Ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest bardzo znaczącym wskaźnikiem w diagnozie patologii układu nerwowego, ze względu na przebieg chorób nie tylko mózgu, ale także rdzenia kręgowego.
Ten rodzaj nadciśnienia odzwierciedla poziom ciśnienia płynu znajdującego się w komorach mózgu krążących wzdłuż kanału kręgowego. Ilościowy pomiar ciśnienia śródczaszkowego jest możliwy tylko przy nakłuciu kanału lub komór mózgu. Nie każdy lekarz jest w stanie poprawnie wykonać procedurę. Nie jest wykonywany w warunkach ambulatoryjnych, tylko w szpitalu. Są sytuacje, w których w celu konsultacji i nakłucia kręgosłupa musisz zadzwonić do specjalistów z klinik lub oddziałów neurochirurgicznych.
Trudności pojawiają się na etapie oceny wskaźnika. Interpretację wzrostu ciśnienia śródczaszkowego komplikuje duża „wielkość” wskaźnika: w mm słupa wody - 60–200, w mm słupa rtęci - 3–15. Niemożliwe jest zastąpienie pomiaru obrazem komputerowym lub rezonansem magnetycznym. Te m
Co to jest?
Zwiększone ciśnienie śródczaszkowe (zespół wysokiego ciśnienia śródczaszkowego, nadciśnienie śródczaszkowe, zespół nadciśnienia mózgowo-rdzeniowego) jest zespołem klinicznym, który objawia się bólem głowy, nudnościami, wymiotami, okresowymi zaburzeniami widzenia.
Powody rozwoju
Wysokie ciśnienie śródczaszkowe może wystąpić z różnych przyczyn. Na przykład spontaniczny wzrost można zaobserwować z następującymi patologiami:
- proces zapalny i obrzęk mózgu;
- płyn mózgowo-rdzeniowy powstaje w dużych ilościach - objaw ten jest charakterystyczny dla wodogłowia;
- obecność w jamie czaszki guza, krwiaka lub ciała obcego;
- zatrucie i zatrucie organizmu, w którym w rozszerzonych naczyniach mózgu znajduje się duża ilość krwi.
Ponadto istnieje wiele chorób, które nieuchronnie prowadzą do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego:
- udary krwotoczne lub niedokrwienne i ogólnie wszelkie zaburzenia krążenia mózgowego;
- urazy tkanki mózgowej - na przykład siniaki lub wstrząsy mózgu w różnym stopniu;
- zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, zapalenie komory - patologiom tym towarzyszy zapalenie błon mózgowych;
- zatrucie trującym gazem i wszelkimi toksycznymi substancjami;
- krwiaki o charakterze podtwardówkowym i zewnątrzoponowym;
- wodogłowie;
- patologie rozwoju i struktury mózgu wrodzonej natury.
Pierwsze znaki
Wraz ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego objawy zwykle obserwują wiele często obserwowanych objawów:
- bóle głowy,
- zaburzenia widzenia,
- zawroty głowy,
- roztargnienie,
- upośledzenie pamięci,
- senność,
- niestabilność ciśnienia krwi (nadciśnienie lub niedociśnienie),
- nudności,
- wymioty,
- letarg,
- szybka zmęczenie,
- wyzysk,
- dreszcze,
- drażliwość,
- depresja,
- wahania nastroju,
- zwiększona wrażliwość skóry,
- ból kręgosłupa,
- niewydolność oddechowa,
- duszność,
- niedowład mięśni.
Objawy
Rozważ główne objawy podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dorosłych, które wpływają na samopoczucie osoby:
- Jednym z pierwszych objawów podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego jest stały ból głowy, który zaczyna się od przebudzenia i nasila się w nocy lub wieczorem. Dyskomfort spowodowany wzrostem ciśnienia śródczaszkowego może wzrosnąć podczas kaszlu lub innych gwałtownych ruchów głowy..
- Wraz z ciągłym bólem głowy nudności są uważane za charakterystyczny objaw (bez wymiotów).
- Ostra zmiana stanu psychicznego i psychicznego jest kolejnym sygnałem, który może być spowodowany nadciśnieniem śródczaszkowym (może objawiać się nadmierną drażliwością, powolną decyzją, innymi zauważalnymi zaburzeniami zachowania). W rzadkich przypadkach (przy braku odpowiedniego leczenia) zaburzenia te mogą prowadzić do patologicznego zdrętwienia, a nawet śpiączki.
- Okresowe skoki ciśnienia, możliwe częste omdlenia.
- Ból w gałkach ocznych, może wystąpić podwójne widzenie, siniaki pod oczami.
- Nadmierne pocenie.
Często wymienione objawy pogarszają się wraz ze zmianą ciśnienia atmosferycznego podczas gwałtownej zmiany pogody. Ból głowy może być silniejszy podczas leżenia. Wynika to z upośledzenia krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego..
Jak zmierzyć ciśnienie śródczaszkowe
Należy odróżnić ciśnienie tętnicze od ciśnienia śródczaszkowego. W pierwszym przypadku wystarczy użyć tonometru, mechanicznego lub elektronicznego, i możesz to zrobić sam. ICP mierzy się przy pomocy personelu medycznego w szpitalu. Ta procedura jest raczej traumatyczna, a jej wdrożenie jest dozwolone głównie u poważnie chorych pacjentów, aby w odpowiednim czasie zapobiec zagrożeniu dla ich życia..
Istnieje kilka sposobów pomiaru ciśnienia wewnątrzczaszkowego na oddziale rehabilitacji neurologicznej:
- Metoda podtwardówkowa. Stosowany rzadko iw ciężkich przypadkach. Specjalne narzędzie tworzy mały otwór w tkance kostnej czaszki. Umieszczony jest tam czujnik podtwardówkowy, za pomocą którego wykonuje się pomiary.
- Metoda zewnątrzoponowa. Czujnik zewnątrzoponowy jest umieszczony w otworze trepanacyjnym między czaszką a oponami..
- Za pomocą cewnika dokomorowego. Jest to najnowocześniejszy i najbardziej niezawodny sposób na określenie ICP. Cewnik wprowadza się przez otwór do jamy czaszkowej, która jest w stanie dotrzeć do bocznej komory mózgu. Dzięki niemu można nie tylko zmierzyć ciśnienie śródczaszkowe, ale także wypompować nadmiar płynu mózgowo-rdzeniowego.
Możliwe jest przybliżone określenie ciśnienia śródczaszkowego za pomocą MRI lub elektroencefalografii, gdy oceniane są wskaźniki aktywności bioelektrycznej mózgu. Ich fluktuacje mogą wskazywać na naruszenia ICP. Ponadto okulista z dokładną analizą dna może również wykryć nadciśnienie wewnątrzczaszkowe.
W domu nie można określić poziomu presji. Dlatego powinieneś uważnie monitorować swój stan, a jeśli pojawią się powtarzające się objawy, skonsultuj się z lekarzem.
Komplikacje i konsekwencje
Konsekwencje wzrostu ICP można opisać następująco:
- Kompresja tkanki mózgowej z przewlekłym wzrostem ICP. Prowadzi to do śmierci komórek nerwowych kory i istoty białej, co może powodować zmiany w zachowaniu i sferze emocjonalnej. Wraz ze wzrostem nacisku móżdżek najczęściej cierpi, co objawia się naruszeniem koordynacji ruchów i spadkiem siły kończyn.
- Zatrzymanie krążenia mózgowego. Występuje, gdy ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego osiągnie 400 mm wody. Sztuka. W tym przypadku płyn mózgowo-rdzeniowy ściska naczynia krwionośne i tkankę nerwową oraz zatrzymuje procesy metaboliczne w mózgu. Jest udar niedokrwienny. Neurony mózgu umierają, jego tkanka mięknie.
- Uszkodzenie struktur pnia mózgu. Wzrost ICP powoduje przesunięcie różnych struktur mózgu. W tym samym czasie cierpi pień mózgu, który obejmuje środkową i rdzeń przedłużony, most Varolian i móżdżek. Górne części pnia mózgu są zaklinowane w półkulach, a dolne są naruszone w otworze potylicznym. W tym przypadku rozwijają się charakterystyczne objawy: spadek temperatury, spowolnienie rytmu serca, symetryczne rozszerzenie źrenic bez reakcji na światło, zmniejszenie napięcia mięśniowego, upośledzenie odruchów.
- Zaburzenia widzenia. Płyn mózgowo-rdzeniowy gromadzi się w kanale wokół nerwu wzrokowego i ściska go. Ciśnienie prowadzi do śmierci włókien nerwowych, obrzęku sutka nerwu wzrokowego zlokalizowanego w siatkówce. W przyszłości zjawiska zapalne rozciągają się na samą siatkówkę, powodując zaburzenia widzenia i ślepotę.
- Zespół padaczkowy. Podczas ściskania niektórych części mózgu występują ogniska konwulsyjnej aktywności. W takim przypadku osoba doświadcza napadów przypominających padaczkę. Są krótkoterminowe i mają pozytywny wynik..
Jak leczyć zwiększone ciśnienie śródczaszkowe?
U dorosłych leczenie podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego rozpoczyna się po ustaleniu przyczyny choroby.
Etap pierwszy - wyeliminowanie przyczyny choroby.
- w przypadku, gdy formacja śródmózgowa prowadzi do wzrostu ciśnienia śródczaszkowego - guza, krwiaka, tętniaka, po odpowiednim dodatkowym badaniu wykonuje się interwencję ratunkową (usunięcie tworzenia objętości).
- w przypadku nadmiernego wydzielania płynu mózgowo-rdzeniowego podczas wodogłowia wykonuje się operacje manewrowe, których celem jest stworzenie dodatkowej ścieżki odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia śródczaszkowego.
Etap drugi - medyczna korekta poziomu ciśnienia śródczaszkowego. W tym celu użyj następujących grup leków:
- osmodiuretyki (mannitol, glicerol), których działanie ma na celu zmniejszenie ilości płynu mózgowo-rdzeniowego;
- diuretyki pętlowe (furosemid);
- leki hormonalne (deksametazon);
- diakarb;
- neuroprotektory (glicyna).
Etap trzeci - manipulacje medyczne:
- nakłucie komorowe, kraniotomia dekompresyjna mają na celu zmniejszenie objętości płynu mózgowo-rdzeniowego w jamie czaszki.
Etap czwarty - terapia dietetyczna:
- ograniczyć ilość płynu i soli, które dostają się do organizmu, co odpowiada diecie nr 10, 10a.
Etap piąty - zastosowanie technik terapii manualnej, hiperbaryczne dotlenienie, kontrolowane niedociśnienie tętnicze, hiperwentylacja.
Niezwykle rzadko podczas wzmożonego leczenia może wystąpić obniżenie ciśnienia śródczaszkowego, którego objawami są:
- senność;
- słabość;
- bóle głowy gorzej z ruchami głowy;
- zawroty głowy;
- nudności i wymioty.
Leczenie podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego powinno być kompleksowe.
Ćwiczenia fizjoterapeutyczne i pływanie
Dozowana aktywność fizyczna zwiększa napięcie mięśni regionu szyjno-barkowego, eliminując w ten sposób skurcz mięśni. Zaciśnięte mięśnie mogą ściskać naczynia krwionośne, które odprowadzają krew z mózgu. Wszystkie ćwiczenia wykonywane są powoli i płynnie. Każde powtarzane jest przez 2-3 minuty, stopniowo zwiększając liczbę powtórzeń.
- maksymalne rozciągnięcie głowy do przodu i do dołu;
- przesuwając podbródek po mostku i plecach;
- kiedy wdychasz, unieś podbródek i wstrzymaj oddech na 5 sekund. Powolny wydech - głowa spada do klatki piersiowej;
- przechyla głowę. Spróbuj dotknąć prawego ramienia do prawego ramienia, a następnie to samo po lewej stronie;
- spójrz przed nami. Czubek nosa pozostaje nieruchomy, a podbródek przesuwa się w górę i w prawo. Następnie głowa wraca do pierwotnej pozycji. Podbródek unosi się w górę i w lewo;
- trzymaj głowę prosto, powoli obracaj ją w prawo, aż się zatrzyma, a następnie w drugą stronę.
Środki ludowe
Niemożliwe jest całkowite wyleczenie podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego wyłącznie za pomocą recept z kategorii tradycyjnej medycyny - konieczna jest wizyta u lekarza i uzyskanie recepty na leczenie. Ale gdy pojawią się pierwsze oznaki przedmiotowej patologii, możesz znacznie złagodzić swój stan za pomocą następujących metod:
- Weź kojące herbaty z miętą, melisą. Nawet jeśli podejrzewasz, że masz wysokie ciśnienie wewnątrzczaszkowe, lęk, niepokój i nerwowość tylko pogorszą stan.
- Dostosuj dietę - staraj się ograniczyć spożycie płynnych i solonych / marynowanych / wędzonych potraw.
- Zamiast zwykłej wody wywary z dzikiej róży i głogu są naturalnymi lekami moczopędnymi, które zmniejszą ilość płynów w organizmie.
- Codziennie przyjmuj 20 kropli nalewki alkoholowej kwiatów koniczyny. Aby go przygotować, musisz wlać 2 szklanki suchego składnika do litrowego słoika, napełnić wszystko wodą do połowy słoika i dodać czysty alkohol. Lek należy podawać w infuzji przez co najmniej 10 dni.
- Użyj mieszanki nalewek. Kup gotowe nalewki alkoholowe waleriany, matki, głogu i eukaliptusa, wymieszaj je i weź 10-15 kropli dwa razy dziennie.
Leczenie nalewek może wykonywać tylko dorośli, czas ich przyjmowania wynosi co najmniej 2 kolejne tygodnie. Następnie musisz zrobić sobie przerwę w leczeniu (7 dni) - w tym czasie możesz bezpiecznie zostać zbadany i otrzymać werdykt od lekarzy.
W razie potrzeby leczenie można kontynuować zgodnie z tym samym schematem. Kiedy pojawiają się objawy wysokiego ciśnienia śródczaszkowego, możesz zastosować najprostszy przepis na kompres - zmieszaj alkohol medyczny i olej kamforowy w równych ilościach. Tę mieszaninę należy nałożyć na głowę, lekko wcierając ją w skórę, zamknąć / ogrzać głowę i odstawić na 15 minut.
Takie kompresy należy wykonywać co najmniej 10, po jednym na każdy dzień. Tradycyjnej medycyny nie należy uważać za jedyną możliwą w leczeniu podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Wszystkie te przepisy można wykorzystać jako dodatkowe środki podczas złożonej terapii..
Operacja
W przypadku urazów głowy, przetok i wad opon mózgowych, w wyniku których następuje wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego, stosuje się interwencję chirurgiczną.
- Manewrowanie - jamy wewnątrzczaszkowe są dekompresowane, a obwodnice są tworzone w celu nieograniczonego przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego.
- Penetracja podtwardówkowa i zewnątrzoponowa - odbywa się przy poważnym uszkodzeniu mózgu i płynu mózgowo-rdzeniowego. Usunięcie uszkodzonej tkanki powoduje kraniotomię.
- Nakłucie kręgosłupa wykonuje się w celu zmierzenia dokładnego nacisku. Jeśli nie ma wystarczającej ilości płynu do normalnego funkcjonowania, sól fizjologiczna jest nalewana w niewystarczającej ilości.
Operacje są wykonywane w sytuacjach krytycznych i nie są zalecane, jeśli istnieje szansa na normalizację stanu za pomocą terapii zachowawczej..
Zapobieganie
Zapobieganie nadciśnieniu śródczaszkowemu obejmuje:
- terminowe i aktywne leczenie chorób neuroinfekcyjnych;
- zapobieganie urazowym uszkodzeniom mózgu;
- terminowa korekta zaburzeń dynamiki płynu mózgowo-rdzeniowego, krążenia krwi;
- racjonalne zarządzanie ciążą i porodem;
- unikanie przeciążenia psychicznego i fizycznego;
- zgodność z reżimem dnia;
- odrzucenie złych nawyków.
Nie lekceważ wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Środki przeciwbólowe i przeciwskurczowe nie są w stanie pozbyć się choroby. Wymagana jest dokładna diagnoza medyczna i właściwe leczenie, które jest przepisywane w zależności od przyczyn patologii. Nie powinieneś polegać na tradycyjnej medycynie. Tylko wysoce profesjonalna opieka medyczna może uczynić twoje życie długim i satysfakcjonującym..