Gruczolak przysadki

Gruczolak przysadki jest łagodnym nowotworem przedniego płata przysadki mózgowej.

Przysadka mózgowa to niewielka struktura mózgu, która kontroluje gruczoły wydzielania wewnętrznego poprzez wytwarzanie własnych hormonów. Gruczolak przysadki może być hormonalnie aktywny i nieaktywny. Objawy kliniczne choroby zależą od tego faktu, a także od wielkości guza, kierunku i szybkości jego wzrostu..

Głównymi objawami gruczolaka przysadki mogą być problemy z widzeniem, upośledzeniem funkcji tarczycy, gruczołów płciowych, nadnerczy, upośledzeniem wzrostu i proporcjonalności niektórych części ciała. Czasami choroba przebiega bezobjawowo.

Co to jest?

Krótko mówiąc, gruczolak przysadki jest nowotworem przysadki mózgowej, który może objawiać się różnymi objawami klinicznymi (zaburzeniami endokrynologicznymi, okulistycznymi lub neurologicznymi) lub w niektórych przypadkach może przebiegać bezobjawowo. Istnieje duża liczba gatunków tego guza..

Cechy gruczolaka należą do której grupy - objawy patologiczne, metody diagnozy i leczenia.

Powody rozwoju

Dokładne przyczyny powstawania gruczolaka przysadki nie zostały jeszcze ustalone w neurologii. Istnieją jednak hipotezy, które dowodzą pojawienia się guza z powodu zakaźnych zjawisk w układzie nerwowym, urazowych uszkodzeń mózgu i negatywnego wpływu różnych czynników na płód. Do najniebezpieczniejszych neuroinfekcji, które mogą prowadzić do powstawania nowotworów, należą neurosiła, gruźlica, bruceloza, zapalenie mózgu, zapalenie poliomyelowe, ropień mózgu, zapalenie opon mózgowych, malaria mózgowa.

Obecnie prowadzone są badania neurologiczne, których celem jest ustalenie związku między powstawaniem gruczolaka przysadki a przyjmowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych przez kobiety. Naukowcy badają również hipotezę, która dowodzi, że guz może pojawić się z powodu zwiększonej stymulacji podwzgórza przysadki mózgowej. Ten mechanizm początku nowotworu często obserwuje się u pacjentów z pierwotną hipogonadyzmem lub niedoczynnością tarczycy..

Klasyfikacja

Gruczolaki przysadki dzielą się na hormonalnie aktywne (wytwarzają hormony przysadkowe) i nieaktywne hormonalnie (nie wytwarzają hormonów).

W zależności od tego, który hormon jest produkowany w nadmiarze, gruczolaki przysadki czynne hormonalnie dzielą się na:

• prolaktyna (prolactinoma) - rozwijają się z prolaktotrofów, objawiają się zwiększoną produkcją prolaktyny;
• gonadotropiny (gonadotropinomy) - rozwijają się z gonadotropów, przejawiają się zwiększoną produkcją hormonów luteinizujących i stymulujących pęcherzyki;
• hormony wzrostu (hormony wzrostu) - rozwijają się z somatotrofów, objawiają się zwiększoną produkcją hormonu wzrostu;
• kortykotropowe (kortykotropinomy) - rozwijają się z kortykotrofów, objawiają się zwiększoną produkcją hormonu adrenokortykotropowego;
• tyreotropowe (tyreotropinomy) - rozwijają się z tyreotrofów, przejawiają się zwiększoną produkcją hormonu tyreotropowego.

Jeśli hormonalnie aktywny gruczolak przysadki wydziela dwa lub więcej hormonów, jest klasyfikowany jako mieszany..

Hormonalnie nieaktywne gruczolaki przysadki dzielą się na onkocytomy i gruczolaki chromofobowe.

W zależności od rozmiaru:

• pikoadenoma (średnica mniejsza niż 3 mm);
• mikrodenoma (średnica nie większa niż 10 mm);
• macroadenoma (średnica większa niż 10 mm);
• gruczolak olbrzymi (40 mm lub więcej).

W zależności od kierunku wzrostu (w stosunku do tureckiego siodła) gruczolaki przysadki mogą być:

• endosellar (wzrost guza w jamie tureckiego siodła);
• Infrasellar (rozprzestrzenianie się nowotworu jest niższe, osiągnięcie zatoki klinowej);
• suprasellar (rozprzestrzenianie się guza);
• retrokomórkowy (wzrost nowotworu z tyłu);
• boczny (nowotwór rozprzestrzeniony na boki);
• antesellar (przedni wzrost guza).

Kiedy nowotwór rozprzestrzenia się w kilku kierunkach, nazywa się go zgodnie z kierunkami, w których występuje wzrost guza.

Objawy

Objawy, w których gruczolak przysadki może się objawiać, różnią się w zależności od rodzaju guza..

Hormonalnie aktywny drobniak macicy objawia się zaburzeniami endokrynologicznymi i nieaktywny może istnieć przez kilka lat, aż osiągnie znaczny rozmiar lub zostanie przypadkowo wykryty podczas badania na inne choroby. 12% ludzi ma bezobjawowe drobnoustroje.

Macroadenoma objawia się nie tylko endokrynologicznie, ale także zaburzeniami neurologicznymi spowodowanymi uciskiem otaczających nerwów i tkanek.

Prolactinoma

Najczęstszy guz przysadki występuje w 30-40% wszystkich gruczolaków. Z reguły rozmiar prolactinoma nie przekracza 2-3 mm. Częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Przejawia się to takimi znakami, jak:

• nieregularne miesiączki u kobiet - nieregularne cykle, wydłużenie cyklu o ponad 40 dni, cykle bezowulacyjne, brak miesiączki
• mlekotok - ciągłe lub okresowe uwalnianie mleka matki (siara) z gruczołów mlecznych, niezwiązane z okresem poporodowym
• niemożność zajścia w ciążę z powodu braku owulacji
• u mężczyzn prolactinoma objawia się zmniejszeniem siły działania, wzrostem gruczołów sutkowych, zaburzeniami erekcji, zaburzeniami tworzenia plemników, prowadzącym do niepłodności.

Hormon wzrostu

Stanowi 20 - 25% całkowitej liczby gruczolaków przysadki. U dzieci częstość występowania jest trzecia po prolactinoma i kortykotropinoma. Charakteryzuje się podwyższonym poziomem hormonu wzrostu we krwi. Oznaki hormonów wzrostu:

• u dzieci przejawia objawy gigantyzmu. Dziecko szybko przybiera na wadze i wzrost, ze względu na równomierny wzrost kości i długości, a także wzrost chrząstki i tkanek miękkich. Z reguły gigantyzm rozpoczyna się w okresie przedpokwitaniowym, na jakiś czas przed nadejściem dojrzewania i może postępować aż do zakończenia formowania się szkieletu (do około 25 lat). Gigantyzm uważany jest za wzrost wysokości osoby dorosłej powyżej 2 - 2,05 m.
• jeśli somatotropinoma wystąpił w wieku dorosłym, objawia się to objawami akromegalii - wzrostem szczotek, stóp, uszu, nosa, języka, zmianami i zgrubieniem rysów twarzy, pojawieniem się zwiększonego wzrostu włosów, brody i wąsów u kobiet, nieprawidłowości miesiączkowania. Wzrost narządów wewnętrznych prowadzi do naruszenia ich funkcji.

Corticotropinoma

Występuje w 7-10% gruczolaków przysadki. Charakteryzuje się nadmierną produkcją hormonów kory nadnerczy (glukokortykoidów), nazywa się to chorobą Itsenko-Cushinga.

• Otyłość typu „cushingoidalnego” - następuje redystrybucja warstwy tłuszczowej i odkładanie tłuszczu w obręczy barkowej, na szyi, w strefach nadobojczykowych. Twarz przybiera okrągły kształt w kształcie księżyca. Kończyny stają się cieńsze z powodu zanikowych procesów w tkance podskórnej i mięśniach..
• zaburzenia skóry - różowo-fioletowe rozstępy (rozstępy) na skórze brzucha, klatki piersiowej, bioder; zwiększona pigmentacja skóry łokci, kolan, pach; zwiększona suchość i łuszczenie się skóry
• nadciśnienie tętnicze
• kobiety mogą mieć nieregularne miesiączki i nadmierne owłosienie - zwiększone owłosienie skóry, wzrost brody i wąsów
• u mężczyzn często obserwuje się spadek siły działania

Gonadotropinoma

Rzadko występuje w przypadku gruczolaków przysadki. Przejawia się to w naruszeniach cyklu miesiączkowego, częściej braku miesiączki, spadku funkcji rozrodczych u mężczyzn i kobiet, na tle zmniejszonych lub nieobecnych zewnętrznych i wewnętrznych narządów płciowych.

Tyreotropinoma

Jest to również bardzo rzadkie, tylko w 2-3% gruczolaka przysadki. Jego objawy zależą od tego, czy guz ten jest pierwotny czy wtórny.

• pierwotniaki tarczycy charakteryzują się skutkami nadczynności tarczycy - utrata masy ciała, drżenie kończyn i całego ciała, wyłupiaste oczy, słaby sen, zwiększony apetyt, zwiększone pocenie się, wysokie ciśnienie krwi, tachykardia.
• w przypadku wtórnej nadczynności tarczycy, czyli powstałej z powodu istniejącej od dawna zmniejszonej czynności tarczycy, charakterystyczna jest niedoczynność tarczycy - obrzęk twarzy, powolna mowa, przyrost masy ciała, zaparcia, bradykardia, sucha, łuszcząca się skóra, ochrypły głos, depresja.

Neurologiczne objawy gruczolaka przysadki

• zaburzenia widzenia - podwójne widzenie, zez, zmniejszona ostrość wzroku w jednym lub obu oczach, ograniczone pola widzenia. Znaczące gruczolaki mogą prowadzić do całkowitej atrofii nerwu wzrokowego i ślepoty
• ból głowy, któremu nie towarzyszą nudności, nie zmienia się wraz ze zmianą pozycji ciała, często nie kończy się na przyjmowaniu leków przeciwbólowych
• przekrwienie błony śluzowej nosa spowodowane kiełkowaniem w dolnej części tureckiego siodła

Objawy niewydolności przysadki

Niewydolność przysadki może rozwinąć się z powodu ucisku normalnej tkanki przysadki. Objawy

• niedoczynność tarczycy
• niewydolność nadnerczy - zwiększone zmęczenie, niskie ciśnienie krwi, omdlenia, drażliwość, bóle mięśniowo-stawowe, zaburzenia metabolizmu elektrolitów (sodu i potasu), niski poziom glukozy we krwi
• obniżenie poziomu hormonów płciowych (estrogenów u kobiet i testosteronu u mężczyzn) - niepłodność, zmniejszenie libido i impotencji, zmniejszenie wzrostu włosów u mężczyzn na twarzy
• u dzieci brak hormonu wzrostu prowadzi do zahamowania wzrostu i rozwoju

Objawy psychiczne

Te objawy gruczolaka przysadki są spowodowane zmianą tła hormonalnego w ciele. Można zaobserwować drażliwość, niestabilność emocjonalną, płaczliwość, depresję, agresywność, apatię..

Diagnostyka

Mimo tak różnorodnych objawów klinicznych można stwierdzić, że rozpoznanie gruczolaka przysadki jest dość trudnym przedsięwzięciem..

Wynika to przede wszystkim z niespecyficzności wielu skarg. Ponadto objawy gruczolaka przysadki zmuszają pacjentów do zwrócenia się do różnych specjalistów (okulisty, ginekologa, terapeuty, pediatry, urologa, seksuologa, a nawet psychiatry). I nie zawsze wąski specjalista może podejrzewać tę chorobę. Dlatego pacjenci z podobnymi niespecyficznymi i wszechstronnymi dolegliwościami są badani przez kilku specjalistów. Ponadto diagnoza gruczolaka przysadki pomaga w badaniach krwi na obecność hormonów. Zmniejszenie lub zwiększenie ich liczby w połączeniu z istniejącymi skargami pomaga lekarzowi ustalić diagnozę.

Wcześniej szeroko stosowane w diagnostyce gruczolaka przysadki było zdjęcie rentgenowskie siodła tureckiego. Ujawniono osteoporozę i zniszczenie tylnej części tureckiego siodła, kontur jego dna służył i nadal służy jako wiarygodne oznaki gruczolaka. Jednak są to już późne objawy gruczolaka przysadki, to znaczy pojawiają się już ze znacznym okresem istnienia gruczolaka.

Nowoczesną, dokładniejszą i wcześniejszą metodą diagnostyki instrumentalnej, w porównaniu z radiografią, jest obrazowanie rezonansu magnetycznego mózgu. Ta metoda pozwala zobaczyć gruczolaka, a im mocniejsze urządzenie, tym wyższe jego możliwości diagnostyczne. Niektóre mikrogruczolaki przysadki, ze względu na ich niewielki rozmiar, mogą pozostać nierozpoznane, nawet przy obrazowaniu za pomocą rezonansu magnetycznego. Diagnoza niehormonalnych wolno rosnących drobnoustrojów, które mogą się wcale nie objawiać, jest szczególnie trudna.

Leczenie gruczolaka przysadki

W leczeniu gruczolaka stosuje się różne metody, których wybór zależy od wielkości nowotworu i charakteru aktywności hormonalnej. Do tej pory takie podejścia są stosowane:

1. Obserwacja W przypadku guzów przysadki, które są małe i nieaktywne hormonalnie, lekarze wybierają taktykę oczekiwania i zobaczenia. Jeśli wykształcenie wzrośnie, zaleca się odpowiednie leczenie. Jeśli gruczolak nie wpływa na stan pacjenta, obserwacja jest kontynuowana.
2. Terapia lekowa. Wskazane jest przepisywanie leków pacjentowi z guzem przysadki, aby wyeliminować objawy choroby i poprawić zdrowie. W tym celu lekarz przepisuje leki wzmacniające i kompleksy witaminowe. Leczenie zachowawcze jest wskazane w przypadku małych guzów. Wybór leków zależy również od rodzaju nowotworu. W przypadku somatotropinomas przepisuje się agonistów somatostatyny (somatulinę i sandostatynę), z prolactinoma, agonistów dopaminy i preparatów ergoliny, z kortykotropinoma, blokerami steroidogenezy (nizoral, zapalenie sutka, orimetyna).
3. Leczenie radiochirurgiczne. Jest to nowoczesna i bardzo skuteczna metoda radioterapii, polegająca na zniszczeniu guza przez napromienianie, bez wykonywania zabiegów chirurgicznych.
4. Operacja. Chirurgiczne usunięcie gruczolaka przysadki jest najbardziej skuteczną, ale jednocześnie traumatyczną metodą terapii. Specjaliści mają dwie opcje dostępu: przez kanały nosowe i przez otwarcie jamy czaszki. Pierwszy dostęp jest preferowany, ale stosowany tylko w przypadku małych gruczolaków.

Często w leczeniu gruczolaka przysadki konieczne jest połączenie kilku z tych technik w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu..

Prognoza na całe życie

Gruczolak przysadki odnosi się do łagodnych nowotworów, jednak wraz ze wzrostem wielkości, podobnie jak inne guzy mózgu, przyjmuje przebieg złośliwy z powodu kompresji otaczających formacji anatomicznych. Rozmiar guza determinuje również możliwość jego całkowitego usunięcia. Gruczolak przysadki o średnicy większej niż 2 cm wiąże się z prawdopodobieństwem nawrotu pooperacyjnego, które może wystąpić w ciągu 5 lat po usunięciu.

Rokowanie gruczolaka zależy również od jego rodzaju. Tak więc w przypadku mikrokortykotropinomii u 85% pacjentów następuje całkowite przywrócenie funkcji hormonalnej po leczeniu chirurgicznym. U pacjentów z somatotropinoma i prolactinoma liczba ta jest znacznie niższa - 20-25%. Według niektórych doniesień średnio po leczeniu chirurgicznym powrót do zdrowia obserwuje się u 67% pacjentów, a liczba nawrotów wynosi około 12%.

W niektórych przypadkach z krwotokiem w gruczolaku dochodzi do samoleczenia, co najczęściej obserwuje się w przypadku prolactinoma.

Mikrogruczolak przysadki mózgowej: leczenie, rokowanie

Co to jest

Microadenoma przysadki - łagodny nowotwór lub proliferacja tkanki gruczołowej, która wywołuje wzrost wielkości całego gruczołu. Wygląda jak macroadenoma. Ale pierwszy zwykle nie rośnie więcej niż 10 mm. Drugi osiąga 5 i więcej cm.

Choroba występuje zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn. Ale u kobiet, szczególnie w młodym wieku, diagnozuje się go częściej. Wynika to z faktu, że w niektórych okresach życia przysadka doświadcza zwiększonego obciążenia (ciąża, karmienie piersią, poród).

Często microadenoma nie objawia się. Dlatego określenie jego obecności jest bardzo trudne. Zwykle znajduje się podczas ogólnego badania ciała.

Klasyfikacja patologii

System klasyfikacji mikrogruczolaków jest dość obszerny. Konwencjonalnie dzieli się je na 2 duże grupy: nieaktywne hormonalnie (25% przypadków) i hormonalnie aktywne. Istnieje kilka powodów podziału na podgatunki. Jedną z nich są cechy histologiczne. Według nich guz dzieli się na 4 typy:

Acidofilowy. Odpowiedzialny za produkcję hormonu wzrostu (somatotropiny) i prolaktyny. Może przekształcić się w nowotwór złośliwy. Wywołuje erozję naczyń i krwotok.

Bazofilny. Wytwarza 4 rodzaje hormonów: adrenokortykotropowe, stymulujące pęcherzyki, luteinizujące i tyreotropowe.

Chromofobowy. Ten typ mikrogruczolaka prowadzi do rozwoju guzów gonadotropowych, laktotropowych i tyreotropowych. W niektórych przypadkach wrasta w tkankę mózgową otaczającą przysadkę mózgową. Z tego powodu dochodzi do ucisku nerwu wzrokowego, który jest obarczony upośledzeniem wzroku.

Mieszany. Rośnie natychmiast z kilku adenocytów. Wytwarza nie jeden, ale 2 lub więcej hormonów.

Istnieje również torbielowaty mikrourazak. Jest to formacja wnękowa wypełniona płynem. Można go zlokalizować w dowolnej części gruczołu. Istnieją inne rodzaje nowotworów..

Prolactinoma

Rozwija się z komórek, które syntetyzują hormon prolaktynę. Rozmiar rośnie nie więcej niż 2-3 mm. Powoduje rozwój ginekomastii i impotencji u mężczyzn. U kobiet prowadzi to do nieregularności miesiączki, braku owulacji i mlekotoku (produkcja mleka bez porodu).

Hormon wzrostu

Wytwarza dużą ilość hormonu wzrostu, dzięki czemu rozwija się akromegalia. Choroba ta charakteryzuje się wzrostem części ciała. Mogą to być pędzle, stopy, palce, a nawet rysy twarzy. U dzieci akromegalia objawia się wzrostem długości ciała. W obu przypadkach z czasem rozwija się wtórna cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. Na kościach powstają odrosty, które mogą przerodzić się w nowotwory złośliwe..

Rak gruczołowy

Jest to złośliwa formacja, która najczęściej tworzy się w przednim płacie. Charakteryzuje się szybkim rozprzestrzenianiem się przerzutów i atypowych komórek nowotworowych, które osiadają w innych tkankach i wywołują wzrost nowych nowotworów..

Zapobieganie

Planując ciążę, należy podjąć środki zapobiegawcze w celu zapobiegania rozwojowi drobnoustrojów. Przyszli rodzice muszą wyeliminować złe nawyki, racjonalnie jeść, być aktywni fizycznie i unikać stresujących sytuacji. Po porodzie musisz chronić dziecko przed TBI, neuroinfekcjami i wszelkimi infekcjami, wzmocnić odporność.

Wtórne zapobieganie sprowadza się do zapobiegania nawrotom i powikłaniom, regularnym badaniom.

Praca przysadki wpływa na funkcjonowanie całego organizmu, zwłaszcza sfery rozrodczej. Dlatego musisz ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich, uczestniczyć w profesjonalnych badaniach.

Przyczyny mikrogruczolaka przysadki

Przyczyny nowotworu wciąż nie są dokładnie poznane. Jednak lekarze identyfikują czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, które wywołują jego pojawienie się.

Czynniki zewnętrzne obejmują:

• różne urazy czaszki lub mózgu;
• infekcje
• zaburzenia rozwojowe na etapie embrionalnym;
• przedłużone stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych;
• wiele ciąż;
• aborcje.

Od czynników wewnętrznych możemy wyróżnić:

• choroby zakłócające pracę tarczycy;
• naruszenia w pracy nadnerczy;
• zmniejszenie ilości hormonów płciowych;
• gruczolakowatość dziedziczna.

Inne czynniki, które wywołują pojawienie się mikrogruczolaka przysadki mózgowej to:

• choroby zapalne, na przykład zapalenie mózgu, ropień, zapalenie opon mózgowych, gruźlica i zapalenie polio;
• pierwotny hipogonadyzm;
• zatrucie;
• uszkodzenie podwzgórza, wywołując stymulację przysadki i tworzenie nowotworów.

Czynniki te w taki czy inny sposób wpływają na funkcjonowanie gruczołu, w wyniku czego zaczyna on wytwarzać więcej niż niezbędne hormony. Z tego powodu tło hormonalne jest zakłócone, aw rezultacie praca wszystkich narządów i układów.

Powody i klasyfikacja

Co powoduje chorobę, nie jest dokładnie znane. Rozwój mikrogruczolaków wiąże się z naruszeniem produkcji hormonów podwzgórza. Czynniki uwalniające tego narządu regulują aktywność przysadki mózgowej. Inna wersja - mutacje genów prowadzące do degeneracji zdrowych komórek.

Takie czynniki mogą powodować wystąpienie guza przysadki:

• zapalenie opon mózgowych, ropień;
• neuroinfekcja (gruźlica, neurosiła);
• TBI;
• niedotlenienie wewnątrzmaciczne;
• przeciążenie psycho-emocjonalne;
• Uszkodzenie OUN podczas porodu.

Istnieją aktywne hormonalnie rodzaje przysadki mózgowej i nieaktywne.

Nieaktywnym nowotworowym procesom przysadki towarzyszy niedoczynność przysadki (niedoczynność przysadki).

Manifestacje choroby

Objawy mikrogruczolaka przysadki są niespecyficzne i specyficzne. Pierwsza grupa obejmuje stany spowodowane kompresją tkanek:

• uporczywy ból głowy z jednej lub dwóch stron;
• problemy ze wzrokiem, w szczególności zez i podwójne widzenie;
• zawroty głowy.

Druga grupa obejmuje objawy, które różnią się w zależności od rodzaju guza.

Prolactinoma

Prolactinoma u kobiet objawia się następującymi objawami: nieregularne miesiączki, brak owulacji, niepłodność, wydzielanie płynu z piersi, zmniejszona ilość hormonów żeńskich, kruche kości, wzrost włosów nad wargą, na plecach i brzuchu, niedorozwój narządów płciowych, otyłość.

U mężczyzn prolaktynę można zdiagnozować poprzez rozwój impotencji, bezpłodności, ginekomastii, niestabilności emocjonalnej..

Hormon wzrostu

Takie mikrodenomy charakteryzują się wzrostem narządów wewnętrznych, części twarzy, stóp i dłoni. Kiedy się pojawia, rozwija się cukrzyca i deformacja zwyrodnieniowa stawów, wzrasta ciśnienie krwi.

Możliwe komplikacje

Mikrodenomy rosną bardzo powoli i nie mają większego znaczenia. Jednak rozrost ich tkanek stopniowo prowadzi do tego, że sąsiednie struktury zaczynają się kompresować. W rezultacie może to powodować zaburzenia neurologiczne, aż do padaczki, zaburzenia widzenia. Patologia objawia się również bólami głowy, podwyższonym ciśnieniem krwi, zmianą masy ciała, zmniejszonym popędem seksualnym. Wszystko to negatywnie wpływa na życie osobiste i pracę, w wyniku czego może prowadzić do problemów psychologicznych. Powikłania mikrodenomy są niebezpieczne, takie jak:

Odrodzenie torbielowate
. Torbiel prowadzi do częstego występowania silnych bólów głowy, nieuzasadnionego wzrostu ciśnienia krwi, zmiany psychiki.

Krwotok jest niebezpiecznym powikłaniem gruczolaka, ale w większości przypadków nie prowadzi do śmierci. Odnotowano przypadki samouzdrawiania pacjentów po krwawieniu z tkanki gruczolaka.

Brak leczenia postępującego gruczolaka może prowadzić do ślepoty

Terminowe leczenie gruczolaków, występujące z dysfunkcją pracy analizatorów wizualnych, pomaga przywrócić wzrok później.

Diagnostyka

W przypadku mikrodenomy rzadko występują wyraźne objawy. Dlatego w większości przypadków jest wykrywany przypadkowo, na przykład podczas rutynowego badania. Zwykle jest to tomografia komputerowa (z kontrastem i bez).

Obrazy CT pokazują rozmiar guza, jego lokalizację i procesy zapalne. Jeśli procedura jest wykonywana przy użyciu środka kontrastowego, staje się możliwe uzyskanie pełniejszych informacji o samym gruczolaku i otaczających tkankach.

Oprócz CT należy wykonać angiografię (badanie naczyń krwionośnych) mózgu. Jeśli występują problemy z widzeniem, lekarz zaleca sprawdzenie dna oka. Bardzo często, gdy powstaje mikrogruczolak, pacjent odczuwa ból oczu.

Integralną częścią badania jest badanie krwi na obecność hormonów. Ważne jest, aby określić poziom kilku z nich, poziom kilku z nich:

kortyzol, prolaktyna, somatotropina, tyrotropina, tyroksyna, trijodotyronina, stymulujące pęcherzyki i luteinizujące.

Na podstawie stanu hormonalnego można ustalić, jaki rodzaj powstałego guza.

Lekarz sporządza plan leczenia tylko po otrzymaniu wyników wszystkich badań i testów.

Objawy, w których wyraża się gruczolak przysadki, diagnoza

Ważne jest, aby zrozumieć, że objawy patologii zależą od rodzaju napotkanej adeny kobiety..

Na pierwszych etapach rozwoju patologie nie objawiają się i zwykle są wykrywane przypadkowo: najczęściej po badaniu okulistycznym lub zdaniu testów na obecność hormonów.

Wymierne różnice mają znaki

hormonalnie aktywne (które zmieniają tło hormonalne, stymulując produkcję określonego hormonu) i nieaktywne guzy:

• Jeśli jest aktywny hormonalnie
  mikrogruczolak przysadki, objawy u kobiet wyrażane są wyłącznie w zmianach stężenia określonego hormonu;
• Hormon nieaktywny
  formacje wyrażane są w stopniowym, ale ciągłym pogorszeniu widzenia, przedłużających się bólach głowy.

Jeśli znajdziesz najmniejszy powód do niepokoju, kobieta powinna skonsultować się z neurologiem.

Diagnozowanie rozwoju patologii zwykle polega na zidentyfikowaniu triady Hirscha.

- trzy grupy charakterystycznych cech:

• zmiany w układzie hormonalnym;
• zaburzenia widzenia;
• patologie radiograficzne podstawy czaszki.

Najczęściej diagnozę przeprowadza się za pomocą MRI. Trudność polega na tym, że za pomocą tej tomografii mikrogruczolaki przysadki można uwidocznić tylko u 60–75% pacjentów.

W najtrudniejszych przypadkach lekarze korzystają z tomografii komputerowej.

Leczenie Microadenoma

Możesz wyleczyć chorobę. Zwłaszcza jeśli guz jest mały. Czy może sama zniknąć? Nie. Nadal musisz ją leczyć. Leczenie powinno być kompleksowe.

Kiedy pojawia się mikrogruczolak przysadki, wykonywane są 3 rodzaje terapii:

1. lek (konserwatywny);
2. interwencja chirurgiczna;
3. radiochirurgia.

Każdy z nich ma swoją własną charakterystykę..

Terapia lekowa

Głównym celem stosowania leków jest normalizacja hormonów. Lekarz przepisuje leki w zależności od rodzaju guza. Mogą to być agoniści dopaminy (prolactinoma), analogi somatostatyny (z somatotropinoma), pochodne ketokonazolu i aminoglutetimidu (zespół Itsenko-Cushinga). Aby znormalizować poziom hormonów tarczycy, musisz wziąć tyreostatyki.

Dawkowanie leków i czas trwania leczenia określa lekarz. Samoleczenie jest zabronione. Samoleczenie jest niebezpieczne dla zdrowia..

Operacja

Interwencja chirurgiczna jest wskazana w przypadkach, w których leczenie farmakologiczne było nieskuteczne, a rozmiar mikrogruczolaka zwiększa się..

Operacja odbywa się przez kanał nosowy. Kraniotomia nie jest tu potrzebna. Z tego powodu procedura nie wymaga długiego okresu rekonwalescencji i nie ma praktycznie żadnych komplikacji. Po 3 dniach pacjent może wrócić do domu.

Metody radiochirurgiczne

Radiochirurgia jest zabiegiem małoinwazyjnym. Mikrodenoma powstaje w wyniku ekspozycji na wiązkę fal radioaktywnych. Lekarz monitoruje proces za pomocą CT lub MRI..

Niebezpieczeństwo choroby

Co to jest niebezpieczny mikrodenoma? Jeśli zostanie wykryty i wyeliminowany na czas, nic. Jeśli dana osoba zignoruje receptę lekarza i odmówi leczenia lub operacji, mogą wystąpić poważne komplikacje:

• Zmniejszona ostrość wzroku lub całkowita ślepota.
• Zmysł węchu.
• Bóle głowy na głowie, w tym obszary pod oczami.
• Niepłodność żeńska.
• Naruszenie wewnątrzmacicznego rozwoju dziecka.
• Impotencja u mężczyzn.
• Hipotrioza.
• Zmniejszone napięcie mięśniowe.
• Zawroty głowy.
• Nieprawidłowości menstruacyjne.
• Niestabilny stan psycho-emocjonalny.
• Choroba Itsenko-Cushinga.
• Rozstępy z zaznaczoną skórą.
• Nagła utrata masy ciała lub odwrotnie.
• Wzrost włosów na ciele u kobiet i ginekomastia u mężczyzn.

W niektórych przypadkach krwotok występuje w jamie guza.

Ilu żyje z mikrodenoma

Oczekiwana długość życia z rozpoznaniem mikrogruczolaka przysadki zależy od wielu czynników. To jest etap choroby, rodzaj guza, jego objawy, ogólny stan organizmu. Jeśli przyjdziesz na czas do lekarza i rozpoczniesz leczenie, możesz żyć długo. Jednak na jego jakość praktycznie nie ma to wpływu.

Życie tych, którzy odmówili leczenia, zmienia się znacznie. Następnie u kobiet i mężczyzn rozwija się wiele współistniejących chorób, które mogą wywołać pojawienie się poważniejszych patologii. Może to być nawet onkologia.

Mikrourodak przysadki mózgowej nie jest szczególnie niebezpieczny, dopóki nie zacznie rosnąć i wytwarzać hormonów. Jest łatwy do leczenia i ma korzystne rokowanie. Jednak w celu pełnego wyzdrowienia należy ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza..

Rodzaje gruczolaków przysadki

Początkowo te nowotwory zostały sklasyfikowane według tego, które hormony wywołują gruczolaka. Te typy to:

1. Gruczolak kwasochłonny - wytwarza somatotropinę.
2. Chromofobiczny - nie wytwarza hormonów.
3. Gruczolak przysadki przysadkowej - wytwarza kortykotropinę.
4. Mieszany acidobazofilowy - wytwarza oba hormony.
5. Gruczolakorak - złośliwy.

Później była kolejna międzynarodowa klasyfikacja według ICB 10. W rezultacie gruczolaki zaczęły być dzielone na następujące typy:

1. Hormonalnie aktywny gruczolak przysadki - kortykotropinoma, prolactinoma, somatotropinoma, gonadotropinoma, tyrerotropinoma.
2. Gruczolak przysadki nieaktywny hormonom - ten guz bez komórek i cichy.
3. Złośliwy - Oncocytoma.

Ponieważ gruczolaki mają różną średnicę, a guzy rosną inaczej (szybciej lub wolniej), nowotwory są klasyfikowane według szybkości ich wzrostu i wielkości.

Dlatego zgodnie z tymi znakami wyróżnia się następujące typy:

• Picoadenomas - małe guzy do 3 mm;
• mikrogruczolaki - do dziesięciu milimetrów;
• macroadenomas - więcej niż dziesięć;
• gruczolaki olbrzymie - ponad 40 mm.

Co do tego, jak szybko rosną guzy i w jakim kierunku, gruczolaki również się różnią. Dlatego wyróżnia się następujące formy:

• wraz ze wzrostem endosuprasellaru - dorasta;
• z bocznym - zwykle rośnie na boki;
• z wewnątrzkomórkowym - do nosa;
• z antesellarem - wzrost idzie do przodu;
• z intruzem - nie opuszcza tureckiego siodła;
• z endosellar - wewnątrz siodła.

Zalecamy, aby dowiedzieć się: Chorobliwa otyłość jest niedoborem estetycznym lub zagrożeniem życia.?

Ponieważ istnieje wiele rodzajów tej choroby, trudno ją rozpoznać. Przy najmniejszym znaku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym szybciej będzie można poprawić stan i uniknąć poważnych problemów zdrowotnych.

Na przykład gruczolak przysadki nieaktywny hormonowo charakteryzuje się bardzo rozmytymi objawami lub ich brakiem. Dlatego najlepiej jest regularnie diagnozować..

Nietypowy gruczolak przysadki jest bardzo rzadką postacią choroby, wyrażającą się w szybkim wzroście. Po leczeniu może wystąpić nietypowa postać.

Problem z głową Mity o guzach przysadki

Poprosiliśmy ich o usunięcie jednego z wiodących ekspertów w tej dziedzinie - dyrektora Instytutu Endokrynologii Klinicznej Endokrynologii Centrum Naukowego Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej, naukowca RAS Galiny Melnichenko.

Mit. Guzy przysadki są onkologiczne.

W rzeczywistości. Guzy przysadki, z których ogromna większość to gruczolaki, mają zazwyczaj łagodny charakter. Jednak guz może być hormonalnie aktywny (to nie przypadek, że przysadka mózgowa jest uważana za przewodnika gruczołów dokrewnych) i produkuje zbyt wiele hormonów (prolaktyna, hormon wzrostu, hormon wzrostu, hormon adrenokortykotropowy) i zbyt mało innych, co może prowadzić do nieprawidłowego działania nadnerczy, narządów płciowych, tarczyca i oczywiście wymaga pomocy medycznej.

Ale nawet jeśli guz przysadki jest nieaktywny hormonalnie, może stanowić zagrożenie. Zwłaszcza w przypadku nowotworów o średnicy większej niż 10 mm, które (z tendencją do wzrostu) mogą faktycznie zniszczyć ten gruczoł układu hormonalnego, znajdujący się u podstawy czaszki. Gruczolak przysadki może również ściskać przecięcie nerwów wzrokowych lub nerwów czaszkowych, co doprowadzi do objawów takich jak bóle głowy, podwójne widzenie, skurcze, zwężenie pól widzenia (do ślepoty).

Mit. Obliczenie guza przysadki jest bardzo trudne.

W rzeczywistości. Rozpoznanie gruczolaków przysadki jest dobrze ustalone i obejmuje: badania hormonalne, okulistyczne, a także neuroobrazowanie guza (prześwietlenie, MRI, TK mózgu). Z ich pomocą specjaliści mogą określić rodzaj i rozmiar guza.

Obecność i stopień aktywności hormonalnej gruczolaka przysadki wykrywa się za pomocą nowoczesnych metod oceny poziomu hormonów w osoczu krwi lub moczu (ślinie). Dla każdego guza - własny zestaw niezbędnych badań, które lekarz określa w zależności od obrazu klinicznego (objawy i dolegliwości pacjenta).

Mit. Leki nie leczą gruczolaka przysadki. Jedno wyjście - operacja.

W rzeczywistości. Nie zawsze. Gruczolaki przysadki są traktowane inaczej. Dla każdego rodzaju guza przysadki istnieje konkretna, najbardziej optymalna opcja, która jest starannie wybierana przez endokrynologa i neurochirurga.

Tak więc, w leczeniu prolactinoma (guz przysadki, który syntetyzuje hormon prolaktynę), przede wszystkim stosuje się preparaty tabletkowe, które prowadzą do zmniejszenia (a czasem zaniku) guza. I tylko w przypadku nieudanego leczenia farmakologicznego jest chirurgiczne.

A w przypadku guzów wytwarzających hormon wzrostu często nie można obejść się bez operacji (z reguły przeprowadza się to łagodnie, przez nos), po czym można przepisać pacjentowi leczenie farmakologiczne, aby dalej wpływać na nowotwór (w przypadku, gdy jest duży i nie mógł zostać całkowicie usunięte) i aby zrekompensować brak niektórych hormonów.

Czasami chirurgiczne usunięcie guzów przysadki uzupełnia radioterapia, która zwiększa szanse na wyleczenie.

„Gruczolak przysadki - co to jest? Niebezpieczeństwo, objawy i zasady leczenia ”

8 komentarzy

Choroby układu podwzgórzowo-przysadkowego, które obejmują różne typy gruczolaków przysadki, stanowią wyzwanie dla lekarzy ogólnych. Mogą być trudne do zdiagnozowania, szczególnie jeśli objawy opisane w podręcznikach endokrynologii są nierówne, a niektóre są całkowicie nieobecne. Można powiedzieć, że wielu pacjentów bezskutecznie udaje się do miejscowych terapeutów i nie znajduje powodu, aby wysyłać taką osobę na konsultację z endokrynologiem. I tylko wtedy, gdy istnieją niepodważalne dowody lub potrzeba interwencji chirurgicznej, taka osoba otrzymuje ukierunkowaną opiekę medyczną, chociaż można było to zrobić znacznie wcześniej.

Ta sytuacja jest związana ze złożonością objawów klinicznych. Gruczolaki przysadki mogą powodować całkowicie przeciwne objawy lub ogólnie nie może być żadnych oznak, jeśli mówimy o hormonalnie nieaktywnej formacji, która nie rośnie i nie powoduje kompresji. Gruczolak przysadki - co to jest? Jak niebezpieczne i jak je wyleczyć?

Co to jest gruczolak przysadki?

Widok ogólny + zdjęcie

Oczywiście wielu już zgadywało, że żadna powszechna choroba, która jest tak zwana, po prostu nie istnieje. Gruczolak jest guzem gruczołowym. Przysadka mózgowa jest prawdziwą „rośliną”, która wytwarza wiele różnych hormonów o różnych efektach. Dlatego gruczolak przysadki nie jest diagnozą, a jedynie początkiem jej formułowania.

Tak więc gruczolaki przysadki obejmują prolaktynę, somatotropinę, tyrotropinę, kortykotropinę, gonadotropinomy. Są to wszystkie gruczolaki, które pojawiają się w różnych działach przysadki mózgowej i zakłócają wydzielanie różnych hormonów. Mówiąc obrazowo, takie guzy produkujące hormony przejawiają się tym, że znacznie zwiększają stężenie zwrotnych hormonów przysadkowych w osoczu krwi i znajdują się w wyniku nadmiernego działania hormonalnego.

• To właśnie te efekty są markerami, które manifestują się różnymi objawami.

Ale zdarza się, że gruczolak, mimo że jest guzem gruczołowym, nie wpływa na struktury, które syntetyzują hormony. Wtedy osoba szczęśliwie unika objawów chorób endokrynologicznych, ale to nie znaczy, że sytuacja jest bezpieczna. Taki guz może powodować inne objawy - ponieważ gruczolak przysadki jest guzem mózgu. Należy pamiętać, że przysadka mózgowa jest podzielona na przód, środek i tył. Sekcja tylna ma inną strukturę tkanki, więc guz w środkowej i przedniej części można również nazwać gruczolakiem..

Trochę o hormonach zwrotnych

Aby to wyjaśnić, należy wyjaśnić, które hormony są normalnie syntetyzowane przez przysadkę mózgową u kobiet. W związku z tym stanie się wyraźniejsze, w jaki sposób manifestują się objawy różnych nowotworów tkanki gruczołowej.

Wiadomo, że gruczoły wydzielania wewnętrznego, takie jak tarczyca, wytwarzają hormony. Ale przestrzega poleceń przysadki mózgowej. Wytwarza szereg hormonów zwrotnych, które regulują aktywność gruczołów wydzielania wewnętrznego na obrzeżach. Tak więc przysadka mózgowa syntetyzuje:

• TSH jest hormonem stymulującym tarczycę, który reguluje funkcję tarczycy (podstawowy metabolizm, temperatura ciała);
• STH jest hormonem wzrostu odpowiedzialnym za wzrost organizmu;
• ACTH jest hormonem adrenokortykotropowym. Reguluje działanie kory nadnerczy, które same są zdolne do wytwarzania szeregu hormonów (kortykosteroidów);
• FSH lub hormon folikulotropowy. Odnosi się do regulatorów gonad: u kobiet dojrzewa jajo;
• LH (hormon luteinizujący). Reguluje ilość estrogenu u kobiet.

I każdy z tych hormonów zwrotnych jest wytwarzany przez przysadkę mózgową. Odpowiednio, gdy pojawia się gruczolak, którykolwiek z tych procesów jest zaburzony i pojawiają się objawy. Ale trudność polega na tym, że gruczolaki nie rosną dokładnie wzdłuż granic „podziału władzy”.

Ponadto może istnieć klinika nadmiaru hormonu i jego braku. Wszystko zależy od lokalizacji i charakteru wzrostu guza. Prowadzi to do znacznych trudności w diagnozie, szczególnie w warunkach przyjmowania „lokalnego” terapeuty „torturowanego” przez doniesienia. Należy pamiętać, że metabolizm kobiecego ciała ma większe napięcie hormonalne niż u mężczyzn, ze względu na regularne zmiany w cyklu menstruacyjnym.

Cieszę się, że gruczolaki, pomimo wielu problemów, które powodują, prawie zawsze są łagodne. Nowotwory złośliwe - gruczolakoraki - są rzadkie, a najczęściej kortykotropinomy są na to podatne. Dają przerzuty i mają najgorsze prognozy dotyczące jakości życia..

Wiele osób będzie zainteresowanych pytaniem: kto reguluje produkcję hormonów zwrotnych? Dzieje się tak w podwzgórzu - nadrzędnym oddziale, który jest „sztabem ogólnym” całego układu hormonalnego. Powoduje uwalnianie - czynniki, które normalnie zmuszają przysadkę mózgową do kontrolowania układu hormonalnego, a to z kolei całego ciała.

Przyczyny gruczolaka

Dlaczego występują gruczolaki przysadki? I dlaczego w ogóle pojawiają się guzy? Pytanie jest nadal otwarte. Wszystko może prowadzić do rozwoju tej patologii. Według statystyk najczęstszymi przyczynami nowotworów są:

• Poważny uraz mózgu;
• Różne neuroinfekcje, w tym specyficzne (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, kiła nerwowa);
• Patologia wewnątrzmaciczna;
• Ze względu na długotrwałe stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych u kobiet;
• Ze zwiększoną aktywnością podwzgórza, jeśli gruczoły na obwodzie zmniejszają swoją aktywność. Nadmiar czynników uwalniających może prowadzić do nadmiernego wzrostu tkanki gruczołowej przysadki mózgowej. Może to być na przykład niedoczynność tarczycy..

Najczęściej ta patologia występuje u kobiet w wieku rozrodczym, a także w okresie menopauzy. W wieku starszym i starszym występuje znacznie rzadziej. Najbardziej prawdopodobny wiek to 30 do 50 lat..

Jakie jest niebezpieczeństwo edukacji?

Jeśli guz jest łagodny, może powodować objawy różnych chorób endokrynologicznych, na przykład ciężką tyreotoksykozę z kryzysem (z tyreotropinoma).

W przypadku, gdy guz rośnie „sam” i nie zmienia tła hormonalnego, powoduje różne zaburzenia widzenia i objawy neurologiczne, które zostaną opisane poniżej.

Objawy i oznaki gruczolaka przysadki

Jak rozpoznać pierwsze oznaki guza?

Dla wygody diagnozy lekarze wyróżniają kilka syndromów wskazujących różne obszary wzrostu i uszkodzeń.

Częste objawy

Tak więc lekarz może napotkać następujące objawy wzrostu guza w przysadce mózgowej (najpierw podajemy ogólne, charakterystyczne dla guzów zarówno hormonalnie aktywnych, jak i nieaktywnych):

• Zmiana i zawężenie pól wizualnych.

Przysadka mózgowa pasuje do nerwów wzrokowych, przecięcia ścieżek wzrokowych i dróg wzrokowych. Najczęściej wypadają boczne pola widzenia, takie jak „brzeg” konia. Taka kobieta nie będzie w stanie prowadzić samochodu, ponieważ aby spojrzeć w lusterko wsteczne, musisz spojrzeć bezpośrednio na niego, odwracając głowę;

• Zespół ból głowy lub ból głowy.

Ponieważ nie można dodać objętości do mózgu (czaszka jest zamkniętą kulą), ciśnienie wzrasta. Ból głowy występuje w nosie, czole lub na orbicie. Możliwy ból w świątyniach. Ten ból jest tępy i rozlany. Pacjenci nie wskazują palcem „tam, gdzie boli”, lecz trzymają go dłonią;

• Wraz ze wzrostem gruczolaka możliwe są trudności z oddychaniem przez nos, a przy złośliwym wyrastaniu kości, pojawieniu się krwawienia z nosa, a nawet rzeżączki, w przypadku przebicia opon mózgowych.

Objawy nowotworów aktywnych hormonalnie

Guzy aktywne hormonalnie mogą zaczynać się od powyższych objawów, ale częściej manifestacja choroby zaczyna się od jednej z następujących (lub kilku) opcji:

• Utrata masy ciała, drażliwość, płaczliwość, uczucie gorąca, kołatanie serca, tendencja do biegunki, wzrost temperatury ciała, możliwy wzrost tarczycy z tyreotropinoma;
• Nagły wzrost nosa, uszu, palców, co nadaje rysom groteskowy wygląd. Nagły początek objawów cukrzycy (pragnienie, utrata masy ciała, swędzenie skóry) lub odwrotnie - otyłość, pocenie się i osłabienie. To znak hormonu wzrostu. Z początkiem choroby choroba prowadzi do gigantyzmu;
• Obecność kortykotropinoma u kobiety prowadzi do rozwoju objawów hiperkortykozy, co jest osobnym artykułem. Istnieje szczególny rodzaj otyłości z cienkimi rękami i nogami, szkarłatnymi rozstępami, twarzą w kształcie księżyca, pigmentacją skóry. U kobiet występuje hirsutyzm, występuje osteoporoza, wzrasta ciśnienie krwi. Może również wystąpić cukrzyca..

Ważne jest, aby pamiętać, że pojawienie się tych objawów najczęściej wiąże się właśnie z pojawieniem się kortykotropinoma, a guz ten jest najbardziej niekorzystny prognostycznie pod względem złośliwości lub złośliwości.

• Spośród gruczolaków przysadki, które wpływają na funkcję hormonów płciowych, prolactinoma występują częściej u kobiet.

Klasycznie prolactinoma to brak miesiączki i mlekotok. Innymi słowy, jest to ustanie miesiączki i pojawienie się wydzieliny z sutków. Następnie dołącza niepłodność. Występuje trądzik, obserwuje się umiarkowaną otyłość, libido jest znacznie zmniejszone, aż do anorgazji. Włosy stają się tłuste. Co piąty pacjent z prolactinoma ma zaburzenia widzenia.

Trochę o diagnostyce

Nie będziemy zagłębiać się w zasady diagnozowania gruczolaków przysadki. Oczywiste jest, że ostatnio metody badań obrazowych, a zwłaszcza MRI, zaczęły odgrywać ogromną rolę. Dlatego liczba „przypadkowych znalezisk” dramatycznie wzrosła..

Z reguły są to formacje nieaktywne hormonalnie. Ale zwykle na początku kobieta skarży się na zaburzenia endokrynologiczne, zmiany w cyklu menstruacyjnym i dociera do terapeuty, ginekologa, a jeśli masz szczęście, to natychmiast do endokrynologa.

„Alternatywna ścieżka” to wizyta u neurologa. Jeśli pojawiają się skargi na bóle głowy, zaburzenia widzenia, to z reguły MRI jest nieuniknionym rodzajem badania. Następnie wymagane jest potwierdzenie aktywności hormonalnej guza, a ostateczną diagnozą jest biopsja materiału chirurgicznego i weryfikacja histologiczna. Tylko wtedy możesz być pewien prognozy.

Zasady leczenia gruczolaka - czy operacja jest zawsze konieczna?

Zwykle wszyscy natychmiast zaczynają myśleć o operacji, a głównym pytaniem jest cena operacji gruczolaka przysadki. Oczywiście operacja jest bezpłatna (zgodnie z prawem), ale czasami trzeba długo czekać i nadal płacić za usługi, tak wielu płaci za operację. Średnio klasyczna interwencja (transnasal) może kosztować od 60 do 100 tysięcy rubli. Korzystanie z „cyberknife” i innych metod jest znacznie droższe.

W przypadku zdiagnozowania u pacjenta somatotropinomy lub prolactinoma, możliwe jest leczenie farmakologiczne: te rodzaje nowotworów „dobrze współgrają” z lekami stymulującymi syntezę receptorów dopaminowych (Parlodel, Bromocriptine). W rezultacie synteza hormonów przez gruczolaka zmniejsza się i pozostaje do obserwowania. Jeśli nadal będzie rosnąć, konieczna będzie operacja..

Jeśli mówimy o interwencji chirurgicznej, istnieje wiele sposobów. Tak więc neurochirurdzy stosują interwencję przeznosową (przez nos) i przezczaszkową (przez trepanację czaszki). Oczywiście dostęp przezczaszkowy jest mniej traumatyczny, ale w tym przypadku guz nie powinien być większy niż 4–5 mm.

Obecnie metoda nieinwazyjnej radiochirurgii („cyber-nóż”) zyskała dużą popularność. Dokładność wynosi 0,5 mm. Skierowane promieniowanie dokładnie niszczy komórki nowotworowe i nie uszkadza zdrowej tkanki.

Funkcje wzrokowe (w przypadku naruszenia) są przywracane u 2 3 pacjentów. Najgorsze rokowanie dla somatotropinoma i prolactinoma. Tutaj hormonalna „norma” zostaje przywrócona tylko u 25% pacjentów. Oznacza to, że po operacji endokrynolog musi częściej obserwować i korygować naruszenia.

Czasami pojawiają się powikłania po operacji. Najczęstsze konsekwencje to:

• Uszkodzenie chrzęstu wzrokowego, nerwu lub przewodu pokarmowego oraz zaburzenia widzenia. Dzieje się tak, jeśli guz jest ściśle przylutowany do nerwu;
• Krwawienie z obszaru operacji. Że może to być przyczyną śmierci - według statystyk śmiertelność wynosi 5%. Jest to jednak całkowita śmiertelność, w tym w zaawansowanych przypadkach i w późnej diagnozie choroby;
• Zakażenie i rozwój pooperacyjnego zapalenia opon mózgowych i zapalenia mózgu.

Jak leczyć mikrogruczolak przysadki i dlaczego jest niebezpieczny

Microadenoma przysadki jest małym nowotworem, który tworzy się na wewnętrznych tkankach narządu. Rozmiary tego rodzaju łagodnych guzów nie przekraczają jednego centymetra. Ponieważ zagęszczenie praktycznie nie wpływa na samopoczucie człowieka, trudno go zdiagnozować. W przypadkach, w których wpływa na produkcję hormonów, występują charakterystyczne objawy..

Ponieważ pieczęć nie przejawia się w żaden sposób, trudno ją zdiagnozować.

Co to jest mikrodenoma przysadki mózgowej?

Przysadka mózgowa jest gruczołem wydzielania wewnętrznego zlokalizowanym u podstawy mózgu. Ciało jest odpowiedzialne za wzrost, metabolizm i rozwój człowieka..

Przysadka mózgowa znajduje się u podstawy mózgu.

W większości przypadków masa torbielowata dotyka kobiety w wieku rozrodczym. Lekarze uważają, że ułatwia to zmiana tła hormonalnego w okresie ciąży i karmienia piersią. Niektóre obszary przysadki mózgowej są modyfikowane ze względu na produkcję dużej liczby hormonów (na przykład prolaktyny). To powoduje deformację tkanki gruczołu..

Zazwyczaj problemy pojawiają się w gruczolakowłókniaku (przedniej części narządu), ale mogą dotyczyć prawej lub lewej połowy. Chociaż sam nowotwór nie wytwarza hormonów, ale wpływa na ich nadmierną lub zmniejszoną produkcję. W rezultacie pojawiają się objawy charakterystyczne dla niewydolności hormonalnej. Rozmiar guza nie przekracza 1 cm.

Przyczyny

Jedną z głównych przyczyn mikrogruczolaka przysadki mózgowej jest zmiana poziomów hormonalnych. Najczęściej dzieje się to w okresie rodzenia dziecka, karmienia piersią. Ponadto następujące przyczyny mogą powodować deformację tkanki gruczołu:

Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.

• zakłócenia czynności narządu wewnętrznego związane z podwzgórzem;
• zmniejsza się funkcja hormonalna gruczołów obwodowych, co wywołuje zwiększony wzrost tkanki i pojawienie się zagęszczenia;
• czynnik dziedziczny;
• sztuczne przerwanie ciąży i inne interwencje chirurgiczne w dziedzinie narządów miednicy;
• stosowanie doustnych hormonalnych środków antykoncepcyjnych;
• wstrząsy mechaniczne, urazy, na które wpływa układ nerwowy;
• procesy zakaźne w mózgu;
• złe nawyki kobiety w okresie rodzenia dziecka, a także spożycie toksycznych substancji w ciele. Wpływa to negatywnie na rozwój zarodka..

Oznaki

Objawy mikrogruczolaka przysadki zależą od tego, czy wpływa na równowagę hormonalną w ciele. Objawy będą się różnić u mężczyzn i kobiet ze względu na cechy aktywności hormonalnej.

Jeśli pieczęć jest nieaktywna hormonalnie, trudno ją zdiagnozować. Z układu hormonalnego nie ma zmian, więc mały guz nie powoduje charakterystycznych objawów. Nowotwory aktywne hormonalnie wywołują poważne zmiany z powodu nierównowagi hormonalnej.

Typowe objawy u kobiet obejmują:

Przybranie na wadze.

• przybranie na wadze;
• pojawienie się mleka matki nawet przy braku laktacji;
• niemożność zajścia w ciążę z powodu zahamowania czynności jajników;
• zaburzenia miesiączkowania.

U mężczyzn zwiększone wydalanie prolaktyny jest zauważalnie mniej wyraźne, chociaż objawy będą podobne. Mężczyźni zwykle nie traktują własnej wagi tak poważnie, że mogą zignorować jej wzrost. Występują również problemy z potencją..

Jeśli gruczolak znajduje się na tkankach odpowiedzialnych za produkcję hormonu stymulującego tarczycę, objawy będą inne. Pacjenci zauważają występowanie wola guzkowego na tarczycy, gwałtowny spadek masy ciała, wahania nastroju, tachykardię i inne zaburzenia serca.

Zaburzenia serca.

Przy zwiększonej produkcji hormonu wzrostu następuje nadmierny wzrost wszystkich tkanek. U dzieci objawia się to gigantyzmem, zaburzeniami narządów wewnętrznych (przewód pokarmowy, płuca, wewnętrzne narządy płciowe itp.) Jeśli dorosły ma ten typ mikroziarniaka, odnotowuje się nieproporcjonalny wzrost wielkości poszczególnych części ciała. Głos staje się ostrzejszy, pojawia się moczówka cukrzycowa, zwiększa się ryzyko raka.

Typowe objawy obejmują cukrzycę..

Kolejny rodzaj zagęszczania (kortykotropowy mikrogruczolak) wpływa na nadnercza, powodując wzrost ich pracy. Przejawia się to we wzroście masy ciała. Przyrost masy ciała występuje jednak nierównomiernie. Tłuszcz jest odkładany głównie na szyi, brzuchu, biodrach. Rozstępy występują z powodu szybkiego wzrostu masy ciała, włosy stają się większe (jest to szczególnie widoczne u kobiet). Typowe objawy to cukrzyca, choroba psychiczna..

Jeśli guz przyczynia się do nadmiernej produkcji hormonów gonadotropowych, powoduje dysfunkcję seksualną. Prowadzi to do niepłodności, impotencji, wysokiego ryzyka nowotworów złośliwych..

W miarę wzrostu wielkości mikrogruczolaków objawy nasilą się. Oprócz zaburzeń hormonalnych, migreny, zawrotów głowy i utraty przytomności, zaburzenia widzenia.

Niebezpieczne skutki

Jeśli zostanie zidentyfikowana patologia, istnieje szansa na uniknięcie powikłań. Nie można zignorować choroby, ponieważ mikrogruczolak przysadki głowy ma tendencję do powiększania się. W miarę wzrostu pojawiają się poważne zmiany w aktywności hormonalnej. Duże nowotwory naciskają na otaczającą tkankę, negatywnie wpływając na procesy zachodzące w ośrodkowym układzie nerwowym.

Guzy aktywne hormonalnie mogą wywoływać nieodwracalne procesy. Nadmierna produkcja hormonów powoduje cukrzycę, zaburzenia czynności układu sercowo-naczyniowego. Uszczelnianie stanowi zagrożenie nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia pacjenta, jeśli nie jest leczone.

Z czasem upośledzenie wzroku, możliwe uszkodzenie tkanki mózgowej. Ponadto patologia powoduje bezpłodność z powodu nierównowagi hormonalnej..

Microadenoma podczas ciąży

Ten rodzaj torbielowatych zmian często pojawia się u młodych kobiet planujących ciążę. Lekarze zalecają, aby nie planować poczęcia, dopóki problem nie zostanie rozwiązany. Wynika to z niestabilnego tła hormonalnego i wysokiego ryzyka aborcji. Jeśli jednak dowiedział się o poczęciu przed planowaniem i leczeniem, pacjentowi przepisuje się leki, które hamują nadmierną produkcję hormonów.

Kobieta w ciąży powinna być regularnie sprawdzana.

Przy niektórych rodzajach pogrubienia zaleca się powstrzymanie się od planowania dziecka przez okres jednego roku. Jeśli gruczolak jest nieaktywny, ciąża nie jest zabroniona. Kobieta będzie musiała kontrolować równowagę hormonalną i regularnie monitorować dynamikę zmian.

Microadenoma obejmuje odrzucenie karmienia piersią. Laktacja może wywołać zwiększony wzrost tkanki, dlatego musisz karmić noworodka specjalnymi mieszankami.

Jak diagnozować?

Ten rodzaj gruczolaka jest trudny do wykrycia, jeśli nie jest gatunkiem aktywnym hormonalnie. W tym przypadku nie ma żadnych objawów, mały rozmiar pogrubienia nie pozwoli na zdiagnozowanie go podczas rutynowego badania. Jeśli pacjent podejrzewa łagodny nowotwór, udaje się do lekarza w celu postawienia diagnozy.

Na podstawie skarg lekarz przepisze następujące rodzaje badań:

Rezonans magnetyczny.

• rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa - najskuteczniejsze metody diagnostyczne. Pozwalają uzyskać cały obraz. Przysadka mózgowa jest wizualizowana i odnotowywane są wszelkie zmiany zachodzące w jej oddziałach. Podczas badania określ rozmiar kapsułki. Ultradźwięki i promieniowanie rentgenowskie są nieskuteczne w przypadku drobnoustrojów;
• biochemiczne testy krwi i moczu. Poziom hormonów jest określany, ich niedobór lub nadmiar jest monitorowany. Zaletą analizy jest to, że pozwala ona zidentyfikować naruszenia na wczesnym etapie rozwoju nowotworu;
• przeprowadzić badanie z okulistą w celu ustalenia upośledzenia wzroku.

Metody leczenia

Po wyjaśnieniu diagnozy lekarz wybiera właściwe leczenie mikrodenoma przysadki. Metody terapii zależą od aktywności hormonalnej tkanek. Nieaktywne nowotwory można pozostawić pod obserwacją bez przepisywania leków lub operacji. W takim przypadku wyświetlane są regularne badania, które pozwolą monitorować dynamikę wzrostu.

Wraz ze wzrostem wielkości zalecana jest niezbędna terapia. Guzy aktywne hormonalnie wymagają obowiązkowego leczenia. W tym celu stosuje się leczenie zachowawcze, chirurgię lub radiochirurgię..

Leczenie zachowawcze polega na stosowaniu leków hormonalnych. W zależności od właściwości uszczelki wybiera się odpowiednie środki. Lekarz przepisuje leki po badaniach i diagnozie. Przy małych rozmiarach zagęszczania leki mogą być skuteczne. Przyczyniają się do tego, że w ciągu jednego do dwóch lat gruczolak ustępuje, a synteza hormonów wraca do normy.

Usunięcie odbywa się za pomocą endoskopu przez zatoki.

Jednak leczenie zachowawcze nie zawsze daje rezultaty. W przypadku braku efektu i wzrostu nowotworu zalecana jest interwencja chirurgiczna. W przypadku mikrogruczolaka przysadki próbują przeprowadzić usunięcie za pomocą endoskopu przez zatoki. Ta metoda jest stosowana w przypadku małych rozmiarów kapsułek. Pozwala to uniknąć poważnych komplikacji i szybciej wrócić do zdrowia pacjenta. Kilka dni po zabiegu zostaje wypisany ze szpitala..

Przy dużych rozmiarach torbielowatych formacji zalecana jest klasyczna operacja brzucha, która jest bardzo złożona. Dlatego lekarze starają się unikać tej metody interwencji. Istnieje wysokie ryzyko powikłań, więc operację wykonuje tylko chirurg specjalizujący się w takich guzach..

Ostatnią metodą ekspozycji jest radiochirurgia. Jest to nowoczesny sposób wpływania na gęstnienie tkanki, który nie wymaga operacji. Do zabiegu zastosowano nóż radiowy. Jest to wiązka promieni, które działają bezpośrednio na tkanki patologiczne. Po pewnym czasie gruczolak stopniowo zmniejsza się. Jeśli należy do typu aktywnego hormonalnie, wówczas w złożonej terapii przepisywane są leki.

Metoda radiochirurgiczna nie powoduje dyskomfortu, a powrót do zdrowia nie wymaga obecności pacjenta w szpitalu. Następnie zaleca się obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny w celu monitorowania zachodzących zmian..

Dalsza prognoza

Prognozy dotyczące powrotu do zdrowia w przypadku mikrogruczolaka są w większości przypadków pozytywne. Wynika to z jego małego rozmiaru. Uszczelnianie zwykle dobrze reaguje na różne rodzaje leczenia i eliminuje nawrót. Jeśli powiększy się, usunięcie go będzie znacznie trudniejsze.

Podczas diagnozowania małego guza lekarz nie może zalecić interwencji ani leczenia zachowawczego. Pacjent będzie musiał jedynie kontrolować zmianę wielkości i regularnie przychodzić na badanie. W niektórych przypadkach nowotwór nie rozwija się podczas życia osoby, dlatego nie wpływa na jego jakość.

Zapobieganie

Jest to mało zbadany typ formacji torbielowatych, więc istnieje kilka konkretnych środków zapobiegawczych. Możesz zmniejszyć ryzyko rozwoju patologii, przestrzegając kilku zasad:

• jeśli wykryta zostanie nierównowaga hormonalna, konieczne jest ustalenie jej przyczyny i wyeliminowanie;
• w przypadku wykrycia chorób zakaźnych wpływających na tkankę mózgową należy je leczyć pod nadzorem lekarza;
• jeśli którykolwiek z objawów występuje, konieczna jest pilna konsultacja z lekarzem;
• przy dokładnej diagnozie należy przestrzegać metod leczenia zaleconych przez lekarza.

Mikrogruczolak przysadki zwykle nie stanowi poważnego zagrożenia dla życia ludzkiego. Ale wraz ze wzrostem wielkości wywołuje zmiany patologiczne, które wymagają szybkiej reakcji. Dlatego jego objawów nie można zignorować..