Miażdżyca naczyń mózgowych

Miażdżyca jest najczęstszą przewlekłą chorobą, która atakuje naczynia krwionośne, w szczególności elastyczne i elastyczno-mięśniowe tętnice serca, mózgu i innych narządów z powstawaniem tłustych, często złogów cholesterolu w postaci miażdżycy na ich wewnętrznej powierzchni (z łac. „Atero” - owsianka ), a następnie wzrost w nich gęstej tkanki łącznej (skleroterapia) i impregnacja solami wapnia (wapnowanie).

W wyniku tego światło tętnic jest stopniowo zmniejszane lub zatarte, tj. całkowicie znika, co prowadzi do wzrostu niedostatku dopływu krwi do tkanek narządu, żywiąc się tą tętnicą. Ponadto możliwe jest całkowite zablokowanie światła naczyń przez zawartość płytek w połączeniu ze skrzepami krwi, co prowadzi do martwicy tkanek (zawału serca) lub zgorzel narządu lub części ciała.

W przeprowadzonych badaniach odnotowano możliwość całkowitego odwrotnego wchłaniania nacieków cholesterolowych, co wskazuje na możliwość wyleczenia miażdżycy we wczesnych stadiach jej rozwoju. Pojawianie się blaszek miażdżycowych występuje czasem już u młodych ludzi w wieku 20 lat, ale największa częstość występowania choroby występuje u osób dorosłych - 50–60 lat, częściej u mężczyzn; u kobiet choroba jest częściej zauważana po 60 latach. Wysoka częstość występowania tej choroby w populacji wiąże ją nawet z jednym z objawów starzenia się.

Przyczyny miażdżycy mózgu

Wśród przyczyn choroby, obok dziedzicznej predyspozycji, warto zauważyć często powtarzające się stresy psycho-emocjonalne, które wpływają na napięcie tętnic, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, otyłość, brak aktywności fizycznej i palenie.

Objaw kliniczny miażdżycy naczyń mózgowych zależy od stopnia niewydolności (niedokrwienia) krążenia krwi i spowodowanego nią odżywiania tkanek mózgowych. Pierwsze objawy niedokrwienia obejmują nawracający ból głowy, przemijający szum w uszach, szczególnie w okresach intensywnej aktywności umysłowej. Następuje pogorszenie pamięci dla bieżących wydarzeń, zapominanie słów podczas rozmowy, ale jednocześnie pamięć dla przeszłych wydarzeń jest w pełni zachowana. Sen jest zaburzony, często pojawiają się niepokojące przebudzenia i bezsenność. Pacjenci doświadczają zmian w sferze psychoemocjonalnej - stają się podejrzliwi, podatni na płaczliwość, bezprzyczynową depresję i „żucie psychiczne” - długotrwałe doświadczenie niewielkich niepowodzeń lub zniewag.

Następnie u pacjentów stwierdza się bardziej obiektywne objawy miażdżycy tętnic - upośledzona koordynacja ruchów, okresowa, szczególnie z podnieceniami, drżeniem kończyn i głowy. Podczas badania dużych tętnic mózgu można określić oznaki zwapnienia, a pulsacje tętnic ramiennych również stają się widoczne. W tym okresie pacjenci z powodu przejściowego niedokrwienia mózgu mogą rozwinąć przemijające (przejściowe) udary z przejściowymi zaburzeniami wrażliwości skóry - parestezje, napięcie mięśni szkieletowych i twarzy z osłabieniem aktywnych ruchów poszczególnych kończyn, jednostronne zniekształcenie twarzy z powodu utraty napięcia mięśniowego. Najbardziej groźnym powikłaniem choroby jest udar niedokrwienny części mózgu spowodowany całkowitym zatkaniem jednej z głównych tętnic mózgowych, co zwykle prowadzi do trwałej niepełnosprawności pacjenta..

Dla tych, którzy zostali w domu

Leczenie miażdżycy naczyń mózgowych

W leczeniu pacjenta głównym zadaniem lekarza jest zapobieganie dalszemu postępowi procesu powstawania blaszek miażdżycowych i stymulowanie rozwoju okrężnych dróg krążenia dotkniętych narządów. To ostatnie osiąga się poprzez wyznaczenie indywidualnych ćwiczeń fizjoterapeutycznych w formie dawek i regularnych, odpowiednich do wieku i możliwości pacjenta, aktywności fizycznej. Taki środek sprzyja odkryciu zabezpieczenia, niezwiązanego z odpoczynkiem i zwykłą zwykłą bezczynnością, sieci naczyń krwionośnych, które doprowadzają krew do narządu cierpiącego na niedokrwienie. W połączeniu z ćwiczeniami fizycznymi przydatne będą spacery na świeżym powietrzu, lekki masaż ciała, zabiegi wodne, w tym balneoterapia z leczniczym bromkiem jodu, kąpiele rodonowe lub z użyciem wyciągu z drzew iglastych, soli morskiej, bulionu owsianego. Procedury te pomagają również zmniejszyć pobudliwość układu nerwowego i znormalizować ciśnienie krwi..

Środki mające na celu zapobieganie postępowi miażdżycy obejmują przede wszystkim racjonalne odżywianie z ograniczeniem i równą zawartością tłuszczów roślinnych i zwierzęcych, wystarczającą zawartością witamin (przede wszystkim witaminy C, przeciwutleniaczy - witamin E, A i witamin z grupy B) oraz z wyłączeniem wzrostu masy ciała. Pokarmy warzywne - warzywa, owoce, warzywa, ryby i owoce morza - powinny dominować w codziennej diecie; białe pieczywo, makarony, produkty bogate w cholesterol - tłuste mięsa, wędzone mięso, jajka i masło - powinny być ograniczone. W przypadku nadwagi organizacja żywienia powinna mieć na celu jej zmniejszenie poprzez ograniczenie zawartości kalorii w żywności. Eliminację nadmiaru cholesterolu z organizmu ułatwiają jego oczyszczenie, w szczególności oczyszczanie jelit z cholesterolu związanego z żółcią poprzez okresowe przyjmowanie środków przeczyszczających sól, w tym zbóż bogatych w błonnik roślinny, wielokrotne nawadnianie jelit.

W leczeniu współistniejących chorób, które przyczyniają się do rozwoju i postępu tego procesu (głównie nadciśnienia i cukrzycy), nie należy dążyć do pilnego obniżenia poziomu cukru we krwi i ciśnienia krwi - może to zaostrzyć istniejące niedokrwienie narządów. Ale jednocześnie systematyczne leczenie tych chorób jest również jednym z głównych środków wtórnej profilaktyki.

W tym przypadku leczenie farmakologiczne pod nadzorem lekarza za pomocą leków obniżających poziom cholesterolu we krwi może odgrywać jedynie rolę drugorzędną.

Przypominamy nasz adres:

191014, St.Petersburg (SPB), Liteiny pr., 55A
tel / faks: + 7 (812) 600-7777
Klinika „Skandynawia”
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz stronę kontaktową..

Miażdżyca naczyń mózgowych

Nie znalazłem odpowiedzi na twoje pytanie?

Zostaw prośbę i naszych specjalistów
doradzę ci.

Miażdżyca tętnic jest przewlekłą chorobą naczyń tętniczych, w której wewnętrzne ściany naczyń tętniczych są pokryte płytkami cholesterolowymi. Ogniskowe ogniska w naczyniach mózgu (miażdżyca mózgu) prowadzą do zwężenia światła tętnicy i zaburzają przepływ krwi, co z kolei prowadzi do pogorszenia odżywiania komórek mózgowych i niedoboru tlenu.

Objawy miażdżycy mózgu

Miażdżyca mózgowa rozwija się powoli, złogi cholesterolu mogą być opóźnione o kilka lat, zanim spowodują objawy słabego krążenia. Następujące objawy są objawami uszkodzenia naczyń mózgowych:

• Zawroty głowy
• bóle głowy;
• hałas w uszach;
• zaburzenia snu (bezsenność, koszmary senne, częste przebudzenia nocne, senność w ciągu dnia);
• upośledzenie pamięci;
• słaba koordynacja;
• ból serca, pleców;
• duszność;
• uścisk dłoni.

Postęp choroby powoduje etap dekompensacji, po którym może dojść do udaru mózgu lub mikrostoku. Objawy takich stanów są następujące:

• osłabienie ruchu i zmniejszona wrażliwość rąk i nóg;
• zawroty głowy;
• problemy z mową, połykaniem;
• utrata przytomności.

Jeśli wystąpią te objawy, zalecamy umówienie się na spotkanie z lekarzem. Terminowe konsultacje zapobiegną negatywnym konsekwencjom dla twojego zdrowia. Telefon do nagrywania +7 (495) 292-39-72

Przyczyny miażdżycy mózgu

Połączenie takich czynników prowadzi do pojawienia się miażdżycy mózgu:

• wysokie ciśnienie krwi;
• palenie;
• nadwaga;
• Zaburzenia metaboliczne;
• dziedziczność;
• niedożywienie;
• zaburzenia hormonalne;
• cukrzyca;
• choroba zakaźna;
• wiek po 50 latach;
• odchylenie wskaźników krzepnięcia krwi od normy;
• chroniczny stres.

Płytki miażdżycowe zaczynają się odkładać wraz ze zmianami w strukturze i biochemii ściany tętnicy.

Diagnoza miażdżycy naczyń mózgowych w „Klinice SM”

Diagnozą miażdżycy mózgu w centrum kliniki SM w Moskwie zajmują się doświadczeni neurolodzy, których wiedza i umiejętności pomogły wyleczyć setki pacjentów. Nasi lekarze wiedzą, jak wyleczyć miażdżycę i przywrócić pacjentowi radość ze zdrowego życia, a szerokie możliwości diagnostyczne kliniki pozwalają szybko i dokładnie ustalić diagnozę..

Po dokładnym wywiadzie i pełnym badaniu neurologicznym pacjenta lekarz przepisze badania laboratoryjne i instrumentalne, które pomogą ustalić diagnozę i wybrać najlepsze leczenie.

Testy laboratoryjne są przeprowadzane we własnym laboratorium kliniki, wyposażonym w nowoczesny sprzęt i odczynniki, co przyspiesza proces diagnostyczny i czyni go jak najdokładniejszym. W celu zdiagnozowania choroby w „SM-Clinic” wyznaczyć badanie krwi pokazujące ilość cholesterolu i cukru.

Nasi lekarze monitorują stan mózgu za pomocą ultradźwięków naczyń mózgu i szyi, stosując dwuwymiarowe i przezczaszkowe skanowanie dupleksowe. Dodatkowe metody diagnostyczne to:

Metody te pokazują szczegółowo zmiany w naczyniach, obszar zwężenia i obecność tętniaków..

Leczenie miażdżycy naczyń mózgowych w „Klinice SM”

Terapia miażdżycy w „SM-Clinic” odbywa się kompleksowo, lekarze różnych specjalności uczestniczą w przygotowaniu planu leczenia i kontroli procesu. Takie podejście daje najlepsze wyniki w miażdżycy tętnic i umożliwia pacjentowi szybki powrót do zdrowia..

Leczenie miażdżycy mózgu opiera się na diecie zgodnej z pełną dietą i indywidualnie dobranym poziomem aktywności fizycznej. Leczenie farmakologiczne pomaga spowolnić proces patologiczny i wyeliminować skutki uszkodzenia naczyń. Leki przepisywane przez lekarzy SM-Clinic:

• leki normalizujące ciśnienie krwi i częstość akcji serca, łagodzące ból serca);
• środki trombolityczne;
• leki moczopędne;
• leki normalizujące cholesterol i cukier we krwi;
• witaminy
• leki poprawiające ukrwienie struktur mózgu.

Zapobieganie miażdżycy mózgu

Następujące środki pomogą pozbyć się ryzyka miażdżycy mózgu:

• zaprzestanie palenia;
• odżywianie z optymalnym poziomem białek, tłuszczów i węglowodanów, a także witamin i minerałów;
• umiarkowana aktywność fizyczna;
• korekta nadwagi;
• terminowy dostęp do lekarza.

Jeśli nie wiesz, gdzie leczyć miażdżycę mózgu, zarejestruj się w klinice SM. Możesz dowiedzieć się o kosztach i umówić się na spotkanie z neurologiem online lub dzwoniąc pod numer +7 (495) 292-39-72.

Metody diagnozowania miażdżycy naczyń

Pokonanie naczyń krwionośnych przez płytki cholesterolowe, które zakłócają przepływ krwi i prowadzą do stopniowego zablokowania naczynia, nazywa się miażdżycą. Jak zdiagnozować tę chorobę - zależy od jej lokalizacji, stopnia manifestacji i obecności chorób zewnętrznych. Wszystkie środki diagnostyczne są podzielone na obowiązkowe i dodatkowe i są przepisywane przez lekarza prowadzącego w procesie identyfikacji objawów i badania badań krwi.

Rozwój miażdżycy i jej powikłań

Zdrowe naczynia i tętnice mają elastyczną, elastyczną strukturę i mocne ściany. Obecność złogów cholesterolu w ścianach podczas miażdżycy prowadzi do deformacji ścian, pogorszenia ich elastyczności i zwiększenia kruchości.

Kliniczne i morfologiczne formy miażdżycy są podzielone na kilka grup według lokalizacji, powikłań i wyniku:

• Forma wieńcowa;
• Mózg;
• Nerkowy;
• Dolne kończyny;
• Krezka.

Każda z klinicznych i morfologicznych postaci miażdżycy ma 2 warianty rozwoju patologii. Pierwszym z nich jest powolne zwężenie światła naczynia pod wpływem rosnącej płytki nazębnej. Towarzyszy mu przewlekła niewydolność krążenia i zmiany niedokrwienne. Należą do nich: dystrofia, zanik miąższu, rozproszone lub małe ogniskowe stwardnienie zrębu. Drugą formą jest ostra okluzja. Występuje z powikłaniami w postaci zakrzepicy lub krwotoku w płytce nazębnej i prowadzi do ostrej niewydolności krążenia i martwicy. Obecność głębokich wrzodów miażdżycowych wywołuje rozwój tętniaka, który kończy się pęknięciem ściany naczynia i rozległym krwotokiem.

Miażdżyca aorty brzusznej rozwija się częściej i towarzyszy jej zakrzepica, zawały serca, choroba zakrzepowo-zatorowa i zatorowość mas miażdżycowych, zgorzel. W tym samym czasie może pojawić się tętniak cylindryczny, woreczkowy lub przepuklinowy. Niebezpieczeństwem jest tworzenie krwiaka zaotrzewnowego. Jeśli dotyczy to tętnic wieńcowych, możliwy jest rozwój niedokrwienia serca. W przypadku uszkodzenia naczyń mózgu może wystąpić zawał krwotoczny lub niedokrwienny. Miażdżyca tętnic nerkowych prowadzi do objawowego nadciśnienia nerkowego lub miażdżycy tętnic miażdżycowych.

Kiedy choroba jest zlokalizowana w kończynach dolnych, zwykle dotyczy to tętnic udowych, a powikłaniu zakrzepicy towarzyszy gangrena.

Etapy rozwoju choroby

Lekarze rozróżniają kilka etapów rozwoju choroby. Pierwszy charakteryzuje się niezauważalnym przebiegiem bez wyraźnych objawów i zaburzeń krążenia. Po drugie, występuje zapalenie formacji lipidowych, w których gromadzą się płytki krwi. Frakcje lipidowe składają się z żółtych komórek piankowych i mogą osiągać długość do 1,5 mm. Następnie tłuszcze zaczynają się rozkładać i na ścianach rośnie tkanka łączna. Proces ten prowadzi do utworzenia włóknistej płytki nazębnej, która unosi się nad ścianą naczynia, zwęża światło i zakłóca normalny przepływ krwi..

W trzecim etapie zaczynają pojawiać się objawy choroby i pierwsze komplikacje. Pęknięcie włóknistej płytki powoduje zablokowanie naczyń krwionośnych. Zakrzep powstaje z płytek krwi, fibryny i czerwonych krwinek, które pozostają w miejscu pęknięcia płytki nazębnej i jest w stanie całkowicie zatkać naczynie. Może to prowadzić do zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, dusznicy bolesnej lub zgorzeli..

Jeśli zapadnie się małe naczynie krwionośne, u podstawy włóknistej płytki pojawia się krwotok. Po tym płytka unosi się, co powoduje naruszenie przepływu krwi i powoduje udar lub zawał mięśnia sercowego.

W przypadku zatorowości obwodowej czasami dochodzi do niewydolności nerek lub udaru zatorowego..

Ogólny plan diagnozy miażdżycy

Choroba rozwija się powoli i prawie nie pojawia się na początkowym etapie. Dlatego miażdżyca jest często diagnozowana, gdy choroba już wpłynęła na naczynia krwionośne i wymaga leczenia medycznego lub chirurgicznego. Plan diagnostyczny składa się z kilku etapów:

• Identyfikacja skarg i objawów;
• Przeprowadzanie ogólnej inspekcji;
• Ustalenie czynników ryzyka i określenie metody ich eliminacji;
• Mianowanie badań laboratoryjnych i instrumentalnych;
• Określenie lokalizacji płytki nazębnej;
• Określenie stanu narządów wewnętrznych.

Jeśli podejrzewa się miażdżycę, obraz kliniczny zaczyna się rozwijać od opisu objawów i ich postępu, przyczyn i czynników, które doprowadziły chorobę do postępu..

Generalna Inspekcja

Podczas badania obowiązkowa jest ocena masy i wzrostu, równomierne rozmieszczenie podskórnej tkanki tłuszczowej w ciele oraz stopień otyłości (jeśli występuje) lub chudości. Badanie skóry ujawnia:

• Nadmierny wzrost włosów lub zmniejszone owłosienie ciała;
• Kolor skóry: blada, normalna, sinica lub zaczerwienienie;
• Pogorszenie stanu paznokci;
• Obecność i liczba wen;
• Śmierć tkanek na nogach;
• Obrzęk.

Stan węzłów chłonnych i układu mięśniowo-szkieletowego jest sprawdzany w celu ustalenia:

• Warunki tkanki mięśniowej;
• Deformacje kości;
• Deformacja lub konfiguracja, hipermia stawów;
• Amplitudy ruchów pasywnych i aktywnych.

• Perkusja do wykrywania rozszerzenia lewej strony serca;
• Słuchanie dźwięków i hałasu serca w celu ustalenia obecności miażdżycy serca;
• Słuchanie skurczowych szmerów z podejrzeniem miażdżycy aorty, tętnic w nerkach i naczyń ramienno-głowowych;
• Badanie dotykowe narządów wewnętrznych w celu ustalenia ich stanu i obecności patologii.

Obecność skurczowego szmeru, szybki puls w tętnicach obwodowych, podwyższone ciśnienie krwi w dotkniętej kończynie wskazuje na miażdżycę.

Identyfikacja czynników ryzyka

Aby prawidłowo zdiagnozować i przepisać przebieg skutecznego leczenia, ważne jest zidentyfikowanie przyczyn i czynników ryzyka choroby. W tym celu lekarz bada historię życia pacjenta:

Obecność chorób przewlekłych lub zakaźnych u pacjenta i jego krewnych;

• Zawód i styl życia;
• Preferencje żywieniowe;
• Stosunek do sportu, alkoholu, palenia.
• Ujawniono zawał mięśnia sercowego, hipercholesterolemię, cukrzycę lub udar mózgu u pacjenta lub jego krewnych..

Wszystkie ryzyka rozwoju choroby są podzielone na 3 grupy. Pierwszy obejmuje:

• Palenie;
• Spożycie alkoholu;
• Hipodynamia;
• Niewłaściwe odżywianie;
• Zwiększony stres emocjonalny;
• Częsty stres;
• Awitaminoza;
• Fizyczna przewlekła przepracowanie.

Wszystkie te powody nazywane są wymiennymi, ponieważ zależą od osoby. Druga grupa obejmuje przyczyny, których nie można wyeliminować - jest to predyspozycja genetyczna, płeć i wiek. Mężczyźni są bardziej podatni na tę chorobę niż kobiety. A rozwój patologii zwykle rozpoczyna się w wieku 40-45 lat.

Częściowo wyeliminowane ryzyko obejmuje choroby, przeciwko którym rozwija się miażdżyca, ale które można wyleczyć. Obejmują one:

• Nadciśnienie
• Dyslipidemia;
• Otyłość brzuszna;
• Cukrzyca.

Miażdżyca jest diagnozowana częściej, jeśli występują czynniki długoterminowe z kilku grup jednocześnie..

Przyczyny miażdżycy kończyn dolnych obejmują dodatkowo częstą hipotermię, zwiększone obciążenie nóg, noszenie niewygodnych butów i długie siedzenie w niewygodnej pozycji.

Identyfikacja objawów miażdżycy

Aby określić lokalizację choroby, lekarz analizuje obraz kliniczny. Rozpoznanie miażdżycy w pierwszym etapie jest trudne, ponieważ objawy mogą się nie pojawić lub ich charakter jest podobny do objawów przepracowania, chronicznego zmęczenia. Na etapie przedklinicznym choroba może objawiać się jako krótkotrwały ból spowodowany stresem lub nadmiernym wysiłkiem. Ból wpływa na serce, brzuch, ręce lub nogi, skroniową lub potyliczną część głowy. Czasami następuje nagły spadek koncentracji i gorączka, pocenie się w nocy i bezsenność. Objawy zwykle ustępują szybko i nie powtarzają się przez długi czas..

Objawy i oznaki miażdżycy zależą od lokalizacji i poziomu uszkodzenia naczyń. Jeśli patologia wpłynęła na naczynia mózgowe, wówczas w drugim etapie objawi się:

• Silny i długotrwały ból głowy;
• Upośledzenie pamięci;
• Bezsenność;
• Pojawienie się szumu w uszach;
• Stan apatii i depresji;
• Fotopsja
• Podwyższone ciśnienie krwi;
• Drażliwość, płaczliwość, agresja.

Miażdżycy aorty piersiowej towarzyszy ból i naciskający ból za mostkiem, który daje szyję, stawy dłoni i dłoni. Nasila się podczas wysiłku fizycznego i stresujących sytuacji i różni się od bólu dławicowego w dłuższym czasie. Podczas ataków bólu może być odczuwane osłabienie i utrata czucia, zawroty głowy i szum w uszach..

Objaw kliniczny miażdżycy nerek charakteryzuje się zmniejszoną filtracją i pojawieniem się w moczu białka i czerwonych krwinek. Z powodu upośledzonego krążenia krwi często obserwuje się podwyższone ciśnienie krwi. Jeśli dotknięte są dwie tętnice, objawy są jaśniejsze: częste nudności i wymioty, ból głowy, zawroty głowy, omdlenia są dodawane do nadciśnienia. Przy rozległym uszkodzeniu praca nerek jest zakłócona, co prowadzi do toksyczności organizmu.

Choroba wieńcowa charakteryzuje się bólem w klatce piersiowej, który rozciąga się na lewe ramię, ramię i przedramię. Chorobie towarzyszą problemy z oddychaniem i duszność, zawroty głowy, nudności i kołatanie serca.

Miażdżyca kończyn może być rozpoznana przez:

• Pojawienie się chromania przestankowego;
• Drętwienie stóp;
• Skurcze;
• Brak pulsu na kostkach, pod kolanem i biodrami;
• Cyjanoza,
• Rany;
• Przebarwienia skóry.

Klęsce miażdżycy naczyń w jelicie towarzyszą:

• Nagły i silny ból brzucha, często po jedzeniu;
• Wzdęcia;
• Zmniejszone ciśnienie z jednoczesnym szybkim biciem serca;
• Naruszenie przewodu pokarmowego;
• Nudności
• Utrata apetytu.

W przypadku krwawienia z przewodu pokarmowego pojawiają się wymioty z krwią, krew jest również obserwowana w kale i moczu. Po wstępnej diagnozie miażdżycy narządów wewnętrznych lekarz wysyła pacjenta na konsultację z kardiologiem, neurologiem, nefrologiem lub okulistą, chirurgiem naczyniowym, w zależności od podejrzanej postaci. Dokładną diagnozę ustala się po pełnym badaniu przez lekarza specjalistę

Dodatkowe metody diagnostyczne

Istnieje kilka metod diagnozowania miażdżycy. Główny z nich ma charakter ogólny, polegający na przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem, zebraniu danych na temat historii choroby, identyfikacji współistniejących chorób serca i zaburzeń metabolicznych, określeniu czynników miażdżycy. Dodatkowo przypisany jest zestaw badań i procedur, których celem jest:

• Wczesne wykrycie choroby;
• Określenie charakteru, ciężkości i cech przebiegu choroby;
• Ustalenie dokładnej diagnozy dla skutecznego i ukierunkowanego leczenia.

Podejście oparte na dowodach, oparte na identyfikacji wszystkich parametrów, pozwala określić ogólny obraz kliniczny choroby.

Badania laboratoryjne

Pierwszą z dodatkowych metod są testy laboratoryjne. Zaczynają się natychmiast po ustaleniu czynników ryzyka i objawów. Potrzebę i kolejność testów miażdżycowych określa lekarz. Zazwyczaj materiał do analizy miażdżycy jest zbierany rano: co najmniej 8 godzin powinno upłynąć po jedzeniu. W wigilię lepiej powstrzymać się od ciężkiego jedzenia, alkoholu i wysiłku fizycznego. Metody laboratoryjnej diagnostyki miażdżycy obejmują badania krwi, biochemiczne, immunologiczne itp..

Biochemia

Biochemiczne badanie krwi na miażdżycę nie tylko pokazuje ilość tłuszczu i cholesterolu, ale determinuje poziom:

• Kwas moczowy;
• Sahara;
• Wiewiórka;
• Produkty rozpadu białek.

Norma dotycząca cukru dla osoby dorosłej wynosi 3,2–5,5 mmol / l dla próbki z palca i do 6,2 dla próbki z żyły. Mocznik odgrywa ważną rolę w metabolizmie białek. Białko zawiera dużo azotu i ulega przemianie w amoniak podczas metabolizmu. W wątrobie amoniak przechodzi w mniej niebezpieczną formę - mocznik, który jest wydalany z organizmu wraz z moczem. Poziom normalny - od 2,5 do 8,3 mmol / L.

Białko całkowite jest sumą wskaźników globuliny i albuminy obecnych w surowicy krwi. Jego główne funkcje to:

• Proces krzepnięcia krwi;
• Utrzymanie normalnego poziomu pH;
• Utrzymywanie odpowiedzi immunologicznej
• Zapewnienie procesów transportowych.

Norma dla osoby dorosłej wynosi od 64 do 83 g / l. Obniżenie normy wskazuje na zapalenie trzustki, choroby nerek lub wątroby, przewodu żołądkowo-jelitowego, zapalenie wątroby lub marskość wątroby, onkologię. Wzrost - oznaki cukrzycy, zaburzeń endokrynologicznych lub bezmoczu.

Lipidogram

Za pomocą profilu lipidowego określa się obecność krwi:

• Proatherogenne lipidy: lipoproteiny o bardzo niskiej i niskiej gęstości, cholesterol, trójglicerydy;
• Lipoidy przeciwmiażdżycowe, które obejmują substancje tłuszczopodobne i lipoproteiny o dużej gęstości.

Następnie obliczany jest stosunek wskaźników tych grup, a jeśli jest on wyższy niż 3, szansa na rozwój miażdżycy jest duża. U zdrowego człowieka poziom całkowitego cholesterolu wynosi od 3 do 5,2 mmol / l, norma LDL wynosi 3,9 mmol / l, poziom dobrego cholesterolu wynosi od 1,42 do 1,58 mmol / l.

Test immunologiczny

Celem immunologicznego badania krwi jest:

• • Oznaczanie zawartości przeciwciał przeciwko chlamydiom i wirusowi cytomegalii we krwi;
  • Oznaczanie poziomu białka C-aktywnego.

Pierwszy wskaźnik jest konieczny, ponieważ chlamydia i wirus cytomegalii mogą powodować rozwój miażdżycy. Wysokim poziomom LDL towarzyszy wzrost poziomu białka ano-B w surowicy. Jego normalna wartość dla kobiet wynosi 0,52-1,29 g / l, dla mężczyzn - 0,6-1,38 g / l.

Podczas diagnozowania miażdżycy bierze się również pod uwagę następujące czynniki:

• Współczynnik oceny aterogenności, którego normalna wartość wynosi 4 mmol / l;
• Współczynnik stężenia trójglicydów, norma wynosi 2,3 mmol / l;
• Współczynnik poziomu aminokwasów homocysteiny. Dla osoby dorosłej normalna jest zdefiniowana jako 11 μmol / L.

Trójglicerydy nazywane są frakcją lipidów obojętnych w osoczu, które dostają się do organizmu wraz z pożywieniem. Ich normalny poziom wynosi od 0,14 do 1,82 mmol / L. Wzrost wskazuje na cukrzycę, otyłość i alkoholizm, a przyczyną wzrostu są problemy z wątrobą i tarczycą. Trójglicerydy nie mają bezpośredniego wpływu na naczynia krwionośne, ale zwiększają ryzyko rozwoju:

• Cukrzyca typu 2;
• Zapalenie trzustki
• Nadciśnienie%
• Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A;
• Marskość;
• Niedokrwienie serca;
• Uderzenie;
• Zawał mięśnia sercowego.

Tworzenie kreatyniny wiąże się ze spontaniczną i nieodwracalną degradacją kreatyny. U zdrowych ludzi ciało reguluje proces jego produkcji i wycofania. Wzrost stężenia kreatyniny przy jednoczesnym wzroście stężenia mocznika we krwi jest oznaką niewydolności nerek.

Normalny poziom kreatyniny:

• Dla kobiet: 60-100 mikromoli / l w osoczu krwi i 97-177 mikromoli / kg / dzień w moczu;
• Dla mężczyzn w wieku poniżej 50 lat wskaźniki odpowiednio: 74-110 mikromoli / l i 124-230 mikromoli / kg / dzień;
• W przypadku mężczyzn w wieku powyżej 50 lat znormalizowany jest tylko wskaźnik dla osocza krwi - 70-127 μmol / l.

Podwyższony poziom kreatyniny w osoczu tłumaczy się obecnością:

• Przewlekła i ostra niewydolność nerek;
• Akromegalia;
• Przyjmowanie leków nefrotoksycznych;
• Uszkodzenie mięśni;
• Traumatyczna zatrucie;
• Choroba popromienna.

Wskaźnik zostanie również zwiększony, jeśli regularnie spożywa się dużo tłustych produktów mięsnych. Czynnik ten wpływa również na rozwój miażdżycy..

Diagnostyka instrumentalna

Instrumentalne metody diagnozowania miażdżycy wyróżniają się dokładnością w ustalaniu lokalizacji i stopnia rozwoju choroby.

Badanie ultrasonograficzne (ultradźwięki) to standardowa metoda stosowana do badań przesiewowych. Zaleca się stosowanie go na wczesnym przedklinicznym etapie rozwoju choroby. Ultradźwięki mogą wykryć wzrost grubości ścian naczyń mózgu, serca, jamy brzusznej, rąk i nóg, a także prędkość przepływu krwi i obecność płytek. Ta metoda wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości, aby uzyskać poprzeczny obraz ciała. Czujnik wysyła sygnały dźwiękowe i odbiera ich odbicie, a procesor przekształca falę dźwiękową w postać cyfrową, która odbija się na ekranie monitora. Obraz można uzyskać w dowolnej płaszczyźnie. Ultradźwięki to jedna z najbezpieczniejszych procedur, które można zastosować nawet w czasie ciąży..

Skanowanie dwustronne dotyczy również diagnostyki ultradźwiękowej. Opiera się na odbiciu ultradźwięków od poruszających się czerwonych krwinek. Metoda pozwala określić szybkość przepływu krwi i jego jakość, miejsce zwężenia lub rozszerzenia naczyń krwionośnych, zakrzepów, blaszek, a także ustalić obecność objawów pośrednich. Wadą UZDG jest niemożność zbadania konturu tętnicy i zbadania naczyń mózgowych.

Angiografia to połączenie kilku metod badania kontrastu naczyń krwionośnych, które są stosowane podczas przeprowadzania badań radiograficznych i fluoroskopowych, rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej. Za pomocą angiografii bada się stan tętnic, przepływ krwi wokół ronda i całkowity zasięg patologii. Podczas zabiegu lekarz może wykryć tętniak, wady rozwojowe, zakrzepicę i miażdżycę. Przed zabiegiem wskazane jest wykonanie EKG i fluografii oraz upewnienie się, że nie ma przeciwwskazań. Należą do nich niewydolność nerek i serca, alergia na środek kontrastowy, choroba tarczycy i zaburzenia psychiczne. 4 godziny przed zabiegiem nie można jeść i pić. Pacjent jest podłączony do kardiomonitora, a środek kontrastowy jest wstrzykiwany do żyły. Dalsze badanie odbywa się za pomocą promieniowania rentgenowskiego..

Tomografia wiązki elektronów umożliwia skanowanie z prędkością 15-20 obrazów na sekundę. Procedura daje możliwość zbadania stanu naczyń krwionośnych i serca, zdiagnozowania choroby nawet na wczesnym etapie rozwoju. Ponadto zalety tej metody obejmują skanowanie objętości, dużą liczbę wycinków w celu zapewnienia trójwymiarowej rekonstrukcji i wysokiej jakości transmisji obrazu. Skuteczna CRT do badania proksymalnych odcinków naczyń wieńcowych i zastawek, określania odkładania wapnia na ścianach naczyń wieńcowych i badania dopływu krwi do mięśnia sercowego.

Rezonans magnetyczny lub rezonans magnetyczny oparty jest na kombinacji fal elektromagnetycznych o różnych długościach. Powodują one wzajemne ruchy wibracyjne jąder atomów wodoru cząsteczek wody w ciele ludzkim. Za pomocą urządzenia MRI możesz monitorować pracę mózgu i rdzenia kręgowego, narządów wewnętrznych i układów. MRI nie wytwarza promieniowania jonizującego i pozwala na:

• Zbadaj przepływ krwi przez główne narządy;
• Ustalić naruszenie procesów metabolicznych;
• Aby ustalić naruszenie krążenia krwi w mózgu;
• Sprawdź wzrokowo naczynia krwionośne.

EKG to badanie i rejestracja pól elektrycznych, które tworzą się podczas skurczu mięśnia sercowego. Za pomocą EKG ustala się rytm serca i naruszenie skurczów, przeciążenie układu sercowo-naczyniowego, wielkość serca, brak dopływu krwi.

Za pomocą fonokardiogramu ustalane są skurczowe szmery nad problematyczną aortą i szmery nad zastawką serca podczas powstawania miażdżycy serca. Spiralna tomografia komputerowa służy do uzyskiwania zdjęć rentgenowskich o różnych głębokościach z obrazem serca.

Stosowanie testów, próbek i indeksów

Jeśli istnieje podejrzenie patologii naczyniowej kończyn dolnych i górnych, wykonuje się serię testów i wskaźników, które pozwalają zidentyfikować chorobę we wczesnych stadiach.

Wskaźnik kostka-ramię dla diagnozy miażdżycy jest połączeniem pomiaru ciśnienia krwi i pletyzmografii (badanie napięcia i przepływu krwi małych naczyń). Indeks służy do ustalenia stopnia zajęcia naczyń i określenia poziomu ciśnienia w rękach i nogach. Wartość indeksu pokazuje różnicę w równowadze skurczowego ciśnienia krwi między kończynami dolnymi i górnymi.

Jak zdiagnozować miażdżycę naczyń za pomocą wskaźnika kostka-ramię (LPI):

• Zmierz nacisk na kostki i dłonie pacjenta w spoczynku i zrelaksowaniu;
• Poproś pacjenta, aby zrobił aktywny krok na bieżni przez 5-7 minut;
• Ponownie zmierz ciśnienie.

Na ramionach mankiety są ustawione powyżej poziomu tętna w dole łokciowym o 5 cm Aby ustalić LPI stawu skokowego, kostki są zamocowane 5 cm powyżej występu kości skokowej. Wynik uzyskuje się ze stosunku najwyższego wskaźnika ciśnienia skurczowego w kostkach i najwyższego wskaźnika na ramieniu. W zależności od wyniku wskaźniki są podzielone na 5 grup:

• Norma: od 1 do 29;
• Wartość graniczna: od 0,91 do 0,99;
• Łagodna postać: od 0,71 do 0,9;
• Środkowa postać: 0,41-0,7;
• Wartość mniejsza niż 0,4 określa poważny stopień.

Wskaźnik nie jest obliczany dla osób z ciągle wysokim ciśnieniem krwi..

Wskaźniki do określania uszkodzenia naczyń nóg i dłoni

Test Rasztowa przeprowadzany jest z pozycji stojącej. Pacjent jest proszony o uniesienie rąk, lekko zgięcie ich w łokciach i przez 30-40 sekund. zaciskać i rozluźniać pięści. U zdrowych ludzi to niewielkie ćwiczenie nie prowadzi do zmiany koloru skóry, aw obecności patologii naczyniowej skóra staje się blada. Im bardziej wyraźna bladość - tym większe naruszenie ruchu krwi.

Do testu Bogolepowa pacjent powinien stać z wyciągniętymi rękami, palce są napięte i skierowane do przodu. Lekarz naprawia kolor skóry z tyłu dłoni i nasilenie żył. Następnie pacjentowi proponuje się unieść prawą rękę i opuścić lewą na 30 sekund. Następnie dłonie są przywracane do pierwotnej pozycji, a lekarz zaczyna śledzić zmianę odcienia skóry i stanu żył za pomocą stopera. Jeśli dana osoba jest zdrowa, skóra potrzebuje nie więcej niż 30 sekund, aby powrócić do normy. W obecności patologii blada lub cyjanotyczna skóra przechodzi przez 40-70 sekund.

Test Lainela-Lavastin służy do ustalenia krążenia krwi w naczyniach włosowatych. Lekarz jednocześnie i z równym wysiłkiem naciska kciuki na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni ostatnich paliczków palców. Wynikiem nacisku jest biała plamka, która przechodzi normalnie w ciągu 2-5 sekund. Dłuższy czas wskazuje na upośledzenie krążenia. Temperatura w pomieszczeniu jest ważna dla tego testu: weź normalny czas w 20-22 ° C, dodaj 1-2 sekundy do normy w niskiej temperaturze, zmniejsz go w podwyższonej temperaturze.

Zapobieganie i leczenie miażdżycy

Po wszystkich środkach diagnostycznych lekarz przepisuje leczenie miażdżycy. Sformułowanie diagnozy określa formę, stopień patologii i obecność przewlekłych chorób osób trzecich. Wszystko to jest brane pod uwagę przy opracowywaniu planu leczenia..

Kompleksowe leczenie miażdżycy naczyń ma na celu nie tylko zapobieganie rozwojowi choroby, ale także zapobieganie powikłaniom. Leczenie zachowawcze polega na wyznaczeniu leków mających na celu obniżenie poziomu cholesterolu we krwi, poprawę stanu serca i naczyń krwionośnych, tkanki troficznej. Jeśli to konieczne, podejmij działania w celu zmniejszenia poziomu cukru we krwi, normalizacji ciśnienia, poprawy przewodu pokarmowego i przywrócenia normalnego snu.

Metody chirurgiczne stosuje się tylko w przypadkach, w których życie pacjenta jest zagrożone, a terapia lekowa nie przyniesie już pozytywnych rezultatów. Warunkiem leczenia jest zmiana stylu życia.

Pacjent musi znormalizować metabolizm, a do tego - zorganizować prawidłowe odżywianie. Diagnostyka i laboratoryjne badania krwi pomogą zidentyfikować zapotrzebowanie organizmu na witaminy i minerały oraz dostosować dietę. Żywność bogata w cholesterol - tłuste mięso i ryby, drób, tłuste produkty mleczne i sery, podroby podlegają zakazowi. Musisz ograniczyć słone i pikantne potrawy, słodycze, produkty z mąki pszennej, ciasta. Zaleca się wprowadzenie do diety świeżych warzyw i owoców, owoców morza, miodu, niskotłuszczowych ryb morskich, mięsa i cielęciny królika, produktów z mąki żytniej, suszonych owoców, orzechów.

Zdrowa dieta pomoże przywrócić wagę do normy, poprawić metabolizm i wzmocnić układ odpornościowy..

Aby oczyścić organizm z toksyn i toksyn, musisz pić więcej wody. Jeśli lekarz stwierdził brak aktywności fizycznej, zaleca się ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Codzienne spacery na świeżym powietrzu, pływanie, jogę lub taniec, poprawiają krążenie krwi, nasycają ciało tlenem i wzmacniają tkankę mięśniową. Innym ważnym środkiem zapobiegania chorobie jest regularne badanie przez lekarza, jeśli w rodzinie zdarzały się miażdżyca.

Zwiększony poziom cholesterolu we krwi prowadzi do rozwoju miażdżycy. Patologia objawia się z różnych przyczyn - może to być dziedziczność, wynik chorób serca lub nerek, życie w obszarze o niekorzystnym środowisku lub ciągłe zmęczenie fizyczne. Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że przez długi czas nie objawia się: pierwsze objawy są podobne do przepracowania, a zatem nie przyciągają uwagi. Zwykle choroba jest diagnozowana już w późnych stadiach, kiedy dochodzi do naruszenia krążenia krwi i zaczynają pojawiać się określone objawy. Rozpoznanie choroby składa się z kilku etapów i rozpoczyna się od ankiety i badania pacjenta. Następnie pacjent zostaje skierowany na badanie do lekarza o wąskiej specjalizacji i przepisane są dodatkowe badania. Leczenie wybiera się na podstawie wyników testów i ogólnego stanu pacjenta.

Wszystkie możliwe przyczyny, objawy i metody leczenia miażdżycy naczyń mózgowych

Obecnie jedną z najczęstszych i najbardziej niebezpiecznych chorób naczyń krwionośnych jest miażdżyca naczyń mózgowych.

I jego niebezpieczeństwo nie tyle ma poważne konsekwencje, co prawie całkowity brak objawów na początkowym etapie choroby.

Jednak przy pewnej wiedzy nadal można zidentyfikować dolegliwość we wczesnych stadiach i zapobiec jej poważnym konsekwencjom. Dlatego w tym artykule szczegółowo przeanalizujemy, czym jest miażdżyca mózgu, jej objawy, przyczyny i najskuteczniejsze metody leczenia.

Co to za choroba?

Miażdżyca naczyń mózgowych jest chorobą, która obejmuje znaczne zwężenie naczyń mózgowych z powodu upośledzonego metabolizmu lipidów i białek. W przypadku takich naruszeń dochodzi do wzrostu poziomu cholesterolu, a raczej jego najbardziej aterogennych klas - lipoprotein o niskiej i bardzo niskiej gęstości (LDL i VLDL).

Poruszając się po naczyniach, osiadają na ścianach, znacznie zwężając światło i nasilając krwawienie. Z czasem blaszki miażdżycowe cholesterolu mogą oderwać się od ścian i tworzyć skrzepy krwi, więc pilne leczenie miażdżycy jest pilną potrzebą.

W medycynie zwykle rozróżnia się trzy stadia miażdżycy mózgu:

1. Etap początkowy. Na tym etapie na ścianach naczyń zaczynają pojawiać się plamy lipidowe i paski. Absolutnie nie zapobiegają krwawieniom, ponieważ nie wznoszą się ponad powierzchnię ścian naczyń krwionośnych. Z czasem żółto-szare tłuste plamy i paski stają się coraz bardziej podatne na fuzję..
2. Stopień zaawansowania (postępująca miażdżyca tętnic). Na grubych plamach i paskach zaczynają się tworzyć żółtawe narosty, tworzą się płytki cholesterolu. Mogą łączyć się ze sobą, tworząc znaczną przeszkodę w krwawieniu. Z czasem formacje mogą pękać i odpryskiwać, nawet niewielka część płytki nazębnej, gdy wchodzi do małych naczyń, które są ogromne w mózgu, zatyka ją.
3. Stadium miażdżycy tętnic (zatarcie miażdżycy). Sole wapnia odkładają się na płytce cholesterolowej, w wyniku czego silnie się zagęszcza i powiększa. Z biegiem czasu poważnie deformuje lub całkowicie zatyka naczynie.

W medycynie zwyczajowo nazywa się także miażdżycą naczyń mózgowych, czyli chorobą bezpośrednio związaną z mózgiem. Zgodnie z klasyfikacją ICD 10, jest wymieniony w kodzie I67.2 i jest zdefiniowany jako przewlekła, złożona, ale nadal możliwa do leczenia choroba.

Przyczyny

Głównym powodem rozwoju miażdżycy mózgu, jak już wspomniano, jest naruszenie metabolizmu lipidów, a następnie odkładanie się lipoprotein o niskiej gęstości na ścianach naczyń krwionośnych. Oczywiście, bez wyraźnego powodu, metabolizm lipidów nie może zostać zakłócony..

Dzięki wielu badaniom naukowcy byli w stanie zidentyfikować czynniki ryzyka prowadzące do zaburzeń metabolizmu lipidów i, odpowiednio, miażdżycy:

• Wiek - im starsza osoba, tym większe ryzyko rozwoju patologii;
• Hipodynamia to siedzący tryb życia, najczęściej związany z siedzącym trybem pracy i przedłużającym się brakiem aktywności fizycznej;
• Niewłaściwe odżywianie - wysoka zawartość tłuszczów zwierzęcych, smażonych i słodkich potraw w diecie;
• Otyłość;
• Złe nawyki;
• Predyspozycje genetyczne (dziedziczne);
• Nadciśnienie tętnicze;
• Cukrzyca;
• Syndrom metabliczny;
• Niewydolność nerek i wątroby;
• Częste przeciążenie psycho-emocjonalne.

Według statystyk najczęściej miażdżyca rozwija się u osób starszych, często również łapie mężczyzn w wieku 50 lat i kobiet po 60 latach. Może jednak wystąpić także w młodym wieku, szczególnie pod silnym wpływem kilku z powyższych czynników ryzyka. Dlatego lekarze zalecają po 30 latach oddawanie krwi do analizy poziomów cholesterolu co najmniej co 5 lat, a nawet częściej.

Objawy i pierwsze oznaki miażdżycy mózgu

Na początkowym etapie rozwoju patologii żywe objawy są prawie całkowicie nieobecne. Jednak po dokładnej analizie swojego samopoczucia możesz znaleźć:

• krótki temperament i agresywność;
• szybsze zmęczenie i ciężka przepracowanie po wysiłku fizycznym;
• lekkie zawroty głowy;
• bóle głowy, zwykle powstałe po stresie emocjonalnym.

Pierwsze oznaki miażdżycy mózgu pojawiają się głównie po obiedzie i zanikają po dobrym odpoczynku lub śnie. Po zbadaniu pacjenta lekarz może wykryć osłabioną reakcję źrenic na lekki asymetryczny charakter odruchów.

Na etapie progresji, kiedy na ścianach naczyń tworzą się dość obszerne i wytłoczone płytki cholesterolowe, objawy stają się bardziej wyraźne i stale się nasilają. W tej chwili pacjent obawia się:

• bardziej wyraźne i długotrwałe bóle głowy, którym towarzyszy szum w uszach;
• zaburzenia snu;
• upośledzenie pamięci;
• spowolnienie szybkości reakcji i myślenia;
• słabe nogi i zaburzenia równowagi;
• naruszenie umiejętności motorycznych (drżenie palców, osoba nie jest w stanie zatrzymać głowy).

Nie pozostawiaj pacjenta i zawrotów głowy, charakterystycznych dla początkowego etapu. Obserwuje się pogorszenie wyjątkowo krótkotrwałej pamięci, wydarzenia, które miały miejsce dawno temu, osoba pamięta wyraźnie. Z biegiem czasu przemijające ataki niedokrwienne zaczynają niepokoić - ostre przejściowe zaburzenia krążenia w mózgu.

Takie ataki nie prowadzą do zawału serca, to znaczy całkowitej śmierci części mózgu, ale charakteryzują się wyjątkowo silnymi bólami głowy, ciemnieniem oczu, zaburzeniami mowy, osłabieniem wrażliwości kończyn, drętwieniem języka. Czas trwania prawie każdego takiego ataku nie przekracza jednej godziny, a objawy znikają w ciągu dnia.

Na ostatnim etapie, kiedy płytki miażdżycowe wywołują poważne zaburzenia dopływu krwi do mózgu, pacjent ma całkowitą utratę zdolności do pracy, zaburzenia psychiczne, które wyrażają się również w zachowaniu.

Osoba przestaje nawigować w czasie i przestrzeni, następuje całkowita degradacja zdolności zawodowych i umysłowych, nie ma kontroli nad układem oddawania moczu.

Z biegiem czasu osoba przechodzi udar niedokrwienny - całkowite ustanie dopływu krwi do mózgu przez wielkie naczynia, tj. Tętnice.

Diagnostyka

Obecnie diagnoza takich zaburzeń nie stanowi problemu, ponieważ nawet na podstawie biochemicznego badania krwi, w którym stwierdzono podwyższony poziom cholesterolu, a także w obecności co najmniej jednego z czynników ryzyka, można założyć, że istnieje duże prawdopodobieństwo rozwoju miażdżycy.

Jednak najdokładniejszą diagnozę można postawić tylko na podstawie konkretnych badań instrumentalnych, do których skierowany jest pacjent po wykryciu naruszenia parametrów krwi:

• badanie ultrasonograficzne (ultradźwięki) naczyń mózgu;
• tomografia komputerowa tętnic mózgowych (CT);
• rezonans magnetyczny (MRI) mózgu;
• przezczaszkowa dopplerografia - badanie przepływu krwi i stanu naczyń wewnątrzczaszkowych.

Ustanawia dokładną diagnozę, a także wyznacza neurologa do leczenia leczenia miażdżycy mózgu. W bardziej wyspecjalizowanych klinikach, wraz z neurologiem, angiolog może to zrobić, jest również chirurgiem naczyniowym.

Kompleksowe leczenie choroby

Leczenie miażdżycy mózgu wiąże się z całym szeregiem środków, wśród których znajduje się zarówno leczenie farmakologiczne i specjalna dieta, aktywność fizyczna, jak i całkowita rekonstrukcja stylu życia. W większości przypadków jest to niezwykle długi i często trwający całe życie proces. Ponadto śmiertelność z powodu skutków miażdżycy wynosi około 50%. Ale czy można w pełni wyleczyć miażdżycę tętnic?

W rzeczywistości nie wszystko jest tak straszne, aw praktyce medycznej istnieje wiele przykładów nie tylko opóźniania krytycznego momentu i łagodzenia objawów, ale także rozpoczęcia odwrotnego procesu, aż do całkowitego usunięcia patologii. Ważne jest, aby przed leczeniem miażdżycy mózgu zrozumieć, że zajmuje to dużo czasu i wysiłku, ponieważ niezwykle ważne jest przestrzeganie każdego zalecenia lekarza.

Odpowiednie odżywianie

Pierwszą rzeczą, którą przepisują lekarze, jest dobrze skomponowana dieta, ponieważ od niej zależy około 20% sukcesu (to ta proporcja cholesterolu, która dostaje się do organizmu wraz z jedzeniem). Zasadą diety jest znaczne ograniczenie stosowania tłuszczów zwierzęcych, które znajdują się w dużych ilościach w tłustych mięsach, żółtku jaj, tłustych produktach mlecznych.

Warzywa i owoce obniżające poziom cholesterolu.

Zabronione także użycie:

• zbyt słodkie jedzenie;
• czekolada;
• mocna kawa;
• gruby;
• alkohol;
• Sól;
• żywność w puszkach;
• sosy.

Konieczne jest skupienie się na nietłustych gatunkach ryb zawierających niezwykle przydatne kwasy Omega 3 i Omega 6, są one również bogate w olej lniany. Pomimo tego, że na pierwszy rzut oka wydaje się, że te produkty są bogate w kalorie, są w stanie bardzo skutecznie oczyścić i wzmocnić naczynia krwionośne oraz dość szybko obniżyć poziom cholesterolu. Wszelkie owoce i warzywa mają pozytywny wpływ na cholesterol..

Codzienne menu powinno być tak bogate, jak to możliwe (nie tłuste potrawy) i zróżnicowane. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na metodę gotowania: najlepsze sposoby to gotowanie na parze, gotowanie, w skrajnych przypadkach pieczenie.

Bardziej szczegółowo na temat diety, listy produktów zabronionych i dozwolonych, a także przykład menu na tydzień, pisaliśmy już w jednym z poprzednich artykułów - https://holest.ru/pitanie/gipoxolesterinovaya-dieta/.

Najlepsze leki

Oddzielnie można wyróżnić leczenie uzależnienia od narkotyków, ponieważ kompetentnie wybrany kompleks leków obejmuje trzy bardzo ważne grupy, które różnią się zasadami działania i skutkiem.

Statyny i Fibraty

Ta grupa leków obniżających poziom lipidów, to znaczy leków obniżających poziom cholesterolu we krwi. Statyny hamują, to znaczy znacznie zmniejszają aktywność enzymów wątrobowych odpowiedzialnych za produkcję cholesterolu (jak wiadomo, około 80% cholesterolu jest wytwarzane bezpośrednio w organizmie).

Zatem stosowanie leków obniżających poziom lipidów w leczeniu miażdżycy mózgu pomaga ustabilizować strukturę blaszek miażdżycowych, znacznie spowalnia postęp patologii i zmniejsza częstotliwość krótkich ataków niedokrwiennych.

Zgodnie z praktyką medyczną po kilku miesiącach stosowania statyn można obniżyć poziom cholesterolu o 25-30%. Pod uwagę brane są najlepsze i sprawdzone statyny (leki są ułożone w malejącej kolejności skuteczności):

1. Rozuwastatyna. Generacja statyny IV, jak dotąd najbardziej zaawansowana technologicznie i najskuteczniejsza. Jednocześnie możliwe było utrzymanie minimalnego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, takich jak nudności, zawroty głowy i bezsenność. Lek jest dostępny w postaci tabletek w dawce 5, 10 i 20 mg. Około 90% efektu uzyskuje się po 2 tygodniach, a maksymalny efekt osiąga się po 4 tygodniach stosowania, po czym utrzymuje się dynamika obniżania poziomu cholesterolu.
2. Atorwastatyna. Generacja statyny III, która ze względu na czas przetestowany i potwierdzony przez wiele badań klinicznych, efekt jest przepisywany najczęściej. Zasada działania leku jest taka sama - znaczny spadek produkcji cholesterolu przez wątrobę. Wśród równie dobrze znanych analogów atorwastatyny można wymienić Atoris i Torvakard.
3. Symwastatyna. Lżejszy w porównaniu z poprzednimi dwoma lekami. Jest przepisywany z reguły z niewielkim wzrostem cholesterolu lub w celu zapobiegania. Narzędzie nie jest skuteczne w przypadku dziedzicznej hipercholesterolemii.

Z reguły początkowa dawka statyn wynosi 10 mg substancji czynnej dziennie, w rzadszych przypadkach 20 mg / dobę. Po miesiącu przyjmowania leków wykonuje się pobieranie krwi i analizę wyników aplikacji. Jeśli nie obserwuje się oczekiwanej dodatniej dynamiki, dawka jest podwojona.

Do bardziej skutecznego leczenia miażdżycy stosuje się również fibraty, które w połączeniu ze statynami znacznie wzmacniają efekt. Fibraty działają na receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów lub, prościej, receptory, które odgrywają znaczącą rolę w regulacji metabolizmu.

W wątrobie objawia się to normalizacją produkcji aterogennych frakcji lipidowych (LDL i VLDL), podczas gdy produkcja „dobrego” cholesterolu lub lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL) jest zwiększona. Stosowanie fibratów jest szczególnie istotne przy wzroście poziomu cukru we krwi. Najbardziej znane i skuteczne leki to Fenofibrate, Lipofen, Nolipax.

Leki przeciwpłytkowe

Terapia przeciwpłytkowa lub przeciwpłytkowa jest częścią leku mającego na celu zapobieganie zakrzepicy miażdżycowej, czyli tworzeniu się skrzepów krwi. Dzieje się tak z powodu agregacji płytek krwi i rozrzedzenia krwi..

Najbardziej skuteczne środki przeciwpłytkowe to:

1. Cardiomagnyl. Substancją czynną leku jest kwas acetylosalicylowy, który zatrzymuje syntezę enzymu (cyklooksygenazy) zaangażowanej w syntezę tromoksanów. Zatem przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego pomaga znacznie zmniejszyć ryzyko zakrzepów krwi. Ponadto ze względu na efekt rozrzedzania krwi możliwe jest obniżenie ciśnienia krwi, osłabienie lub całkowite pozbycie się bólów głowy.
2. Klopidogrel. Z reguły jest przepisywany równolegle z Cardiomagnyl, co w sumie daje maksymalny wynik. Klopidogrel jest alternatywnym lekiem zmniejszającym tendencję płytek do agregacji, to znaczy łączenia małych ciał w dość duże formacje, które tworzą skrzepy krwi. Zasada działania leku jest nieco inna. Jego jedynym składnikiem aktywnym jest wodorosiarczan, który hamuje wiązanie difosforanu adenozyny z receptorami znajdującymi się na ściankach płytek krwi. W ten sposób możliwe jest tłumienie adhezji płytek krwi do dość dużych formacji, które mogą zatkać naczynie.

Inne leki obniżające poziom lipidów

Zastosowanie leków obniżających poziom lipidów w leczeniu miażdżycy naczyń mózgowych pomaga ustabilizować strukturę płytek cholesterolowych, co znacznie spowalnia rozwój formacji, zmniejsza częstość zaburzeń krótkiego krążenia.

Najlepszymi przedstawicielami tej grupy leków są:

1. Kwas nikotynowy. Dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań, proszku lub tabletek. Niacyna zwiększa poziom korzystnych lipoprotein o wysokiej gęstości, obniża lipoproteiny o niskiej gęstości i trójglicerydy. Istnieją jednak również namacalne skutki uboczne, takie jak lekkie zaczerwienienie skóry i uczucie ciepła wynikające z rozszerzenia naczyń.
2. Kolestyramina. Narzędzie, które wiąże kwasy żółciowe i przerywa ich krążenie jelitowo-wątrobowe, co pomaga zmniejszyć LDL. Cechą takich leków jest to, że nie mają one systematycznych skutków ubocznych, ale nie mogą być stosowane jako podstawa do leczenia miażdżycy mózgu ze względu na ich niewielką skuteczność, dlatego są stosowane wyłącznie w połączeniu.

Ponadto lekarze często przepisują dodatkowe fundusze w postaci witamin z grup A, B, C, które mają działanie regenerujące. W razie potrzeby przepisywane są leki obniżające ciśnienie krwi, kwas askorbinowy, witamina E, leki przeciwdepresyjne i uspokajające.

Środki ludowe

Niewątpliwie całkowite poleganie na leczeniu tak poważnej choroby środkami ludowymi jest nie tylko racjonalne, ale także niebezpieczne. Jednak nadal możesz używać niektórych naturalnych składników jako dodatkowej terapii, wzmacniając działanie głównych metod. Aby to zrobić, możesz codziennie przyjmować jedną lub więcej z następujących formuł znanych ludziom:

1. Zbiór ziół i roślin leczniczych. Musisz wziąć 4 łyżeczki. głóg, 1 łyżeczka. Ziele dziurawca zwyczajnego, sznur pąków brzozy, 3 łyżeczki mięty. Wszystko to należy umieścić w termosie, wlać litr wrzącej wody i parzyć przez 2 godziny. Po tym, jak trzeba odcedzić kompozycję i wziąć jedną trzecią szklanki rano, w porze lunchu i wieczorem, należy zjeść.
2. Napar z koniczyny łąkowej. Surowce można kupić w aptece lub zebrać niezależnie na początku kwitnienia. Na litr wrzącej wody pobiera się 2-3 łyżki stołowe. zmiażdżone suche surowce i nalegaj na 4-5 godzin. Konieczne jest przyjmowanie 50 ml nalewki 3 razy dziennie przed posiłkami.
3. Melisa Można go stosować zarówno w czystej postaci, jak i naparach zgodnie z zasadą opisaną w poprzednich akapitach (1 łyżka melisy na 200 ml wrzącej wody). Można go również dodać podczas parzenia zielonej herbaty. Ogólnie rzecz biorąc, roślina znana jest ze swoich właściwości przeciwskurczowych, przy regularnym stosowaniu łagodzi zawroty głowy i łagodzi szum w uszach.

Przed próbą samodzielnego leczenia miażdżycy naczyń mózgowych, stosując środki ludowe, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w sprawie przeciwwskazań. Korzystając z receptur tradycyjnej medycyny innych firm, zwróć uwagę, czy wszystkie składniki „uzdrawiających” środków są dozwolone do stosowania z wysokim poziomem cholesterolu.

Zestaw ćwiczeń dla naczyń krwionośnych

Ważną częścią terapii jest tworzenie warunków dla prawidłowego krążenia krwi, takie warunki obejmują regularne spacery na świeżym powietrzu, trochę pracy umysłowej, zestaw ćwiczeń fizycznych i oddechowych. Poniższy kompleks jest przeznaczony wyłącznie dla pacjentów z miażdżycą naczyń mózgowych pierwszego i drugiego etapu.

Interwencja chirurgiczna

W przypadku braku oczekiwanego wyniku lub poważnych powikłań można wykonać operację.

Klasyczną metodą jest endarterektomia, gdy dotknięte naczynie jest wycinane i skrzeplina jest usuwana. Następnie na naczyniu umieszcza się szwy i przywraca się je naturalnie.

Jednak ostatnio, dzięki postępowi technologicznemu, stała się dostępna bardziej oszczędna metoda chirurgiczna - endowaskularna. Jego istotą jest wprowadzenie przez mikro-nakłucie w skórę specjalnego narzędzia o średnicy 2-3 mm, którego ruch jest kontrolowany przez sprzęt rentgenowski. Ponieważ metoda ta nie jest absolutnie niebezpieczna, nie wiąże się z poważnymi obrażeniami, nacięciami i zszyciem, pacjent zostaje wypisany 1-3 dni po operacji.

Prognoza

Miażdżyca mózgowa jest chorobą przewlekłą, dlatego musisz zrozumieć, że jej leczenie trwa niezwykle długo, nawet kilka lat, a często aż do końca życia. W takim przypadku wyniki silnie zależą od etapu rozpoczęcia leczenia i skuteczności terapii.

W przeciwnym razie, przy zaawansowanej postaci miażdżycy i nieprzestrzeganiu zaleceń lekarza prowadzącego, poważne konsekwencje, takie jak:

• Udar niedokrwienny;
• Udar krwotoczny;
• Encefalopatia;
• Zaburzenia psychiczne;
• Krwawienie śródczaszkowe.

Według statystyk do 50% zdjęć klinicznych pacjentów w wieku od 40 do 60 lat kończy się udarem mózgu. Ponad połowa pacjentów w wieku powyżej 65 lat ma przemijające zaburzenia niedokrwienne, a 30% z nich ma udar mózgu. Prawie bezobjawowy przebieg lub całkowite wyleczenie przypada tylko na 7–10% przypadków.

Dlatego konieczne jest potraktowanie zaleceń lekarza tak poważnie, jak to możliwe i obserwowanie pełnego zakresu terapii przez długi okres czasu. Tylko w tym przypadku prawdopodobieństwo korzystnej prognozy staje się maksymalne.

Metody zapobiegania

Niewątpliwie o wiele łatwiej jest zapobiegać tworzeniu się patologii niż zwalczać ją. Ale nawet pomimo faktu, że zapobieganie miażdżycy mózgu nie jest czymś niezwykle skomplikowanym, wymagającym specjalnych wysiłków, ludzie po prostu nie monitorują swojego zdrowia, rozpoczynając go, co prowadzi do rozwoju wielu chorób.

Ale do zapobiegania miażdżycy i jej następstwom wystarczy:

• Kontroluj ilość żywności o wysokiej zawartości cholesterolu;
• Włącz do diety nie tłuste produkty mleczne, warzywa i owoce;
• Odrzuć złe nawyki (palenie, nadmierne picie);
• Regularnie spaceruj na świeżym powietrzu;
• Monitoruj ciśnienie krwi, zmniejsz je w razie potrzeby;
• Przechodzą regularne badania, w tym badanie krwi.

Ta lista środków jest szczególnie istotna dla osób zagrożonych. Dlatego, zwracając szczególną uwagę na swoje zdrowie, możliwe jest nie tylko opóźnienie momentu rozwoju miażdżycy, ale całkowite zapobieganie rozwojowi choroby.