Ale ryzyko rozwoju choroby można zmniejszyć do minimum. Aby to zrobić, musisz przestrzegać kilku zasad:

• przyjmowanie kompleksów mineralnych, wzmocnienie odporności pomoże zmniejszyć aktywność szkodliwych drobnoustrojów, jeśli takie występują;
• kontrola wagi;
• wykluczenie z życia złych nawyków;
• regularny pobyt na świeżym powietrzu;
• zbilansowana dieta;
• terminowe leki.

Biorąc pod uwagę, że demencja jest spowodowana wirusowym uszkodzeniem głowy, terapia będzie ukierunkowana bezpośrednio na stłumienie objawów choroby. Trudność na tym etapie leczenia może polegać na pokonaniu tak zwanej bariery krew-mózg. Aby lek przeszedł przez tę barierę, musi być dobrze rozpuszczalny w tłuszczach..

Jednak obecnie wiele środków przeciwwirusowych uważa się za rozpuszczalne w wodzie, dlatego ich stosowanie jest trudne. Przez dziesięciolecia eksperci testowali różne rodzaje leków, lista jest duża i nie ma sensu ją wymieniać, w każdym przypadku lek jest wybierany indywidualnie.

Zapobieganie

Biorąc pod uwagę fakt, że leukoencefalopatia występuje z powodu wysokiego ciśnienia krwi i niedotlenienia, główne środki zapobiegawcze mają na celu zapobieganie zaostrzeniu tych czynników. Zaleca się normalizację wagi, uprawianie sportu, wzmocnienie odporności, zapobieganie nadmiernemu stresowi fizycznemu i emocjonalnemu, przestrzeganie codziennego schematu i stosowanie przepisanych leków. Należy unikać przypadkowego kontaktu seksualnego, aby zapobiec AIDS..

Zmniejszając ryzyko nadciśnienia, cukrzycy, zakażenia wirusem HIV, osoba zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju encefalopatii.

Współczesna medycyna pozwala ustalić dokładną diagnozę, zidentyfikować przyczyny leukoencefalopatii, ale nie jest w stanie zatrzymać rozwoju tej choroby i zapobiec jej wystąpieniu. Większość współczesnych leków pomaga na chwilę złagodzić stan pacjenta i złagodzić niektóre objawy. Jednak ich użycie jest uzasadnione, ponieważ pozwala osobie żyć jeszcze kilka lat.

Nie ma konkretnej profilaktyki leukoencefalopatii..

Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju patologii, należy przestrzegać następujących zasad:

• wzmocnij swoją odporność poprzez utwardzanie i przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych;
• znormalizować swoją wagę;
• prowadzić aktywny tryb życia;
• regularnie odwiedzaj świeże powietrze;
• przestań używać narkotyków i alkoholu;
• Rzuć palenie;
• Unikaj przypadkowego stosunku płciowego;
• w razie przypadkowej intymności użyj prezerwatywy;
• jeść zrównoważone, warzywa i owoce powinny przeważać w diecie;
• nauczyć się radzić sobie ze stresem;
• przeznacz wystarczającą ilość czasu na relaks;
• unikać nadmiernego wysiłku fizycznego;
• w przypadku cukrzycy, miażdżycy, nadciśnienia tętniczego należy przyjmować leki przepisane przez lekarza w celu wyrównania choroby.

Wszystkie te środki zminimalizują ryzyko rozwoju leukoencefalopatii. Jeśli choroba wystąpi, musisz jak najszybciej szukać pomocy medycznej i rozpocząć leczenie, które pomoże zwiększyć długość życia.

Prognozy dotyczące leukoencefalopatii są bardzo rozczarowujące. W większości przypadków długość życia pacjenta wynosi od 1 miesiąca do 2 lat. Aby zapobiec rozwojowi procesu patologicznego, zaleca się przestrzeganie następujących zasad zapobiegania:

• Przed stosunkiem seksualnym należy zadbać o obecność środka antykoncepcyjnego;
• Powinieneś wybierać tylko stałych partnerów seksualnych i nie zmieniać ich co miesiąc;
• Od złych nawyków, na przykład od palenia papierosów i używania narkotyków i alkoholu, należy porzucić;
• Dieta powinna zawierać dużo warzyw i owoców i wskazane jest, aby dodatkowo spożywać kompleksy witaminowe;
• Wskazane jest unikanie stresujących sytuacji, a także stresu fizycznego i psychicznego..

Od leukoencefalopatii nie ma lekarstwa ani niezawodnych środków zapobiegawczych, ale przestrzeganie pewnych zasad może zminimalizować szanse jego wystąpienia. Jeśli jednak choroba wystąpiła, konieczne jest natychmiastowe postawienie diagnozy i rozpoczęcie leczenia podtrzymującego, aby przedłużyć żywotność.

Podsumować

Biorąc pod uwagę, że dolegliwość ta występuje wyłącznie na tle osłabionej odporności, wszelkie środki zapobiegawcze powinny mieć na celu wsparcie obrony. Każdego sezonu, jesienią-wiosną, konieczne jest picie kompleksu witamin, ale przed użyciem jakiegokolwiek leku zaleca się skonsultowanie z lekarzem. Nasilenie przebiegu choroby zależy przede wszystkim od stanu układu odpornościowego. Obecnie lekarze z całego świata aktywnie szukają skutecznych sposobów leczenia tej choroby. Ale jak pokazuje praktyka, najlepszym sposobem ochrony jest zapobieganie jakości. Leukoencefalopatia mózgu jest uważana za jedną z patologii, których dziś nie można wyleczyć..

Terapia podtrzymująca

Niemożliwe jest całkowite wyleczenie z tej patologii, dlatego wszelkie środki terapeutyczne będą miały na celu powstrzymanie procesu patologicznego i normalizację funkcji podkorowych struktur mózgu.

Biorąc pod uwagę, że otępienie naczyniowe w większości przypadków jest wynikiem wirusowego uszkodzenia struktur mózgu, leczenie powinno przede wszystkim mieć na celu ograniczenie skupienia wirusa.

Trudność na tym etapie może polegać na pokonaniu bariery krew-mózg, przez którą nie mogą przeniknąć niezbędne substancje lecznicze..

Aby lek przeszedł przez tę barierę, musi mieć strukturę lipofilową (rozpuszczalną w tłuszczach).

Niestety obecnie większość leków przeciwwirusowych jest rozpuszczalnych w wodzie, co stwarza trudności w ich stosowaniu.

Przez lata różne leki były testowane przez lekarzy o różnym stopniu skuteczności..

Lista tych leków obejmuje:

• acyklowir;
• peptyd T;
• deksametazon;
• heparyna;
• interferony;
• cydofowir;
• topotekan.

Lek cydofowir podawany dożylnie może poprawić aktywność mózgu.

Cytarabina leku jest dobrze znana. Za jego pomocą można ustabilizować stan pacjenta i poprawić jego ogólne samopoczucie..

Jeśli choroba wystąpiła na tle zakażenia HIV, należy zastosować leczenie przeciwretrowirusowe (zyprazydon, mirtazipim, olanzapim).