Tripofobia na skórze: tajemnicze wizje lub prawdziwe zagrożenie?

Czy przejawy tripofobii na skórze naprawdę są tak straszne, czy to wszystko to tylko autohipnoza? Jak się go pozbyć i czy jest to możliwe? Uporządkowane!

Co to jest tripofobia

Druga część tego słowa jest zrozumiała. Fobia to strach, strach przed czymś. A pierwszy - „tripo”, jest generatrix i oznacza „dziura, dziura, koncentracja dziury”.

Nagromadzenie dziur lub wybrzuszeń dosłownie doprowadza ludzi do szaleństwa z powodu tego zaburzenia. Tripofobia na skórze z powodu problemów dermatologicznych związanych z dowolnymi zagłębieniami.

W podręczniku diagnozowania zaburzeń psychicznych nie ma wzmianki o tripofobii, ta dolegliwość nie została naukowo potwierdzona, z tego powodu nie można jej nazwać chorobą. Jest to najwyższy stopień obrzydzenia, jego patologiczny przejaw, którego nie można kontrolować.

Ostatnio strach przed dziurami w klastrze staje się coraz bardziej powszechny. Świat usłyszał o tym po raz pierwszy w 2004 roku, to wtedy rozpoczęto pierwsze badania. Profesjonalny opis tego odchylenia psychosomatycznego pojawił się dopiero w 2013 roku. A w 2016 r., Dzięki testom laboratoryjnym, udowodniono, że obrzydliwe okulary powodują wrażliwość psychiczną i niestabilne funkcjonowanie układu nerwowego. Wywołują dyskomfort wzrokowy, działając poprzez wizualny sposób postrzegania informacji..

Podatność na dolegliwości

Najczęstsze codzienne rzeczy mogą powodować atak tripofobii: zjawiska naturalne, żywność, zwierzęta, rośliny, owady, zewnętrzne objawy każdej choroby. Co dokładnie stanie się czynnikiem wywołującym strach przed dziurami w klastrze, nie jest znane. Najpotężniejsze efekty to:

• wiele pasaży owadów lub ich larw, plastrów miodu, gniazd os;
• kolby kukurydzy, dojrzałe głowy słonecznika;
• dziury w serze, ciasta, pianka na mleku lub kawie, porowata czekolada;
• Surinamska ropucha tropikalna;
• obiekty geologiczne lub architektoniczne;
• problemowa skóra, wysypki, trądzik, powiększone pory, czarne plamy.

Nie lekceważcie pierwszych przejawów strachu przed dziurami. Z biegiem czasu postępuje, a ataki zdarzają się częściej. Drażniące mogą powodować halucynacje wzrokowe w postaci dziur w kępach na ciele. Takie wizje wywołują ataki paniki, chęć zdjęcia skóry lub ukrycia się.

Przyczyny

Ponieważ to odchylenie nie zostało jeszcze wystarczająco zbadane, dokładne przyczyny pojawienia się tripofobii są trudne do określenia. Jednak naukowcy nadal przeprowadzali badania i na podstawie tych obserwacji zidentyfikowano następujące grupy ryzyka:

1. Niekorzystne warunki społeczne.
2. Dziedziczna predyspozycja.
3. Związane z wiekiem lub zmiany hormonalne w ciele.
4. Brak leczenia problemów dermatologicznych.
5. Wrodzony patologiczny obrzydzenie.

Strach przed zatorami nie zależy od wieku i płci i może wystąpić w dowolnym momencie.

Tripofobia, jako odchylenie, objawia się u osoby nieprzyjemnymi wrażeniami na skórze, gdy pojawiają się dziury gromadowe na czymś. Mózg natychmiast zaczyna przetwarzać to, co zobaczył i wyobraża sobie, że ten sam horror może dotyczyć jego ramienia, nogi lub całego ciała.

Typowe objawy

Przerażające jest myślenie, ale co siódmy mieszkaniec Ziemi widzi w porowatej czekoladzie, plastrach miodu lub owocach lotosu prawdziwe i niewytłumaczalne zagrożenie.

Pierwszą reakcją na widoczne dziury gromadowe, w dowolnej formie, jest alarmujący stan. Przy dalszym kontakcie z bodźcem zaczynają pojawiać się inne znaki. To odchylenie psychosomatyczne można wyrazić następującymi objawami:

• narastający strach, panika;
• nadmierne pocenie;
• zbyt blada lub czerwona skóra;
• wysypki skórne;
• niestabilne bicie serca;
• drżenie całego ciała lub samych kończyn;
• drażliwość i niekontrolowana agresja;
• chęć wymiotowania;
• skurcze mięśni, skurcze;
• ostry ból głowy;
• utrata orientacji.

Osoba cierpiąca na tripofobię doświadcza szczególnego, przeszywającego, żywego poczucia obrzydzenia lub obrzydzenia na widok skupiska dziur lub guzków.

Historyczne korzenie

Około 15% światowej populacji podświadomie odczuwa lęk, ataki astmy, zawroty głowy i swędzenie skóry, gdy w polu widzenia wpadają dziury gromady pochodzenia biologicznego. Sytuacja jest jeszcze bardziej zaostrzona, jeśli dziury mają jakąkolwiek treść. Zdarzają się ciężkie przypadki, aż do utraty przytomności, ale taka reakcja jest raczej rzadka niż reguła.

Główna część osób cierpiących na tripofobię, w pierwszych sekundach kontaktu wzrokowego z drażniącym, odczuwa wstręt zmieszany z ciekawością i lękiem, a także patologiczną chęcią wydobycia zawartości dziur. Skąd to pragnienie? Wszystkie niewytłumaczalne rzeczy dotyczące ludzkich odruchów i instynktów są zakorzenione w odległej przeszłości. Strach przed dziurami ma więc własną hipotezę pochodzenia. Winni są pasożyty!

Wszystkie zwierzęta, w takim czy innym stopniu, cierpią na pasożyty skórne. Tak było w starożytności. Człowiek nie był wyjątkiem i był także poddawany ich atakom. Naczelne, nasi najbliżsi krewni, nadal mają zwyczaj poszukiwania i usuwania wszelkich szczątków i pasożytniczych owadów z ciała krewnych. Ta reakcja adaptacyjna służyła również rozwojowi tripofobii u ludzi..

Ale gdzie są dziury, a nawet skupiska, tak przerażające niektórych ludzi? Powodem tego wszystkiego są małe i na pierwszy rzut oka nieszkodliwe muchy, które żyją na całym kontynencie afrykańskim. Wie, jak szybko i cicho składać jaja pod skórą ssaków, w tym ludzi. Larwy powstają z jaj, tworząc afrykański miazm tropikalny w miejscu ich lokalizacji.

Szczerze mówiąc, wygląda okropnie. Larwa żyje i rozwija się w swojej osobistej dziurze na skórze, podczas gdy kilka innych osób osiedla się w pobliżu. Oddychają, poruszają się i wyglądają jak najstraszniejsze zdjęcia z Internetu o tripofobii. Pojawienie się rozległego miazmatu skóry może powodować uporczywą niechęć do skupisk nawet u najbardziej doświadczonych i nieugiętych osób.

Każde zachowanie ludzi jest uwarunkowane genetycznie. Należy pamiętać, że z czasem ich reakcja i zachowanie jako całości bardzo się zmieniło. Jeśli niektórzy, bardzo nieliczni, na widok skupiska trądziku lub czarnych plam, mają nieodparte pragnienie ich wyciśnięcia, wówczas większość ludzi cierpiących na tripofobię odczuwa dyskomfort, nudności lub duszenie.

Winiki wyszukiwania

Należy zauważyć, że objawy strachu przed dziurami są bardziej wyraźne po południu niż rano. Być może wynika to z nadmiaru adrenaliny i chęci organizmu do jej wydania.

Naukowcy odkryli, że wszystkie nieprzyjemne objawy towarzyszące tripofobii są reakcją mózgu na potencjalne niebezpieczeństwo. Warto zauważyć, że każda inna fobia powoduje tylko strach, podczas gdy osoba cierpiąca na strach przed dziurami odczuwa obrzydzenie i dyskomfort fizyczny.

Atakowi towarzyszy uwolnienie dodatkowej porcji adrenaliny do krwi. Prowadzi to do pewnej zależności. Człowiek chce ciągle przeżywać te żywe wrażenia. Z tego powodu szuka on zdjęć w Internecie utworzonych za pomocą Photoshopa. Aby pozbyć się tego zaburzenia, musisz przerwać to niekończące się koło i przywrócić jednostkę do normy..

Metody leczenia

Leczenie objawów tripofobii na skórze odbywa się za pomocą psychoterapii. Mogą to być zarówno lekcje grupowe, jak i indywidualne. Specjalista dla każdego pacjenta wybiera najbardziej odpowiednią i skuteczną metodę. Celem terapii jest powrót do normalnego stanu psychicznego i uzyskanie spokoju ducha.

Na początek określa się stopień rozwoju choroby. Przeprowadzana jest odpowiednia diagnoza, podczas której podkreślane są objawy i uwarunkowania problematycznych zachowań..

Etapy badania i identyfikacji zaburzeń:

1. Szczegółowa ankieta dla pacjenta.
2. Ustalenie rodzaju i stopnia rozwoju strachu.
3. Wykluczenie choroby o podobnych objawach.
4. Zaliczenie testu, według którego planowana jest terapia rehabilitacyjna.

Testowanie jest ważnym krokiem w diagnozie tripofobii, podczas którego pacjent widzi zdjęcia, które mogą wywoływać lęk przed dziurami w klastrze na ciele. Terapeuta w tym czasie uważnie monitoruje swoje zachowanie i stan.

Pomimo tego, że indywidualne podejście jest ważne w wyeliminowaniu tego delikatnego problemu, istnieje szereg działań mających na celu poprawę ogólnego stanu. Dostępne są następujące metody ekspozycji:

• terapia substytucyjna, zachowanie korekcyjne;
• psychoanaliza osobowości, zwiększona samokontrola;
• zmiana postrzegania informacji;
• przyjmowanie leków przeciwhistaminowych lub uspokajających;
• leczenie, w tym hospitalizacja za pomocą leków o działaniu przeciwdrgawkowym, przeciwzapalnym i uspokajającym;
• hipnoza.

Metody zapobiegania

Niestety nie jest możliwe zapobieganie rozwojowi takiej fobii, ale całkiem możliwe jest zminimalizowanie prawdopodobieństwa rozwoju tej dolegliwości. Aby to zrobić, potrzebujesz:

1. Staraj się unikać stresujących sytuacji..
2. Naucz się kontrolować własne emocje i zwracać uwagę we właściwym czasie..
3. Uprawiaj jogę lub medytację.

To oczywiście nie jest panaceum na powstanie patologicznego strachu przed dziurami, ale z pewnością działania te nie zaszkodzą. W przypadku pierwszych oznak tripofobii najlepszym rozwiązaniem jest skonsultowanie się ze specjalistą.

Zjawisko tripofobii lub strach przed dziurami

Ogromna liczba lęków znana jest we współczesnej psychologii. Niektóre z nich otrzymały naukowe wyjaśnienia jeszcze ponad sto lat temu. Są jednak takie, których pojawienie się naukowcy spotkali dopiero w XIX wieku. Jedną z najczęstszych i nietypowych fobii jest strach przed dziurami..

Tripofobia, strach przed dziurami

Taka choroba, ze względu na jej młodość, nie została jeszcze dokładnie zbadana przez lekarzy. Angielscy badacze są pewni, że obiekt z wieloma dziurami lub dziurami może wywołać u człowieka nie tylko strach, ale także poczucie obrzydzenia.

Cechy strachu przed dziurami i dziurami

Niezwykła choroba, objawiająca się fobicznymi zaburzeniami psychicznymi na widok licznych dziur i dziur, nazywa się tripofobią. Według lekarzy strach przed dziurami istniał od nie więcej niż 20 lat i przez ten czas choroba nie rozprzestrzeniła się szeroko. Ale sytuacja z wykryciem objawów choroby wprowadza w błąd.

W trakcie licznych badań ponad 10% wszystkich osób biorących udział w eksperymencie naukowym nadal znajdowało objawy choroby. Faktem jest, że osoby cierpiące na tripofobię rzadko odgadują swój problem psychologiczny. Poczucie strachu powstaje tylko wtedy, gdy dziury w klastrze wchodzą do strefy widoczności, z zastrzeżeniem pewnych czynników. Wywoływanie strachu może nawet wyświetlać zdjęcia lub fotografie sera, plastrów miodu, roślin itp..

Tripofobia u ludzi jest rzadko diagnozowana. Przypadki jego występowania są zawsze interesujące i indywidualne. Strach przed dziurami postępuje szybko, co prowadzi do obsesyjnego strachu przed wszelkimi powierzchniami i przedmiotami, w których jest pewna liczba punktów lub dziur. Pacjent może nawet obawiać się porów na skórze, licznych porów na gąbce, a nawet moskitiery na oknach.

Według psychologów tripofobia jest przeciwieństwem innych znanych odmian zaburzeń fobicznych. Jego manifestacja jest nietypowa. Pacjent często nie odczuwa strachu przed paniką, ale odczuwa odrazę na widok licznych dziur. Strach przed dziurami w klastrze ma charakter kulturowy. Choroba może wystąpić po obejrzeniu filmów dokumentalnych i filmów science fiction o pasożytach w ludzkim ciele. Pacjent może odczuwać zawroty głowy, nudności, a nawet wymioty..

Przyczyny tripofobii

Skąd bierze się lęk przed prostymi powtarzającymi się dziurami? Naukowcy otrzymali ostatnio odpowiedź na to pytanie. Po raz pierwszy zaczęli badać tripofobię w Wielkiej Brytanii na początku tego wieku. Badacze D. Cole i A. Wilkins w swoich badaniach nad zaburzeniami psychicznymi podali główne nastawienie w przyczynach tej choroby. Istnieje wiele wersji definicji głównych czynników, z powodu których powstaje tripofobia. Główni eksperci uważają:

• dziedziczność,
• czynnik kulturowy,
• traumatyczne doświadczenia (szczególnie w dzieciństwie).

Zgodnie z wynikami badań naukowcy mogli również dowiedzieć się, że fobia dziur jest jednym z mechanizmów ochronnych człowieka. Taki mechanizm pojawia się na poziomie instynktownym. Jest tylko jeden wniosek: tripofobia jest chorobą z historią. Powstał wiele wieków temu.

Przyczyny tego strachu leżą w podświadomości osoby i pojawiają się tylko w pewnych stresujących sytuacjach. Według wyników Cole'a i Wilkinsa fobię otwierania się klastrów częściej diagnozowano u osób, w których życiu miały miejsce sytuacje traumatyczne..

Przykładem może być użądlenie pszczoły w dzieciństwie i późniejsze objawy obrzęku miejsca ugryzienia lub strach przed zauważonym psem lub innym zwierzęciem.

Fobia może rozwinąć się po użądleniu przez pszczołę.

Co powoduje strach u pacjentów z tripofobią

Tripofobia jest chorobą wieloaspektową. Jego manifestacja może być inna. Niektórzy pacjenci boją się tylko tych licznych dziur, które są związane z przedmiotem lub żywym stworzeniem, które wpłynęły na manifestację fobii. Inni boją się jakichkolwiek dziurawych powierzchni. Według psychologów najczęstszym lękiem u pacjentów jest:

• dziury w ciele,
• klastrowe pryszcze i dziury na roślinach,
• dziury z jedzeniem,
• dziury w przedmiotach gospodarstwa domowego,
• otwory wynikające z życia ludzi lub zwierząt,
• zdjęcia i zdjęcia (nawet jeśli zdjęcia mają charakter graficzny).

Osoba może bać się wszystkiego, co ma tylko strukturę dziury lub punktu. Nieprzyjemne odczucia mogą wystąpić, gdy zobaczysz ser, porowatą czekoladę, plastry miodu, pszczoły, zdjęcia niektórych warzyw, jagód i owoców, dziury w ziemi, niektóre patologie skóry.

Wyboiste rośliny mogą powodować atak paniki u pacjenta

Strach przed dziurami w ciele

Tripofobia na ciele wymaga szczególnej uwagi. Każdy rodzaj powtarzających się pryszczów i dziur na nogach, rękach lub innych częściach ciała może powodować zaburzenia psychiczne. Wielu pacjentów odczuwa dyskomfort z objawami chorób skóry, takich jak egzema lub łuszczyca. Wrzodziejące punkty krwawienia i pęknięcia powodują obrzydzenie u ludzi, a czasem nawet nudności i wymioty. Fobia dziur w ludzkim ciele może mieć zupełnie inny charakter. Często u pacjentów pojawia się strach na widok:

• przekłuwanie uszu lub przekłuwanie innych części ciała,
• blizny na dłoni, twarzy itp..,
• zaskórniki,
• skutki ospy (strach przed okrągłymi jamami na skórze).

Choroba może objawiać się jako lęk przed wieloma dziurami i jednym lub dwoma. Nagromadzenie się wszelkich ran, czarnych plam lub małego trądziku powoduje uczucie strachu zarówno w przypadku ich obecności na skórze pacjenta, jak i innych osób. Dla zwykłego człowieka, który nie cierpi na taką chorobę, wygląda to naturalnie, ponieważ osoba cierpiąca na tripofobię jest obrzydliwa.

Ważne jest, aby odróżnić zwykłe odrzucenie fizycznych nakłuć wykonanych do woli osoby, wstręt i niechęć do wad, z prawdziwymi objawami choroby.

Kolczyki i kolczyki w uszach mogą wywoływać strach w tripofobii

Strach przed wszelkimi małymi dziurami

Strach przed małymi dziurami jest spowodowany nieprzyjemnymi traumatycznymi lub kulturowymi czynnikami. Bez doświadczonego stresu odciśniętego w podświadomości choroba objawia się bardzo rzadko. Pacjenci mogą odczuwać strach zarówno z powodu dużej liczby otworów powtarzanych z pewną częstotliwością, jak i z powodu płaskiej powierzchni porowatej postaci.

Patrząc na zdjęcie lub fotografię, nie widzimy samej dziury. Fotografia - wyświetlanie wyglądu określonego obiektu lub powierzchni. W prawdziwym życiu są tego przykłady. Jednym z nich jest strach przed powtarzającymi się dziurami w postaci porów, które ma każda skórzana rzecz (kurtka, torba, torebka itp.) Pacjent, gdy widzi skupisko małych powtarzających się wzorów, odczuwa odrazę i inne objawy strachu.

Strach przed małymi dziurami może uniemożliwić normalne życie, ponieważ strach może powstać nagle z obrazów i przedmiotów, które przynajmniej trochę przypominają skupiska dziur.

Poczucie obrzydzenia może być spowodowane przez strukturę krojonego mięsa, kawę z pianką, napoje gazowane, a nawet chleb. Aby zwalczyć takie zaburzenie fobiczne, ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego pojawił się taki strach i jak się wyraża. Strach przed dużą liczbą dziur jest uleczalny.

Dziury w chlebie, kolejne źródło strachu

Objawy fobii

Objawy choroby zwanej tripofobią mogą być psychiczne lub fizyczne. Objawem fobii może być obrzydzenie, a nawet lęk paniczny, któremu towarzyszą inne objawy. Osoba przeszkadza:

• zawroty głowy i bóle głowy,
• nudności i wymioty,
• drżenie w ciele,
• problemy z koordynacją i koncentracją,
• uczucie niepokoju i niebezpieczeństwa.

Oznaki tripofobii mogą być również wyrażone przez reakcje alergiczne na skórę, zwiększone pocenie się, trudności w oddychaniu itp. Oznaki tego strachu, podobnie jak innych fobii, mają charakter krótkotrwały. Gdy obiekt z dziurami zniknie z pola widzenia, samopoczucie osoby stopniowo się normalizuje..

Nudności i wymioty, objawy zaburzenia

Funkcje leczenia

Chociaż tripofobia została uwzględniona na liście fobii, psychiatrzy nie postrzegają jej jako choroby. Strach przed dziurami i dziurami jest postrzegany jako nerwica lub stan obsesyjny, który wymaga użycia psychokorekcji. Biorąc pod uwagę wyniki brytyjskich naukowców, można ustalić, że choroba ta została nabyta, co oznacza, że ​​nie jest zakaźna. Najpopularniejsze metody pracy z tripofobią mają na celu:

1. Zidentyfikuj przyczyny strachu. Rozpatrywany jest indywidualny przypadek kliniczny pacjenta, jego skargi są akceptowane, objawy są identyfikowane i określane, dzięki czemu postrzega zagrożenie w sposób irracjonalny. Pomaga uzasadnić strach..
2. Przywrócenie normalnego stanu psychicznego w czasie strachu. Najczęściej używa się oddechu z krótkim oddechem i długim wydechem z rzędu. Takie działania pomogą zwalczyć lęk..
3. Zastosowanie hipnoterapii. Korekta stanu psychicznego poprzez wpajanie pacjentowi racjonalności czynników wywołujących strach.
4. Brać lekarstwa. Lekarz może przepisać środki uspokajające, które złagodzą niektóre objawy fobii..

Nie ma jeszcze jednego systemu korekcji. W przypadku silnego lęku obsesyjnego psychiatra może przepisać pacjentowi leki przeciwdepresyjne, aw przypadku reakcji alergicznych - leki przeciwhistaminowe. Często pozbyć się choroby uzyskuje się bez przyjmowania leków. Leczenie pacjentów opiera się na jednej lub kilku metodach psychokorekcji. Najpopularniejsze typy: wizualizacja strachu i pokazywanie obrazów na przemian.

Wizualizacja strachu pozwala leczyć pacjentów w każdym wieku. Najłatwiej jest narysować obiekt obrzydzenia, uczynić go jasnym i kolorowym. Jeśli pacjent czuje, że stracił dyskomfort podczas oglądania własnego obrazu, terapia daje pozytywny wynik.

Psychoterapeuci zalecają takie leczenie w domu, gdy jest czas wolny..

Pokaz obrazów z ich naprzemiennością (kojące krajobrazy, tła itp. Zastępowane są obrazami wywołującymi strach i wstręt) jest nie mniej popularną metodą. Jego szczególną cechą jest to, że przy ciągłej zmianie obrazu osoba rozwija swoje zdolności adaptacyjne. Im bardziej pacjent będzie zaangażowany w takie leczenie, tym szybciej będzie w stanie pokonać swoje obawy.

Wniosek

Rozpowszechniony, ale jeszcze nie rozpoznany przez społeczeństwo, strach leży w podświadomości. Przyczyny tripofobii można ukryć nawet w instynktach, które przejawiają się tylko w niektórych stresujących sytuacjach. Rozwój takiego stanu jest nieprzewidywalny. Często strach rozprzestrzenia się tak bardzo, że trudno jest mu spędzać wolny czas, pracować, a nawet jeść.

Leczenie takiego zaburzenia fobicznego nie ma jednego systemu. Terapię, jej różnorodność i intensywność dobiera się dla każdego przypadku klinicznego, obecności niektórych objawów i ciężkości choroby.

Jeśli trudno ci to obejrzeć do końca, być może cierpisz na tripofobię

Jedną z najmłodszych chorób jest tripofobia, napisz fishki.net.

Zostało odkryte w 2000 roku, ale już wtedy dziesiątki tysięcy ludzi cierpiało ze strachu przed dziurami w gromadach. Osoby z tripofobią mogą bać się plastra miodu lub, na przykład, rozszerzonych porów i trądziku na skórze osoby. Sugerujemy, aby spojrzeć na te zdjęcia i sprawdzić, czy jesteś chory na tripofobię.

Część koralowca

Strach ten można wyjaśnić traumą psychiczną spowodowaną w dzieciństwie. Na przykład dziecko może zostać zaatakowane przez pszczoły, które wyleciały z plastrów miodu, więc w dorosłym życiu doświadczył objawów tripofobii.

Takie zdjęcie w menu ormiańskiej restauracji może przestraszyć tripofobe i wywołać strach, panikę i wymioty.

Naukowcom udało się ustalić, że w części kory mózgowej powstają gwałtowne emocje i reakcje. Według statystyk u 10% osób ta część jest bardziej rozwinięta niż w pozostałych, dlatego nawet zdjęcia mogą wywoływać strach.

Pianka do kawy

Istnieje teoria, że ​​naczelne mają taką reakcję genetyczną, a ludzie po prostu ją odziedziczyli. Kiedy naczelne rozwijają ropnie na skórze, zaczynają panikować.

Bułka jagodowa

Objawy są identyczne dla wszystkich: ludzie zaczynają panikować, wymiotować, zawroty głowy, drżenie i swędzenie skóry.

Cholera

Strach przed trypofobami jest spowodowany otwarciem klastra.

Tylko nasiona dojrzewającego lotosu

Nawet place budowy mogą wywołać panikę z powodu tripofobii.

Sufit windy

W zamkniętym pokoju z takim sufitem ludzie z klaustrofobią i tripofobią poczują się źle.

Wielu gapiów lubi straszyć zdjęcia z takimi dziurami w rękach. Kiedyś ludzie nawet wierzyli, że był to objaw tripofobii. Jednak tak nie jest. Tripofobia to tylko choroba psychiczna i podobny umiejętnie nałożony makijaż do makijażu oraz mnóstwo photoshopa.

Na tym zdjęciu cyrkonie, sztuczna krew i edytor zdjęć.

W tym filmie możesz zobaczyć, jak powstaje „nieszczelna” skóra..

Strach przed dziurami lub tripofobia

Czy martwisz się, gdy patrzysz na plaster miodu, widzisz powiększone pory lub inne małe liczne otwory? Jeśli tak, to może cierpisz na tripofobię.

Co to jest tripofobia

Tripofobia to strach przed skupiskami małych dziur, dziur. Pacjent doświadcza irracjonalnego strachu przed paniką na widok dziur w gromadach (guzki, pryszcze, dziury na powierzchni). Nazwa fobii pochodzi od dwóch greckich słów: tripo - robienie dziur i fobos - strach. Jest to nowoczesny rodzaj fobii, pierwszy przypadek zarejestrowano w 2000 r., A termin wprowadzono w 2004 r.

Co przeraża tripofobię:

• koralowce
• plaster miodu;
• mrowisko;
• skóra kurczaka;
• kwiat lotosu (pudełko z nasionami);
• oskubany ptak;
• żołędzie na drzewie;
• szczęka perkusisty;
• durszlak;
• nasiona dyni;
• język kota;
• ściana z piaskowca;
• bąbelki w cieście, napoje;
• rany na ustach;
• skóra węża;
• myjka;
• ser;
• porowata czekolada;
• powiększone pory;
• trądzik i blizny twarzy;
• gąbczasta struktura roślin;
• wnęki na nasiona.

Przerażające przedmioty można podzielić na grupy:

• skupiska dziur w ciele człowieka lub zwierzęcia;
• cechy struktury i struktury roślin;
• dziury w produktach spożywczych, na przykład w chlebie, serze;
• ruchy małych zwierząt, owadów, robaków;
• drzewa, skały geologiczne o porowatej strukturze;
• otwory klastrowe w obiektach technicznych;
• obrazy i fotografie wielu dziur.

Jak manifestuje się fobia dziur

Na widok przerażających przedmiotów człowiek doświadcza grozy, paniki, niepokoju i innych dolegliwości. Podczas ataku paniki pacjent zachowuje się niewłaściwie, krzyczy, macha rękami i nogami i może kogoś zaatakować. Oprócz reakcji psychoemocjonalnych i behawioralnych obserwuje się somatyczne przejawy strachu.

Fizyczne przejawy fobii:

• wyzysk
• wzrost ciśnienia;
• palpitacje serca;
• bół głowy;
• zawroty głowy;
• dreszcze;
• nudności;
• skurcze
• swędzący
• podrażnienie i zaczerwienienie skóry;
• zlodowacenie kończyn.

Podczas ataku paniki występują problemy z oddychaniem, zaburzona koordynacja, poczucie nierealności.

Przyczyny tripofobii

Strach przed dziurami jest jedną z najsłabiej rozumianych fobii. Dokładne przyczyny jego rozwoju nie zostały jeszcze ustalone, ale naukowcy byli w stanie ustalić, że fobia dziur opiera się na sile skojarzeń. Otwory są związane z chorobą, rozkładem, rozkładem, obrażeniami, niebezpieczeństwem, infekcją.

Według innej teorii jedna część mózgu odpowiada za reakcję emocjonalną na nagromadzenie dziur. U niektórych osób (10–20%) dział ten jest rozwinięty nieco bardziej, ale ponieważ osoby te są zagrożone.

Zgodnie z trzecią teorią lęk przed dziurami przyszedł od odległych przodków. U naczelnych ropnie i rany na ciele sygnalizują, że larwy zwinęły się pod skórą. W krajach egzotycznych ludzie ryzykują stanie się ofiarą owadów, które wykorzystują ludzi jako inkubator. Wszystko to sprawia, że ​​na poziomie genetycznym boi się dziur (strach, że są one obarczone niebezpieczeństwem, ktoś tam mieszka itp.).

Według najnowszych badań przeprowadzonych przez amerykańskich naukowców wrogość do dziur nie opiera się na strachu, ale na obrzydzeniu i obrzydzeniu. Dlatego w Stanach Zjednoczonych taka diagnoza, jak tripofobia, oficjalnie nie istnieje. Naukowcy uważają, że wrogość jest spowodowana skojarzeniami, a nie specyfiką mózgu lub czynnikami genetycznymi..

Rzadziej fobia tripofobiczna jest spowodowana osobistą traumą i skojarzeniami. Na przykład rój pszczół zaatakował dziecko, teraz każda grupa dziur jest związana z plastrami miodu, a te z niebezpieczeństwem, bólem.

Etapy tripofobii

Rodzaje i stadia fobii nie zostały jeszcze dokładnie sklasyfikowane, ale należy zauważyć, że strach rozwija się w trzech etapach:

1. W łagodnym stadium choroby obserwuje się lekki niepokój i nerwowość..
2. Przy umiarkowanej fobii objawy psychiczne są dodawane do objawów psychicznych: nudności, drżenie, swędzenie skóry.
3. W ciężkiej fobii nasilają się reakcje somatyczne i psychiczne, występują wymioty, zawroty głowy, ataki paniki.

Test trifofobii

Każda osoba może zorganizować sobie test tripofobii i go zdać. Wystarczy znaleźć wybór obrazów tematycznych w Internecie. Jeśli na nie patrzysz, odczuwasz lęk, wstręt, przerażenie, dyskomfort fizyczny, prawdopodobnie cierpisz na tripofobię.

Ponadto można podejrzewać obecność patologii podczas analizy odpowiedzi na następujące pytania:

• Wszelkie otwory na ciele powodują panikę.?
• Czy boisz się kolczyków, zdjęć nakłuć??
• Czy boisz się zranienia??

Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na wszystkie pytania, zalecamy wizytę u psychologa lub poddanie się dodatkowym testom.

Tripofobia na ludzkiej skórze

Z powodu niewystarczającej wiedzy na temat strachu przed dużą liczbą małych dziur powstaje wokół niego wiele mitów i plotek. Na przykład ktoś rozpoczął pogłoskę, że tripofobia na ciele jest chorobą, która atakuje skórę osoby, powoduje pojawienie się dziur na skórze, ropnie, łzy, podobno choroba niszczy części ciała. Plotki te są wzmacniane przez zdjęcia utworzone za pomocą Photoshopa. Przedstawiają i retuszują poszczególne części ciała (dziury są umieszczane na zdrowych częściach ciała lub na skórze osoby) lub odciskane są części ciała za pomocą makijażu woskowego (najczęściej w dłoni).

Jak pozbyć się strachu przed dziurami

Tripofobia jest leczona za pomocą psychoterapii (sesje indywidualne i grupowe), farmakoterapii (środki uspokajające, leki przeciwdepresyjne). Samodzielnie radzisz sobie z łagodną fobią..

Przezwyciężanie strachu

Jak pozbyć się tripofobii? Aby poradzić sobie ze strachem, musisz nauczyć się zmieniać uwagę. Gdy tylko złapiesz się w przerażających myślach, spróbuj zwrócić uwagę na dowolny neutralny przedmiot, który cię otacza i pomyśl o czymś przyjemnym.

Większość samych trofobów przyznaje, że są zdegustowane, a nie strach. Niektórzy ludzie wydają się odczuwać dziury w swoich ciałach, odczuwają ból, ból. W takim przypadku musisz połączyć się za pomocą ćwiczeń oddechowych, sugerując myśli o irracjonalności strachu. Teraz znasz cechy fobii, jej przyczyny i przesłanki. Przypomnij sobie o mechanizmie skojarzeń, blokuj negatywne myśli.

Przydatne jest opanowanie medytacji i relaksu, prowadzenie strachu przy zbliżeniu. Uzbrojeni w techniki samoregulacji, patrz przerażające obrazy, stopniowo wydłużaj czas treningu. Po tygodniu zauważysz, że lęk stał się mniej wyraźny. Zwycięstwo można uznać za takie warunki, w których nie wystąpią objawy somatyczne, niepokój podczas oglądania obrazów plastrów miodu, nasion i tym podobnych. Normalne jest niechęć do przerażających zdjęć sfotografowanych części ciała, ale pod warunkiem, że nie panikujesz, nie próbuj na sobie, nie doświadczaj upośledzenia fizycznego.

Porada psychologa

Leczenie w gabinecie psychologa ma na celu nie tyle wyjaśnienie przyczyn strachu, ile nauczenie umiejętności samoregulacji klienta. Uczy się umiejętności relaksacji i samokontroli w stresujących sytuacjach. Równolegle trwają prace nad ludzkim myśleniem. Musi nauczyć się odróżniać prawdziwe niebezpieczeństwo od fikcji.

Musisz zrozumieć, że strach przed dziurami i dziurami wiąże się z oczekiwaniem, że ktoś wydostanie się z nich i zaatakuje. Ale czy ktoś może wydostać się z otworów w tabliczce czekolady, które są spowodowane technologią przygotowania i składem produktu? Klient uczy się analizy, racjonalnego myślenia, zarządzania emocjami i myślami.

Czasami psychologowie używają metody przeglądania naprzemiennych obrazów. Przerażające zdjęcia przeplatają się z przyjemnymi zdjęciami krajobrazu, relaksu lub tego, co dana osoba lubi. Stopniowo niepokój maleje, a następny obraz z dziurami nie wywołuje już takiego przypływu emocji jak wcześniej.

Zapobieganie tripofobii

Nikt nie jest odporny na tripofobię. W ramach zapobiegania psychologowie zalecają zwiększenie odporności na stres, naukę kontrolowania i kontrolowania reakcji, unikania przepracowania, uprawiania jogi i medytacji. Nie ma szczególnych środków zapobiegawczych. Wynika to z faktu, że strach przed dziurami opiera się na instynkcie samozachowawczym, który jest nieodłączny dla wszystkich ludzi i odziedziczony po naszych przodkach (strach przed nieznanym, strach przed trującymi roślinami i niebezpiecznymi zwierzętami, strach przed infekcjami).

Konsekwencje biegającej fobii

W miarę rozwoju fobii pojawiają się powikłania: depresja, izolacja, omamy. Strach przed dziurami w klastrze w ciele lub innych przedmiotach przeszkadza w socjalizacji i rozwoju osobowości. Większość ludzi nie rozumie tego strachu, śmieje się z tripofobów lub wyraża wobec nich otwartą niechęć.

Otacza nas wiele obiektów z dziurami w gromadach, na szczęście w większości przypadków tripofobię przeraża określony obiekt lub grupa, a nie wszystkie żywe i nieożywione obiekty z dziurami. Na przykład pacjent boi się tylko sera lub tylko plastrów miodu. Ale nawet w tej sytuacji życia pacjenta trudno nazwać przyjemnym i pełnym. Unikanie przerażającego obiektu nie rozwiązuje problemu. Bez leczenia objawy fobii, a także ogólne samopoczucie osoby, pogorszą się.

Tripofobia lub strach przed dziurami

Strach przed dziurami jest charakterystyczny dla większości ludzi, wyrażany jest w różnym stopniu. Tripofobia to niekontrolowany strach, przytłaczająca panika przed otworami gromady. Niewytłumaczalny horror i strach są trudne do wyleczenia, nawet pod nadzorem specjalistów.

Co to jest tripofobia?

Zaburzenia psychiczne zidentyfikowane w 2000 r. Nazwa choroby nabyta cztery lata później. Fobia dziur przejawia się w różnym stopniu. Niektórzy ludzie nie mogą znieść wyglądu myjki lub porowatej czekolady, podczas gdy inni mają dość dużej liczby małych dziur na skórze.

Ważny! Tripofobie nie doświadczają negatywności ze strony wszystkich porowatych przedmiotów. Każdy doświadcza choroby na swój własny sposób.

Strach przed dziurami i dziurami w ludziach może być spowodowany widokiem:

• skupiska dziur na skórze;
• gąbczaste glony;
• wgłębienia w roślinach, w których jest dużo nasion;
• serowy chleb;
• pianka mydlana, pianka do kawy;
• tunele wykopane przez żywe organizmy;
• otwory klastra;
• skały geologiczne o porowatej strukturze;
• zdjęcia z wieloma porami.

W sieci, na prośbę tripofobii, można znaleźć informacje na temat tak zwanej choroby skóry. Treściom towarzyszą zdjęcia ze zepsutą skórą pokrytą dnem. Ale to mit, obrazy są tworzone w edytorze graficznym. To nie jest choroba, która niszczy części ciała, ale zaburzenie psychiczne..

Psychiatrzy w Ameryce nie uważają strachu przed dziurami w gruncie za całkowitą fobię. Twierdzą, że jest to przejaw obrzydzenia biologicznego..

Częste objawy

Prawie wszyscy obawiają się dziur i dziur w ciele. Ale jest to szczególnie dotkliwe z powodu:

• genetyczne predyspozycje;
• szok doświadczony;
• kultura i edukacja.

Nieświadome reakcje odruchowe oparte są na podświadomym nerwowym skrzeczeniu, a nie strachu. Jest im podyktowana naturalna ochrona - strach, że w głębi jest ten, który może wyrządzić krzywdę. Holofofobia powoduje również panikę ze strachu przed chorobą. Nieświadomie postrzegany jako coś niszczącego ciało i powodującego ból, cierpienie. Ale choroba nie objawia się fizycznie.

Ciągły strach może pojawić się z powodu przypadku doświadczonego w dzieciństwie, który jest związany z dziurami w klastrach. Przejawowi tripofobii towarzyszą objawy somatyczne:

• cardiopalmus;
• utrudniony oddech;
• wysokie ciśnienie krwi;
• nudności wymioty;
• oszołomiony;
• zaburzona koordynacja;
• swędzący.

Uwaga! Jeśli strach przed wieloma dziurami jest podyktowany obrzydzeniem, to nie jest to dolegliwość fobiczna.

Odmiany postaci choroby

Wiele otworów na dowolnej powierzchni może powodować nie tylko zawroty głowy, ale także omdlenia w tripofobe z ciężką postacią choroby. Jeśli sytuacja się pogorszy, pacjent zobaczy halucynacje. Wydaje mu się, że obsesyjne dziury w klastrze są wszędzie, nie można się ich pozbyć.

Możesz poradzić sobie sam tylko z łagodnymi formami. Aby pokonać niekontrolowaną panikę, potrzebujesz pomocy specjalisty.

Jeśli strach przed zatorami nie jest fobiczny, można przezwyciężyć samozadowolenie. Ale w sytuacji, gdy choroba rozwija się w pełnoprawną fobię, konieczna jest pomoc psychoterapeuty. W przeciwnym razie patologia będzie postępować..

Ludzki mózg łączy formę grup dziur z niebezpieczeństwem, reaguje natychmiast. To mechanizm samoobrony. Jeśli fotomontaż ze skórą okaleczoną dziurami jest przerażający, to nie jest to fobia. Psychoterapeuta diagnozuje zaburzenie psychiczne podczas pierwszej rozmowy.

Rodzaje leczenia

Specjalista określa nasilenie strachu przed małymi dziurami, po których zaleca się leczenie. Określane są następujące rodzaje chorób:

1. Łagodny (lęk przed dołem, nerwowość).
2. Średni (nudności, swędzenie, drżenie).
3. Ciężkie (ataki paniki, wymioty, zawroty głowy, omdlenia).

Stan pacjenta pogarsza rozpowszechniony mit, że tripofobia jest chorobą skóry. Jedynym fizycznym objawem strachu jest nerwowe swędzenie. Złudzenie ludzkie skomplikowało życie chorych. Awersja biologiczna jest fobiczna tylko w ciężkiej postaci.

Ciężkie objawy pogarszają jakość życia, mogą wpływać na zdrowie. Częste ataki paniki, utrata przytomności i wymioty z rodzaju fotografii to okazja do skonsultowania się z psychoterapeutą. Do zastosowania leczniczego:

• przyjmowanie leków;
• leczenie szpitalne;
• indywidualne lekcje z lekarzem;
• psychoterapia grupowa;
• psychoanaliza.

Często lekarz przepisuje zestaw środków, aby osiągnąć przedłużony wynik. Jako wsparcie medyczne stosuje się środki uspokajające, maści ze swędzenia. Głównym celem terapii jest nauczenie się kontrolowania paraliżującego strachu. Fobia dziur powstaje na poziomie podświadomości, której nie można kontrolować w początkowych stadiach.

Aby pokonać chorobę samodzielnie, psychologowie zalecają uciekanie się do medytacji, treningu sytuacyjnego i relaksu. Test tripofobii jest prosty:

1. Na widok chorób skóry zaczyna się niekontrolowana panika, pojawia się szok, wymioty - czas skonsultować się z terapeutą.
2. Fotografie wywołują wstręt, wrogość, ale osoba jest w stanie je obserwować do końca, odczuwając jedynie lęk, wtedy jest to reakcja biologiczna organizmu.

Wniosek

Według statystyk 90% ludzi cierpi na fobię wielu dziur. Spośród nich 10% jest podatnych na postęp patologii. Wystarczy skontaktować się z psychoterapeutą, aby zdiagnozować zaburzenie psychiczne lub odrzucić jego obecność.

Do diagnozy stosuje się metodę wizualną. Pacjentowi pokazano obrazy, wśród których znajdują się plastry miodu, zmiany skórne, osobliwe rośliny i zwierzęta, obiekty inżynieryjne z dużą liczbą otworów klastrowych. Na podstawie reakcji na dziury pracownik medyczny określa etap choroby, przepisuje leczenie.

Tripofobia skóry: z powodu tego, co się pojawia, oznaki, leczenie

Artykuły ekspertów medycznych

Paniczny strach przed otwartymi dziurami i dziurami to tripofobia. Rozważ cechy tej patologii, objawy, metody diagnozy, korekty i leczenia.

Istnieje wiele fobii, które wywołują ostry atak strachu i powodują pocenie się. Niektóre z nich powodują zamieszanie, a nawet śmiech, ale dla pacjenta jest to czynnik, który utrudnia pełne życie. Na przykład nieszkodliwy baton czekoladowy lub plaster miodu, pory skóry, rany. Otwory mogą znajdować się na dowolnych obiektach organicznych: ciele, kwiatach, produktach, innych przedmiotach

Tripofobia jest stanem patologicznym, w którym osoba boi się otwartych dziur, szczególnie jeśli widzi je w gromadzie. Choroba została po raz pierwszy wykryta w 2004 roku przez specjalistów medycznych z Oxford University. Oficjalna medycyna nie rozpoznała jeszcze tego naruszenia. Ale wiele osób twierdzi, że boi się zatorów.

Naukowcy uważają, że zaburzenie to fobia ewolucyjna, którą wszyscy mają. Tylko u niektórych osób powoduje ataki paniki, podczas gdy u innych jest to łagodny dyskomfort. Dla przodków była to szczególna zaleta. Poczucie strachu, uważności i wrażliwości pozwoliło nam przetrwać, unikając trujących zwierząt lub zakażenia niebezpiecznymi chorobami.

Kod ICD-10

Epidemiologia

Badania pokazują, że około 16% ludzi na całym świecie jest niespokojnych, widząc nagromadzenie różnych dziur. Statystyki tripofobii wskazują, że kobiety są bardziej podatne na to zaburzenie niż mężczyźni.

Naukowcy przeanalizowali obrazy wywołujące panikę i doszli do wniosku, że przyczyną strachu nie są same dziury, ale występujące skojarzenia. W większości przypadków mózg kojarzy dziury w klastrach z niebezpieczeństwem.

Przyczyny tripofobii

Strach przed otwartymi dziurami jest stanem patologicznym, który wciąż nie jest dobrze poznany. Przyczyny tripofobii związane są z ewolucyjnymi zaletami człowieka. Oznacza to, że podświadomy strach przed wieloma dziurami działa jako ochronna reakcja ciała na różne ukryte niebezpieczeństwa.

Strach rozwija się z różnych powodów, rozważ główne:

• Dziedziczna lub genetyczna predyspozycja.
• Skojarzenie podmiotu z niebezpieczeństwem.
• Uraz psychiczny.
• Wydarzenia traumatyczne.
• Związki z chorobami skóry.
• Czynniki kulturowe.

Co więcej, badania wykazały, że atak paniki jest bardziej związany nie ze strachem, ale z odrazą i niebezpieczeństwem.

Czynniki ryzyka

Strach przed licznymi dziurami, jak kochająca fobia, ma pewne czynniki ryzyka. Przedmioty wywołujące strach to:

• Dziury w żywych organizmach: człowiek, zwierzęta. Czynniki stresowe mogą obejmować otwarte pory, trądzik lub trądzik na skórze, otwory mięśniowe lub łuszczenie się skóry..
• Jedzenie z dziurami: serem, smugami w surowym mięsie, plastrami miodu, otworami chlebowymi, pianką kawową, czekoladą i więcej.
• Rośliny: kukurydza, nasiona lotosu, strąki fasoli.
• Dziury wywołane przez żywe organizmy, takie jak robaki, gąsienice lub larwy.
• Otwory naturalnego pochodzenia: zasoby naturalne, porowate kamienie.
• Cyfrowe i graficzne zdjęcia wielu otworów.

Osoba doświadcza nieprzyjemnych objawów na widok wszelkich obiektów, które mają otwory klastrowe w swojej strukturze. Z tego powodu niepełnosprawność jest zmniejszona, możliwe są ataki mdłości i wymiotów, utrata koordynacji ruchów, zwiększona nerwowość, bóle głowy i zawroty głowy.

Patogeneza

Mechanizm rozwoju stanu patologicznego opiera się na jego przyczynach. Patogeneza tripofobii jest bardzo często związana z urazem z dzieciństwa. Na przykład może wystąpić strach przed plastrami miodu z powodu użądlenia przez pszczoły..

Wpływ na zaburzenie wywierają zdarzenia zewnętrzne: konflikty, stresy z przeszłości, problemy w relacjach. W niektórych przypadkach zaburzenie rozwija się z powodu oglądanego obrazu lub filmu. Osoba ma obsesję na tym punkcie, a podświadomość zaczyna działać zgodnie ze schematem: obchodzić i wystrzegać się wszystkiego, co powoduje doznane nieprzyjemne odczucia.

Choroba może wystąpić z wiekiem, ponieważ fobie mają zdolność kumulacji. Naruszenie przejawia się nie tylko stresem, ale także wrogością i wstrętem. Mechanizm rozwoju choroby jest związany z czynnikami kulturowymi. Dla wielu osób niepokój pojawia się, gdy patrzy się na geometryczny kolor trujących zwierząt, węży lub skorpionów..

Objawy tripofobii

Strach przed różnymi otworami, podobnie jak wiele stanów patologicznych, objawia się narastającym lękiem, który szybko zamienia się w panikę. Objawy tripofobii w dużej mierze zależą od indywidualnych cech ciała pacjenta, rozważ główne:

• Różne reakcje alergiczne.
• Zaczerwienienie lub blednięcie skóry.
• Zwiększone pocenie się.
• Cardiopalmus.
• Drżące kończyny.
• Ataki strachu lub paniki o różnej sile.
• Ciężki oddech.
• Niekontrolowane wybuchy gniewu i strachu.
• Nerwowość.
• Odruch wymiotny.
• Obsesje.
• Bóle głowy i zawroty głowy.
• Skurcze i drgawki.
• Ból w mięśniach.

Jeśli choroba przybierze zaniedbaną formę, możliwe są różne reakcje psychosomatyczne. Około 10% populacji doświadcza nudności, swędzącej skóry, nerwowych drżenia i ogólnego dyskomfortu.

Pierwsze znaki

W większości przypadków patologia wydaje się nagle, bez wyraźnego powodu. Pierwsze oznaki tripofobii mogą być związane z wiekiem, czynnikami umysłowymi, kulturowymi lub dziedzicznymi..

Najczęściej pacjenci opisują zaburzenie w następujący sposób:

• Wrażenie, jakby coś skradało się na skórze.
• Drżenie ciała i swędzenie.
• Wstręt i nudności.
• Atak paniki.

Oznaki niepokoju mogą wystąpić, gdy roślina ma naturalne pory (skrzynie z nasionami lotosu, kukurydza), różne choroby skóry (ospa, powiększone pory, zwężenie źrenic, trądzik), dziury w żywności (ser, piana kawy, nasiona warzyw i owoców), ruchy tworzone przez żywe organizmy (ule owadów, larwy, robaki, mrowiska).

Negatywne doznania powstają nie tylko w bezpośrednim kontakcie z przedmiotem strachu, ale także podczas obserwowania takich obrazów. Osoba reprezentuje obecność obiektu w pobliżu, który wywołuje objawy patologiczne.

Tripofobia na skórze

Irracjonalny strach wynikający z pojawienia się różnych problemów dermatologicznych wskazuje na zaburzenie psychosomatyczne. Tripofobia na skórze najczęściej wiąże się ze strachem przed niebezpiecznymi chorobami skóry. Rany, rany, powiększone lub zatkane pory, blizny powodują wstręt, a nawet panikę.

Niekontrolowany wybuch strachu może objawiać się obsesjami, odruchami wymiotnymi i nerwowością. Bolesny stan w większości przypadków wiąże się z doświadczeniami..

Tripofobia na ciele

Niepokojem wynikającym z pojawienia się różnych dziur i dziur jest tripofobia. Na ciele objawia się różnymi reakcjami alergicznymi, zaczerwienieniem lub blanszowaniem. Niektóre osoby doświadczają nadmiernego pocenia się, drżenia i pojawiania się jasnych plam z powodu intensywnego stresu emocjonalnego..

Wiele fobii powstaje z przyczyn spontanicznych i niewytłumaczalnych, niektóre mają przyczyny umysłowe, wiekowe lub kulturowe. Na przykład czynniki kulturowe są powiązane z osobliwymi opiniami, poglądami i zjawiskami charakterystycznymi dla grup społecznych i stowarzyszeń..

Gradacja

Tripofobia nie ma ogólnie przyjętej klasyfikacji, ponieważ zaburzenie to jest wciąż badane. Rozróżnia się takie etapy stanu patologicznego:

• Łagodny - drażliwość, nerwowość, lęk.
• Środkowa postać - nudności, wysypki skórne, swędzenie i drżenie.
• Ciężka postać - częste ataki paniki, bóle głowy i zawroty głowy, wymioty.

Strach przed dziurami w klastrze jest poważną przeszkodą w normalnym życiu. Bardzo często naruszenie powoduje nieporozumienia, wyśmiewanie, a nawet wrogość. Nieleczony może powodować poważne reakcje psychosomatyczne..

Formularze

Lęk wywołany reakcją na różne dziury, szczeliny i otwory to tripofobia. Odnosi się do młodych i słabo poznanych zaburzeń. Wielu naukowców definiuje to jako odrębną formę strachu..

Rodzaje irracjonalnego strachu zależą od nasilenia objawów patologicznych i od przedmiotu troski. Źródłem paniki może być:

• Dziury w żywych organizmach.
• Zapalne i ropne choroby dermatologiczne.
• Rozszerzone pory i zatyczki łojowe.
• Wysypki na skórze i błonach śluzowych.
• Małe dziury w jedzeniu.

Nagromadzenie się powtarzających się dziur w większości przypadków powoduje niepokój, łagodną nerwowość i niepokój. Bardziej zaawansowane formy wywołują nudności, reakcje alergiczne skóry i swędzenie, drżenie kończyn, bóle głowy. Zabieg przeprowadzany jest przez psychologa przy użyciu różnych technik relaksacyjnych, które pozwalają na zmianę uwagi podczas ataku.

Klastrowa tripofobia

Strach przed zatkaniem różnych dziur jest tripofobią klasterową. Wiele osób cierpi z tego powodu. Osobliwością tego stanu jest to, że osoba doświadcza niekontrolowanego ataku paniki, gdy widzi rytmicznie powtarzające się wzory lub małe dziury. Wielu psychologów uważa, że ​​jest to rodzaj ochronnej reakcji organizmu, to znaczy archaiczny strach przed potencjalnym niebezpieczeństwem - owadami lub jadowitymi wężami.

Tripofobowie nie boją się wszystkich obiektów z otworami klastrowymi. Oznacza to, że osoba może obawiać się dziur w serze, chlebie lub pianie kawowej, ale nie bać się wysypek skórnych. Ta cecha wynika z indywidualnej reakcji i zależy od prawdziwej przyczyny patologii..

Ponieważ klastrowa tripofobia wciąż nie jest rozpoznawana jako choroba, nie ma tradycyjnych metod jej eliminacji. Aby leczyć i przywrócić równowagę psychiczną, musisz skontaktować się z psychologiem. W szczególnie ciężkich przypadkach wskazane są środki uspokajające, a nawet hipnoza..

Tripofobia

Czym jest tripofobia u osoby, nie wszyscy wiedzą. Tripofobia na ciele ludzkim się nie zdarza, ale wielu błędnie uważa inaczej. Przyjrzyjmy się, co to jest i jak sobie z tym poradzić.

Co to jest tripofobia?

Krótko mówiąc, to tylko fobia, która powoduje stan paniki (strach, niepokój) na obiekcie z wieloma małymi otworami blisko siebie (plastry miodu, bańki mydlane, kwiat lotosu i inne różne dziury, po więcej szczegółów patrz zdjęcie poniżej).

Ta patologia jest uważana za stosunkowo nową, ponieważ została odkryta w 2000 roku.

Tripofobia została oficjalnie uznana za chorobę; w 2004 r. Specjaliści z Oxford University.

U osoby z tą patologią na widok dziur gromadowych rozpoczyna się silne podniecenie psychoemocjonalne. Co więcej, panika może wystąpić nawet na myśl o „dziurach” lub oczekiwaniu na spotkanie z nimi.

Przyczyny tripofobii

W stanie paniki człowiek doświadcza wielu negatywnych emocji, z którymi bardzo trudno sobie poradzić bez udziału zewnętrznego. Przyczyny patologii wciąż nie są w pełni zrozumiałe. Ale istnieją pewne prowokujące czynniki prowadzące do tripofobii.

• Uraz psychiczny. Można to wytłumaczyć pewnym negatywnym zdarzeniem w przeszłości związanym z dziurami w klastrze. Na przykład, jeśli rój pszczół zaatakował osobę w dzieciństwie, złe wspomnienia i emocje są związane z jego plastrami miodu. Jeśli dana osoba robi wrażenie, wówczas podobna sytuacja może doprowadzić ją do tripofobii.
• Wiek. Uważa się, że u osób starszych ta patologia występuje częściej niż u młodszego pokolenia. Naukowcy przypisują to temu, że starzy ludzie mają duże doświadczenie życiowe, a niektóre sytuacje mogą sprawić, że przypomną sobie swoje negatywne aspekty życia i wywołają panikę.
• Obecność trądziku u kogoś bliskiego lub w domu z powiększonymi porami skóry. Osoba będzie się bała wystąpienia takich deformacji skóry lub pogorszenia sytuacji, jeśli taka wystąpi.
• Dziedziczność. Udowodniono, że tripofobia u ludzi może być przenoszona genetycznie i występować bez czynników prowokujących..

Uważa się, że ta patologia rozwinęła się na poziomie ewolucyjnym. Na przykład, jeśli na skórze pojawiła się małpa, to w niej zawinęły się robaki itp. Z tego powodu zwierzęta miały niepokój, niebezpieczeństwo dla ich życia. Właśnie to zostało przekazane człowiekowi.

Po stronie naukowej udowodniono, że występowanie tripofobii wiąże się z nieprawidłową interpretacją mózgu widzianych obiektów i zaburzonym skojarzeniem.

Jaka jest najczęstsza tripofobia??

Pojawienie się paniki może dotyczyć dowolnego przedmiotu, produktu, w którym znajdują się blisko siebie małe dziury. Ale najczęstszymi sprawcami strachu są:

• ruchy robaków, larw;
• plastry miodu;
• wgłębienia w roślinach zamiast nasion (słoneczniki, kukurydza);
• produkty spożywcze (ser, kiełbasa ze smalcem, chleb);
• woda gazowana;
• zaskórniki i powiększone pory na ludzkiej skórze;
• zjawiska naturalne (bąbelki w kałużach podczas deszczu).

Ciekawy! Panika występuje w kontakcie zarówno z żywymi, jak i nieożywionymi przedmiotami.

Objawy tripofobii

Ta patologia objawia się w postaci wzrostu lęku i ataków paniki. Chorobie tripofobicznej towarzyszą również:

• drżenie w ciele, drżenie rąk;
• tachykardia (kołatanie serca);
• trudności w oddychaniu (uczucie braku powietrza);
• zwiększone pocenie się;
• obsesje;
• nieuzasadnione obawy;
• reakcje alergiczne;
• nudności
• bóle głowy, aż do migreny;
• przekrwienie skóry.

Zwykle tripofobia zaczyna się powoli rozwijać, a następnie osoba stale myśli o problemie, pogrąża się w nim i dostaje silne zaburzenia psycho-emocjonalne z przejawem wszystkich objawów.

Pierwsze objawy tripofobii

Ci ludzie, którzy spotykają się z patologią po raz pierwszy, mają niewyrażone objawy. Główne objawy tripofobii obejmują:

• pełzające uczucie na skórze osoby;
• drżenie kończyn;
• nagłe napady strachu;
• zaczerwienienie i swędzenie skóry.

Ważny! Im silniejsze napady, tym cięższe objawy..

Ponadto ludzie mają obsesję na punkcie wad skóry, wydaje im się, że powłoki stają się suche, pękają i pojawiają się na nich symetryczne wyrażenia, rozszerzają się pory itp. W rezultacie dochodzi do niechęci do własnego ciała, obniżonej samooceny i wrogości.

Etapy tripofobii

Choroba dzieli się na 3 etapy: łagodny, umiarkowany i ciężki.

• Łagodny stopień charakteryzuje się drażliwością, nerwowością, niewyrażonym częstoskurczem, poceniem się. Nie zagraża życiu człowieka. Ale gdy ten etap patologii zaczyna się objawiać, musisz natychmiast skontaktować się ze specjalistą, ponieważ postępuje tripofobia i osoba rozwija poważne zaburzenia psychiczne.
• Średni stopień u osób z tą fobią wyraża się trudnościami w oddychaniu, swędzącą skórą, nieuzasadnionymi obawami, drżeniem w ciele.
• W ciężkich przypadkach osobę dręczą ciężkie ataki paniki, bóle głowy, nudności, wymioty itp. Bez specjalisty usunięcie pacjenta z tego stanu jest prawie niemożliwe. Tych ludzi nie należy pozostawiać w spokoju, należy je ściśle kontrolować. Konieczne jest również usunięcie pacjenta z wszelkich obiektów przypominających otwory w klastrze.

Ciekawy! 80% osób cierpiących na tripofobię, wszystkie małe sąsiednie dziury jakichkolwiek przedmiotów (jedzenie, plastry miodu itp.) Są związane z problemami na ich skórze, z tego powodu występuje strach, a następnie ataki paniki. Ale u 20% ludzi lęk bierze się znikąd, nie jest związany z problemami dermatologicznymi. Naukowcy wciąż nie potrafią wyjaśnić mechanizmu jego występowania..

Diagnoza tripofobii

Aby zdiagnozować tripofobię, musisz udać się do psychoterapeuty. Ponadto, aby potwierdzić tę diagnozę, potrzebujesz:

• zebrać wywiad medyczny dotyczący choroby pacjenta. Na podstawie rozmowy lekarz będzie mógł zasugerować obecność tej patologii lub podejrzewać inne zaburzenie psychiczne;
• wykonaj test bezpośrednio na tripofobię. W tym celu pacjentowi proponowane jest obejrzenie zdjęć z obrazem otworów klastra. Po pozytywnym teście lekarz zauważy takie zmiany u osoby, jak:
  • pojawienie się strachu, nawet podczas oczekiwania na obejrzenie kart fotograficznych,
  • próbuje uniknąć oglądania obiektów, które powodują ataki paniki,
  • wzrost objawów lękowych podczas oglądania więcej niż 1 karty fotograficznej (jeśli oglądanie zdjęć nie wywołało żadnych emocji, możemy mówić o teście negatywnym i braku patologii);
• po pozytywnym teście lekarz, opierając się na zachowaniu pacjenta i nasileniu objawów podczas ataku paniki, musi ustalić nasilenie tripofobii i na tej podstawie zalecić leczenie.

Leczenie tripofobii

Wiele osób zastanawia się, jak pozbyć się tripofobii, ale nikt nie zna dokładnej odpowiedzi na to. Leczenie patologii powinno mieć na celu przywrócenie zdrowia psychicznego i fizycznego osoby. Można do tego zastosować różne metody, od tradycyjnych leków po hipnozę..

Najważniejsze jest to, że po zakończeniu leczenia osoba oglądająca zdjęcia otworów klastrowych nie odczuwa strachu i niebezpieczeństwa.

Ważny! Nie ma jednej metody leczenia tripofobii! Dla każdej osoby leczenie dobierane jest wyłącznie indywidualnie.

Farmakoterapia

W leczeniu tripofobii przepisywane są leki uspokajające układ nerwowy i działające uspokajająco..

Należą do nich leki przeciwdepresyjne, uspokajające, beta-blokery..

• Środki uspokajające to leki, które łagodzą uczucie strachu, niepokoju i paniki. Najlepsze w leczeniu tripofobii będą leki typu benzodiazepinowego (fenazepam, Xanax, Sibazon, Diazepam). Należy jednak zauważyć, że wszystkie wymienione środki mają właściwość uzależnienia u osoby.
• Leki przeciwdepresyjne to leki, które zwiększają patologicznie obniżony nastrój. Fundusze te pomogą przywrócić zdrowie psychiczne. Najlepszymi do leczenia tripofobii są selektywne leki przeciwdepresyjne, które blokują wychwyt zwrotny serotoniny. Należą do nich fluwoksamina, sertralina itp..
• Beta-blokery to leki blokujące receptory beta-adrenergiczne. W rezultacie zmniejsza się produkcja adrenaliny, a objawy ataku paniki stają się mniej wyraźne (nie występuje częstoskurcz serca, pocenie się, trudności w oddychaniu). Najczęściej stosowanymi lekami z tej grupy są Anaprilin, Talinolol, Bisoprolol, Carvedilol itp..

Leki są przepisywane tylko w szczególnych przypadkach, ponieważ wynika to z nasilenia tych leków.

Prawie wszystkie z nich mają „syndrom odstawienia”, to znaczy psychologiczną zależność od wymienionych leków. Również u zdrowych ludzi spowodują zaburzenia psychiczne, a nie pozytywne skutki.

Operacja

Chirurgicznie tripofobia nie jest leczona. Być może w przyszłości neurochirurdzy będą w stanie pomóc ludziom z tym problemem. Ale ponieważ fobia dziur nie została obecnie dokładnie zbadana, nie wiadomo, w której części mózgu występują awarie i gdzie konieczne jest usunięcie - operacja jest bezcelowa i może tylko pogorszyć sytuację..

Psychoterapia

Jeśli zwrócisz się do terapeuty, może on zaoferować kilka metod leczenia - terapię behawioralną poznawczą i uderzeniową.

W pierwszym przypadku psychoterapeuta bada świadomość osoby, jej myśli, zachowanie. Próbując znaleźć podstawową przyczynę fobii i wyeliminować ją. Zwykle sesje grupowe mają większy wpływ na osobę niż na osobę.

Podczas leczenia terapeuta pokazuje pacjentowi fobię, ale w małych ilościach, niewymieniona, stopniowo zwiększając „dawkę”. Przy stałej ciągłej interakcji z obiektami powodującymi tripofobię pacjent stopniowo zmniejsza objawy, a następnie całkowicie znika.

Leczenie hipnozy

Hipnoterapia jest uznawana za jeden z najskuteczniejszych sposobów leczenia tripofobii. Faktem jest, że pod tą sugestią ludzkiej świadomości łatwiej jest udowodnić nieracjonalność strachu w postaci dziur gromadowych.

Zwykle ludzie po pierwszej sesji obserwują spokojniejszą reakcję na obiekt, która wcześniej spowodowałaby atak paniki.

Liczba sesji zależy od zaniedbania tripofobii, ale przeciętny przebieg to 6-7 hipnoterapii.

Samoleczenie tripofobii

Na początek osoba z tą patologią powinna:

• uwzględnij ćwiczenia fizyczne w swoim stylu życia (ćwiczenia nie tylko wzmacniają mięśnie, ale także mają pozytywny wpływ na myślenie);
• monitoruj sen (wyklucz brak snu, ale nie wylewaj);
• przestań pić alkohol, palić papierosy i kofeinę (ponieważ substancje te są często niepokojące u ludzi).

Ponadto eksperci zalecają rozpoczęcie jogi lub medytacji. Te metody relaksacji pozwolą ci zrelaksować całe ciało, uwolnić umysł od obcych myśli, osiągnąć spokój psychiczny.

Technika krok po kroku do samodzielnego leczenia fobii

Człowiek musi być sam i w ciszy.

• Trzeba leżeć wygodnie, zamknąć oczy i pomyśleć o obiekcie, który powoduje ataki paniki. Następnie powinieneś ocenić nasilenie objawów, które wystąpiły w tym momencie, w skali od 0 do 10.
• Następnie musisz pomyśleć o czymś pięknym, co powoduje tylko pozytywne emocje. Możesz włączyć fajną muzykę. Jest to konieczne, aby odwrócić uwagę mózgu od poprzednich objawów. Następnie musisz otworzyć oczy, odwrócić wzrok, w dal.
• Teraz musisz ponownie pomyśleć o fobii i ocenić nasilenie objawów od 0 do 10. Jeśli liczba zmniejszyła się o co najmniej 1 jednostkę, technika działa.

Ćwiczenia te należy wykonywać 5-6 razy dziennie, tylko wtedy możesz osiągnąć dobry wynik i całkowicie pozbyć się patologii.

Zapobieganie tripofobii

Aby zapobiec rozwojowi tej patologii, należy spróbować:

• unikać stresujących sytuacji;
• utrzymuj swoje zdrowie psychiczne;
• Kontroluj swoje emocje;
• zachowaj spokój w każdej sytuacji.

Zajęcia jogi i medytacji będą również doskonałymi metodami zapobiegania tej dolegliwości..

Prognozy dotyczące tripofobii

Tripofobia jest skutecznie leczona, najważniejsze jest znalezienie dobrego specjalisty, który wybierze odpowiednią technikę i będzie monitorować stan osoby.

Jeśli choroba nie zostanie wyleczona, może to prowadzić do poważnych problemów psychicznych, które nie zostaną rozwiązane bez przyjmowania silnych leków.

Powiązane wideo

Jeśli jesteś zainteresowany tematem, przeczytaj wideo na ten temat